Informeel

Kinderen verwerven (wiskundige) kennis niet alleen binnen de muren van het klaslokaal. Ook in situaties buiten de klas (dus zonder de systematiek van de methode of de aanwezigheid van de leraar) wordt kennis verworven. Dit soort van kennis noemt men ook wel informele kennis.

Het is verstandig om in het onderwijs rekening te houden met informele kennis van leerlingen. Het vergroot de kans op betekenisvol leren. Tegenwoordig worden in het reken-wiskundeonderwijs kinderen uitgedaagd eigen aanpakken te ontwikkelen. Deze eigen aanpakken worden ook wel informele procedures genoemd. Voorheen was dat anders: door de eeuwen heen zijn bij rekenen allerlei regelgeleide manieren van aanpak ontstaan en beschreven. Het onderwijs werd eeuwenlang ingericht om deze vastomschreven, formele procedures te leren navolgen. In het huidige, realistische onderwijs worden contexten aangeboden die kinderen tot nadenken aanzetten en uitdagen tot het ontwikkelen van eigen aanpakken. De modellen en schema’s die het rekenwerk van de kinderen ondersteunen, worden vanuit die informele aanpakken als het ware samen met de kinderen ontwikkeld en bieden ook nadien voldoende flexibiliteit om voor de meeste kinderen bruikbaar te zijn.

Kleuters kunnen vaak al kleine hoeveelheden tellen voor ze in groep 1 komen.

Leerlingen in de bovenbouw weten dikwijls al de betekenis van een kwart of wat 20% korting betekent.