Lanaken (Pietersheim)

Lanaken, Pietersheim

In 1292 verheft ridder Hendrik van Pietersheim zijn allodium aan de Loonse graaf en verklaart hierbij: Wij hebben ontvangen en gereleveerd als leenman in leen en hulde, ons huis Pietersheim met toren, binnen- en buitenvesting. Opvallenderwijze wordt een toren apart geciteerd zoals te Groot-Gelmen, wat erop wijst dat de burcht van Lanaken toendertijd van het oude type was. Momenteel vindt men er op een lage terp van ruim 50 m diameter die met een gracht omgeven is, een ingangspoort, de oude kapel en enkele dienstgebouwen rond een binnenplein. Destijds was de sterkte door drie grachten omgeven.

Het slot van Pietersheim was oorspronkelijk een Romeinse kampplaats die later tot een goed versterkte vesting werd uitgebouwd. De Romeinen sloegen een kamp op in Pietersheim. Het werd later een versterkte vesting met een stevig torencomplex. Later werd het een Rijksheerlijkheid.

Op een oude tekening is duidelijk dat het om een zeer sterke waterburcht ging die werd omringd door 3 grachten.

In 1579 begon de Prins van Parma het beleg van de stad Maastricht. Hij verkoos zijn hoofdkwartier te vestigen in de burcht van Pietersheim. Hij stuurde een deel van zijn troepenmacht om het kasteel te overweldigen. Het werd grondig geplunderd en dat de buit groot was kon men opmaken uit de getuigenissen dat duizenden plunderaars een overvloedige buit uit de burcht droegen. Toch kwam Pietersheim ook deze zware ramp te boven, maar zijn ondergang werd definitief beslist toen de familie de Mérode ophield het huis te bewonen. De tand des tijds knaagde aan de eens zo machtige burcht die langzaam maar zeker in verval geraakte. De familie de Mérode heeft meer dan 5 eeuwen lang de geschiedenis van Pietersheim en zelfs voor een groot gedeelte van ons land bepaald.