SCP-2800 (22 มกราคม 2558)
ระดับวัตถุ Safe
มาตรการกักกันพิเศษ
ให้กักกันSCP-2800ไว้ในห้องกักกันมนุษย์แบบมาตรฐานที่ปรับแต่งติดตั้งตะเกียงแสงอาทิตย์ขนาดใหญ่แล้ว ให้นักจิตเวชคอยตรวจดูอาการอยากเป็นฮีโร่และซึมเศร้าของSCP-2800นั้นเป็นระยะ
ถ้าทำได้ ก็ให้SCP-2800ทำงานเล็กๆน้อยๆที่เป็นการช่วยเหลือผู้อื่นโดยที่ยังถูกจับตาดูอย่างใกล้ชิด พนักงานฝ่ายจิตเวชระบุว่าการให้SCP-2800ช่วยงานเหล่านี้นั้นช่วยให้สภาพจิตและพฤติกรรมของมันดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ควรให้SCP-2800ได้รับการปรึกษาและจับตาดูการทำร้ายตนเองอย่างสม่ำเสมอ SCP-2800อยู่ภายใต้การเฝ้าระวังการฆ่าตัวตายด้วย
ลักษณะ
SCP-2800เป็นชายเชื้อสายสก็อตแลนด์ที่มีลักษณะผิดปกติ ชื่อเดิมคือดาเนียล แม็คอินไทร์ แต่SCP-2800เรียกตนเองว่า "ยอดมนุษย์กระบองเพชร มหาประลัยติดหนาม" SCP-2800 สูง 187 ซ.ม. หนัก 76 ก.ก. มีผมสีน้ำตาล ตาสีเขียว
SCP-2800มีพันธุกรรมส่วนขยายซึ่งมีDNAของกระบองเพชรซากัวโร SCP-2800ยังมีลักษณะผิดปกติหลายๆประการซึ่งตรงกับลักษณะทางกายภาพตามธรรมชาติของ Carnegiea gigantea ซึ่งรู้จักกันทั่วไปว่าต้นกระบองเพชรซากัวโร
SCP-2800มีลักษณะผิดธรรมชาติปรากฏดังต่อไปนี้
SCP-2800ได้รับการวินิจฉัยว่ามีความผิดปกติทางจิตหลายประการ ซึ่งรวมถึงภาวะซึมเศร้า (สภาพจิตหดหู่เรื้อรัง) และอาการอยากเป็นฮีโร่ SCP-2800นั้นแสดงความต้องการช่วยเหลือผู้อื่นอย่างแรงกล้า และจะเข้าร่วมในสถานการณ์ต่างๆแม้ว่ามันจะไม่สามารถให้ความช่วยเหลือใดๆในสถานการณ์นั้นๆได้เลยก็ตาม
เชื่อว่าการที่SCP-2800ไม่สามารถช่วยเหลือผู้อื่นได้ในหลายกรณีนั้นเป็นที่มาของอาการซึมเศร้าของมันนั่นเอง SCP-2800แสดงความรู้สึกท้อใจในหลายๆกรณีที่มันเห็นว่ามันไร้ความสามารถในการช่วยเหลือผู้อื่น และได้เคยทำร้ายตัวเองมาแล้ว
SCP-2800ถูกสถาบันจับกุมตัวไว้ในระหว่างที่องค์กรกำลังตามรอยและกักกันวัตถุSCPซึ่งมีความสามารถในการบิดเบือนสภาพความเป็นจริงซึ่งได้หลุดจากการกักกันไป ตอนที่พบมันนั้น SCP-2800กำลังพยายามโจมตีSCPที่หนีออกไปอยู่แต่ก็แทบไม่มีผลอะไร หลังจากที่จัดการการกักกันรั่วไหลแล้ว สถาบันก็ได้เกลี้ยกล่อมให้SCP-2800รับการกักกัน
SCP-2800ได้รับต้นกระบองเพชรในกระถางจำนวนหนึ่งหลังจากที่คำร้องของมันได้รับอนุมัติจากฝ่ายจิตเวชโดยมีเหตุผลเพื่อทำให้สภาพจิตดีขึ้น
ปูมการสัมภาษณ์2800-1
ผู้สัมภาษณ์: ดร.ลอฟ
ผู้รับสัมภาษณ์: SCP-2800
ดร.ลอฟ: อรุณสวัสดิ์ SCP-2800 วันนี้เป็นไงบ้าง?
SCP-2800: เฮ้ ด็อค ผมรู้สึกดีทีเดียวล่ะ วันนี้พระอาทิตย์สวยนะ รู้สึกว่าพลังเต็มเปี่ยมเลย! ยอดมนุษย์กระบองเพชรพร้อมต่อสู้กับเหล่าร้ายแล้ว แค่บอกผมว่าพวกมันอยู่ไหนก็พอ ฮะฮ่า!
ดร.ลอฟ: ดีที่ได้ยินอย่างนั้นนะ เกี่ยวกับเรื่องนั้น ถ้าไม่ว่าอะไรล่ะก็ฉันมีคำถามสองสามข้อน่ะ
SCP-2800: แน่นอน ว่ามาเลย! ยังไงพวกคู่หูตัวน้อยนี่ก็ชักน่าเบื่อแล้ว
ดร.ลอฟ: นายได้...ความสามารถของนายมายังไง? แล้วเวลานายใช้มันนี่เกิดอะไรขึ้นบ้าง ก่อนที่นายจะย้ายมาอยู่สถาบันนี่น่ะ?
SCP-2800: โดยสัตย์จริงเลยนะ ด็อค ผมไม่รู้ วันนึงผมตื่นขึ้นมา แล้วก็ผ่าง พลังกระบองเพชร ก็คิดว่าผมน่าจะเอาไปใช้ทำเรื่องดีๆ จริงมั้ย? ผมโตมากับหนังสือการ์ตูนเยอะแยะเลยน่ะ ตอนเด็กๆผมชอบXเมนมากเลยนะ เลยคิดว่าผมเป็นพวกนั้นคนนึงด้วย เหอะ ผมเคยคิดว่าผมนี่โชคดีที่สุดในโลกเลย มีพลังยอดมนุษย์ เด็กๆทุกคนก็อยากเป็นซูเปอร์ฮีโร่ใช่ไหมล่ะ?
ดร.ลอฟ: มีเหตุจูงใจอื่นอีกหรือเปล่า?
SCP-2800: คือว่าจริงๆแล้ว...ตอนเด็กๆผมถูกแกล้งเรื่อยเลยล่ะ พวกเด็กเกเรที่โรงเรียนอัดผมน่วมตลอดเลย ผมก็แค่อยากจะเอาคืนบ้าง คุณรู้สินะ? ช่วยคนอื่นๆที่เขาต้องการ ผมไม่อยากให้คนอื่นๆเจอแบบผมน่ะ
ดร.ลอฟ: แล้วนั่นก็ทำให้นายเป็นอย่างตอนนี้?
SCP-2800: ช่าย ผมออกไปข้างนอก เรียกตัวเองว่า"ยอดมนุษย์กระบองเพชร! มหาประลัยติดหนาม!" ฟังดูเจ๋งดีนะ ว่ามั้ย? คิดอยู่นานพอดูเลยล่ะ ผมตัดสินใจออกไปข้างนอก ให้โลกรู้ว่ายอดมนุษย์น่ะเป็นยังไง เอ่อ...ภารกิจแรกของผมไม่ค่อยสวยสักเท่าไหร่
ดร.ลอฟ: เกิดอะไรขึ้นกับภารกิจแรกของนายเหรอ?
SCP-2800: พวกค้ายาน่ะ ผมซัดมันคนนึงเต็มหน้าให้หนามคาอยู่แบบนั้น รู้สึกดีจนพวกมันซัดผมกลับ พวกมันยำผมน่วมจนตำรวจมากันนั่นเลย ผมเข้าโรงพยาบาลพักนึง จนกระทั่งออกมาเดินตามถนนอีก ตรวจตราอาชญากรรม ต้องให้พวกมันเห็นว่าพวกวายร้ายกระจอกนี่เอายอดมนุษย์กระบองเพชรไม่ลงหรอก ใช่มั้ย?
ดร.ลอฟ: แล้วเกิดอะไรขึ้นอีก?
SCP-2800: ผมพยายามเต็มที่เลยล่ะ เลิกงานแล้วก็ไปเดินตามตรอกซอยทุกคืนเลย บางทีผมก็โชคดีเจอเรื่องเข้า แต่ว่า เอ่อ...ผมช่วยใครไม่ได้สักเท่าไหร่
ดร.ลอฟ: ช่วยขยายความหน่อยได้หรือเปล่า?
SCP-2800: เวลาที่ผมสู้กับผู้ร้ายน่ะ พวกมันซัดผมน่วมเกือบทุกทีเลย แน่ล่ะว่าผมซัดมันโดนให้หนามหักคาอยู่บ้าง แล้วก็คงมีช้ำนิดๆหน่อยๆด้วยมั้ง แต่ก็ไม่มีอะไรมากกว่านั้นหรอก พวกมันมีมีดกับของอื่นด้วย ผมไม่มีอะไรแบบนั้น ฮีโร่พรรณไหนเขาใช้มีดล่ะ? ต้องมีคติสอนใจให้เด็กๆด้วยใช่มั้ย? ซูเปอร์ฮีโร่ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีของเด็กๆด้วยนะ
ดร.ลอฟ: ใช่เลย ช่วยบรรยายเรื่องตอนที่ทำให้เจอนายหน่อยได้หรือเปล่า?
SCP-2800: โอ้โห นั่นเป็นคดีใหญ่เลยนา! ผมรู้มาว่ามีไอ้ฆาตกรต่อเนื่องที่ตำรวจจับไม่ได้มาหลายเดือนแล้ว ผมได้ยินมาว่าหมอนี่มันไอ้โรคจิตของแท้ที่บังคับใหญ่เหยื่อสนุกกับสิ่งที่มันทำกับพวกนั้น ก็คิดว่าถ้าผมจัดการมันได้ผมก็ได้เปิดตัวยิ่งใหญ่เสียทีน่ะ ผมไปเจอที่กบดานของมัน แล้วมันก็เล่นผมซะเละ โชคดีที่ได้พวกคุณมาช่วยผมไว้ แต่...ผมอยากทำแบบเดียวกันบ้าง
ดร.ลอฟ: ทีนี้ เรื่องความสามารถของนาย นายแสดงให้ดูหลายอย่างเลยน่ะนะ แต่มีอันนึงที่นายไม่ได้บอกคือการเชื่อมโยงกับกระบองเพชร
SCP-2800: อ้อใช่ ผมพูดกับพวกนั้นได้ พวกมันเป็นผู้ช่วยตัวน้อยของผมน่ะ! เชิญพบกับ กระบองเพชรน้อยกับหนูหนาม!
SCP-2800เอากระบองเพชรสองกระถางออกมา
SCP-2800: พวกเค้าบอกว่า สวัสดี แน่ะ พวกเค้าไม่ค่อยพูดกับคนอื่นน่ะนะ
ดร.ลอฟ: กระบองเพชรพูดเรื่องอะไรบ้างเหรอ?
SCP-2800: อ๋อ ไม่ค่อยมีอะไรหรอก พวกเค้าเงียบๆน่ะ "ตรงนี้หนาวชะมัด" "ฉันหิวน้ำ" "ฉันเป็นต้นกระบองเพชร" กับอะไรทำนองนั้น ไม่ค่อยมีอะไรอื่นหรอก ด็อค ผมมีคำถามจะถามคุณข้อด้วยนะ
ดร.ลอฟ: ได้สิ?
SCP-2800: มี อ่า อะไรที่ผมช่วยพวกคุณได้มั้ย?
ดร.ลอฟ: ไม่นะ คิดว่าไม่มี
SCP-2800ดูผิดหวัง
SCP-2800: อ่ะนะ...มีก็บอกผม โอเคนะ? ยอดมนุษย์กระบองเพชรพร้อมต่อสู้กับความชั่วร้ายเสมอ คุณก็รู้
ดร.ลอฟ: ถ้ามีเรื่องที่ต้องใช้พรสวรรค์ของนายล่ะก็ฉันบอกนายแน่ๆ
รายงานเหตุการ2800-1:
ระหว่างการตรวจค้นกล้องวงจรปิดในสถานที่ที่SCP-2800บอกว่าตนเคยซุ่มอยู่ก็ได้พบภาพจากกล้องวงจรปิดในสถานีรถไฟใต้ดินรอบดึกซึ่งมีSCP-2800อยู่ด้วย ต่อไปนี้คือคำบรรยายของเหตุการนั้น
ผู้หญิงกับเด็กรออยู่ที่สถานีรถไฟใต้ดิน เห็นผู้ชายสวมหน้ากากไอ้โม่งออกมาจากเสาค้ำต้นหนึ่งและเข้าไปหาทั้งสองโดยชักมีดออกมา
ผู้หญิงกับเด็กถอยออกไปแต่ติดผนังด้านหลัง เด็กกอดผู้หญิงไว้แน่น ชายคนนั้นกวัดแกว่งมีด ผู้หญิงเริ่มเปิดกระเป๋าถือ
SCP-2800เข้ามาในภาพทางด้านหลังชายสวมหน้ากาก SCP-2800เดินเข้าไปหาชายสวมหน้ากากแล้วชกใส่ที่ด้านหลังและอก ชายคนนั้นผงะด้วยความเจ็บ มองเห็นได้ว่าหนามของSCP-2800จำนวนหนึ่งปักอยู่หลังชายสวมหน้ากาก
SCP-2800มัดมือชายคนนั้น ผู้หญิงเขย่ามือSCP-2800อย่างดีใจแล้วกอดเขา SCP-2800คุกเข่าลง มองเห็นเด็กกอดSCP-2800 ดูเหมือนว่าSCP-2800จะมีปฏิกิริยาทางอารมณ์
ผู้หญิงใช้โทรศัพท์ เด็กคนนั้นเอากระดาษแผ่นหนึ่งออกมาแล้วเขียนอะไรบางอย่างลงไป เด็กคนนั้นเรียกSCP-2800ที่เดินจากมา เด็กยื่นกระดาษให้SCP-2800 SCP-2800เขียนบางอย่างลงบนกระดาษแล้วส่งกระดาษคืนให้ไป ไม่นานนัก เจ้าหน้าที่ตำรวจก็เข้ามาในที่เกิดเหตุ