Alban Berg, Sieben frühe Lieder
Texti: Nikolaus Lenau
Schilflied
Auf geheimem Waldespfade schleich´ ich gern
im Abendschein an das öde Schilfgestade,
Mädchen und gedenke dein.Wenn sich dann
der Busch verdüstert, rauscht das Rohr
geheimnisvoll und es klaget und es flüstert,
das ich weinen, weinen soll. Und ich mein´
ich höre wehen leise deiner Stimme Klang
und im Weiher untergehen
deinen lieblichen Gesang.
Sefgras
Í kvöldsólinni læðist ég oft
eftir duldum skógarstíg,
þar sem sefgrasið vex.
Þá hugsa ég til þín, litla stúlka.
Þegar myrkvar í runnanum
þýtur óhugnanlega í sefgrasinu,
sem kvartar og hvíslar,
að mér beri að gráta.
Mér finnst ég heyra sársaukafulla
rödd þína og yndislegur söngur þinn
drukknar í tjörninni.
Þýð. Elísabet Erlingsdóttir
Song amongst the Reeds
Through green secret paths I wander to
the reedy pool´s quiet brink, in the
evening there to ponder, sweet girl, there
of thee to think. Soon the sun´s rays will
be dying, rustling reeds speak secretly,
ever moaning, ever sighing, telling me
to weep for thee. And it seems the breezes
blowing in the air your voice retain, and
the water scarcely flowing, brings your
song to me again.
Transl.