جانِ بی دل
زین همه جهد و دور باطل
گشت در این سرا چه حاصل
زآب خدا و خاک دنیا
مانده بشر دو پای در گل
کاش که جاهلان بگردند
در طلب حقیقت عاقل
نغمهی عاشقی هماره
میطلبد مرا به منزل
در طلبش کشم به آتش
روحِ اسیر گشته در دل