SCP-312

SCP-312 (22 ก.ค. 2555)

ระดับวัตถุ Euclid

มาตรการพิเศษSCP-312ถูกขังไว้ในห้องเก็บสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ที่ศูนย์19 เนื่องจากมันไม่ต้องการอาหาร จึงอนุญาตนักวิจัยให้เข้าไปในห้องนี้ได้เท่านั้น ทุกคนที่เข้าไปในห้องนี้ต้องสวมหมวกปีกกว้าง และแนะนำว่าอย่าเงยหน้ามองตรงๆเด็ดขาดลักษณะSCP-312มีร่างกายเป็นเนื้อเยื่อที่บางมากและเต็มไปด้วยแก็สซึ่งร้อนกว่าอากาศรอบตัวเล็กน้อย โดยปกติแล้วมันจะลอยตัวที่ความสูง███เมตรเหนือพื้นดิน แต่มันก็สามารถเปลี่ยนระดับความสูงได้เพื่อคงระยะห่างจากเหยื่อไว้

SCP-312สามารถปล่อยไอน้ำและบังคับกระแสของอากาศรอบๆตัวเพื่อสร้างเมฆขนาดเล็กสำหรับพรางตาได้ ตัวSCP-312ที่อยู่ในเมฆนั้นดูเหมือนแมงกะพรุนขนาดใหญ่ ส่วนลำตัวนั้นกว้างประมาณสองเมตรครึ่งและมีหนวดยาง25เมตร

SCP-312 ล่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่และชอบมนุษย์เป็นพิเศษ ขณะล่าเหยื่อนั้น SCP-312จะลอยตัวอยู่เหนือเหยื่อโดยตรงและควบคุมกระแสอากาศรอบๆตัวเพื่อรักษาระยะจากเหยื่อไว้ เหยื่อสามารถหนี SCP-312 ได้โดยการเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว30กิโลเมตรต่อชั่วโมงขึ้นไป หรือเข้าไปกลางฝูงชนซึ่งดูเหมือนจะทำให้SCP-312สับสนและเลือกเหยื่อคนอื่นแทน

ส่วนแกนของSCP-312นั้นเป็นกลุ่มของดวงตาจำนวนมาก ซึ่งส่วนใหญ่แล้วดูเหมือนของมนุษย์ ยกเว้นแต่ลูกตากลมใหญ่ที่อยู่ตรงกลาง ลูกตาอื่นๆนั้นจะเชื่อมโยงกับลูกตาดวงกลางด้วยระยางบางๆ ส่วนแกนนี้สามารถมองเห็นได้ถ้าเหยื่อเงยหน้ามองตรงๆลอดหนวดระยางขึ้นไป หรือใช้อุปกรณ์บันทึกภาพติดไว้เหนือเหยื่อที่มันเลิอก

ตราบที่ไม่มีใครมองแกนของมัน SCP-312ก็จะอยู่ในสภาพสงบ และสามารถดำรงชีพได้เรื่อยๆโดยไม่ต้องกินอาหาร แต่การกินอาหารนั้นจะทำให้มันตัวใหญ่ขึ้น เคลื่อนไหวได้เร็วขึ้น และเพิ่มจำนวนของ[ข้อมูลปกปิด] แต่เมื่อเหยื่อสบตากับแกนของมัน SCP-312ก็จะตื่นตัวและสร้างลมหมุนซึ่งดูเหมือนงวงของเมฆลงมาถึงพื้น เหยื่อจะถูกอากาศภายในดึงขึ้นไปหาหนวดระยางของSCP-312 ซึ่งมีพิษทำให้เหยื่อเป็นอัมพาต และกินเป็นอาหาร ประมาณหนึ่งอาทิตย์ต่อมา เศษชิ้นส่วนของเหยื่อก็จะตกลงมาจากฟ้าในจุดที่ SCP-312หายตัวไป หลังจากกินเหยื่อแล้ว SCP-312ก็จะลอยท่องไปเรื่อยๆจนกว่าจะมีเหยื่อคนใหม่เข้ามาใกล้

จากรายงานที่ได้รับ สถาบันเชื่อว่ายังมี SCP-312ที่ไม่ถูกกักกันอยู่ในธรรมชาติอีกอย่างน้อยสามตัว ซึ่งการจับตัว SCP-312นั้นยากมาก เพราะมันมักจะติดตามเหยื่อคนเดียวได้เป็นเดือนเป็นปีก่อนจะโจมตี