بس کن زین حجمِ بازی می‌جو در خود نیازی
کودک بودی زمانی فارغ مشغول بازی
وانگه در کسب دانش در دنیایی مجازی
با محبوبت زمانی آمیزش‌ها نمودی
دادی زان پس ادامه در بازی یکه تازی
بر یک دوره ز بازی مرگت بخشید پایان
کرد آغازت تولد دوری دیگر موازی
بازی پایان نگیرد تا دل از آن نَبُرّی
ای در دور بطالت آخر تو بر چه نازی
ای انسان تا کِی استی در دنیا غرق بازی
اکنون باید بکوشی در راهِ چاره سازی