Maaseik (Heppeneert)

Maaseik, Heppeneert, Spieker

Mysterieus en omsponnen door de mooie legende van de man die zijn ziel aan de duivel verkocht, maar door de trouw van een (heilige) vrouw gered werd. Men toont U de vreemde grafsteen van die vreemde ridder in de buitenmuur (epistelkant) van het Maria-kerkje van Heppeneert. Naast elkaar staan op de onderste helft van de grafsteen twee wapenschilden. Het ene voert een kruis van vijf ruiten, het andere draagt drie harten. Het laatste behoort tot de familie "de Heppeneert" uit de 13de eeuw. Maar geen enkel spoor van opschrift is op de steen te ontdekken. Slechts een oude overlevering gewaagt van een ridder die onder die steen begraven werd en eens woonde op Borchhof aan de Steegmansbrug.

Het blijkt nu duidelijk dat de onbekende ridder uit een uitgestorven geslacht de man moet geweest zijn die daar te Heppeneert een torenburcht bewoonde. Want deze verrees werkelijk bij het leen Roderborch, nu de voorname hoeve Borchhof, langs de Zanderbeek. Een rechthoekige plek van circa 37 m op 13 m is omringd door een gracht van meer dan 2 m diep en 7 m breed. In de helling naar de gracht toe zitten de resten van de oude omheiningsmuur. Men vindt er bakstenen, stukken mergel en pakken dikke leien die de gewone bedekking vormden van een burchttoren.

De plaatsnaam luidt: 't Spiekerke. Tussen Maas en Rijn was 'Spieker' de gewone benaming voor een mottoren.

  • A.Claassen, Van Mottoren tot kasteel, Provinciaal Gallo Romeins museum, Publicatie 14, 1970, pag. 60-62 (de hogere tekst is hieruit over genomen).
  • Middeleeuwse Burchten, Colloquium te Tongeren, 12.09.1970, Tongeren, Provinciaal Gallo-Romeins Museum, Publicatie 17, 1972.
  • Maaseik, Heppeneert, parochiekerk St-Trudis, IBE-73353.