Lag: Franz Schubert
Texti: Ludwig H. Ch. Hölty
Seligkeit
Freuden sonder Zahl
Blühn im Himmelssaal
Engeln und Verklärten,
Wie die Väter lehrten.
O da möcht ich sein
Und mich ewig freun!
Jedem lächelt traut
Eine Himmelsbraut;
Harf und Psalter klinget,
Und man tanzt und singet.
O da möcht ich sein
Und mich ewig freun!
Lieber bleib ich hier,
Lächelt Laura mir
Einen Blick, der saget,
Daß ich ausgeklaget.
Selig dann mit ihr,
Bleib ich ewig hier!
Sæla
Fögnuður án enda
blómgast í himnasal
handa englum og útvöldum,
eins og feðurnir kenndu.
Ó, þar vildi ég vera
og gleðjast að eilífu!
Hverjum manni brosir
trúföst himnabrúður;
harpa og saltari hljóma,
og menn dansa og syngja.
Ó, þar vildi ég vera
og gleðjast að eilífu!
Heldur verð ég hérna,
ef Lára brosir við mér
með augnaráði sem segir
að kveinstafir mínir séu á enda.
Þá verð ég hér með henni
sæll að eilífu!
Þýð. Reynir Axelsson
Bliss
Joy without end
Blooms in the halls of heaven
For the angels and the chosen souls
As our fathers have taught us
O I wish I were there
To know eternal joy
Every soul enjoys the smile
Of a holy heavenly bride
Harps and psalters resound
People dance and sing
O I wish I were there
To know eternal joy
I would rather be here
If Laura smiles at me
With a gaze that tells me
That I need suffer no more
Here with her in bliss
I will dwell for eternity
Transl.