4:13

"Y dijo Caín a Jehová: Grande es mi castigo para ser soportado."

ויאמר קין אל־יהוה גדול עוני מנשוא

וַיֹּאמֶר קַיִן, אֶל-יְהוָה: גָּדוֹל עֲו‍ֹנִי, מִנְּשֹׂא

LXX:

και ειπεν καιν προς τον κυριον μειζων η αιτια μου του αφεθηναι με

Vulgata:

dixitque Cain ad Dominum maior est iniquitas mea quam ut veniam merear

Grande es mi castigo.

עון (`wn ['âwôn]), "maldad", "culpa", "perversión", "transgresión intencional" "pecado".

"Mi culpa es demasiado grande" (BJ)

Para ser soportado.

La sentencia divina convirtió la crueldad de Caín en desesperación. Aunque Caín merecía la pena de muerte, un Dios misericordioso y paciente le dio una oportunidad más de arrepentirse y convertirse.

Pero en vez de arrepentirse, Caín se quejó de su castigo como que era más severo de lo que él merecía. Ni una palabra de dolor salió de sus labios, ni aun un reconocimiento de culpa o

de vergüenza; nada sino la triste resignación de un criminal que comprende que es impotente para escapar del castigo que merece tan justamente.

4:12 4:14