SCP-087
SCP-087 (10 มิ.ย 2555)
ระดับวัตถุ Euclid
มาตรการพิเศษSCP-087นั้นอยู่ในหอพักของ[ข้อมูลปกปิด] ประตูทางเข้าของ087นั้นเป็นประตูเหล็กกล้าและมีระบบล็อกไฟฟ้า ถูกแต่งให้ดูเหมือนตู้ภารโรงตามที่ออกแบบอาคาร ล็อกไฟฟ้านั้นจะไม่ปลดออกเว้นแต่จะถูกกระแสไฟฟ้า██โวลต์พร้อมกับที่หมุนลูกบิดทวนเข็มนาฬิกา ประตูด้านในนั้นบุโฟมโรงงานไว้6ซม.หลังจากการสำรวจครั้งล่าสุด ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไปใน SCP-087 อีกลักษณะSCP-087เป็นชั้นบันไดซึ่งไม่มีแสงไฟ บันไดเอียงทำมุม38องศาจำนวน13ขั้นก่อนจะเป็นชั้นครึ่งวงกลมขนาดประมาณ3เมตร บันไดที่ลงไปอีกจะพลิกเป็นมุม180องศา ลักษณะของSCP-087ทำให้ขอบเขตการมองเห็นของผู้สำรวจอยู่ที่ประมาณชั้นครึ่ง เนื่องจากไม่มีหน้าต่างหรือแสงไฟเลย ผู้ที่จะสำรวจ 087 จึงต้องพาแสงไฟไปด้วย แสงไฟที่สว่างกว่า 75วัตต์ดูจะไม่มีผลอะไร เหมือนกับว่า SCP-087 จะดูดกลืนเอาแสงที่เกินมาได้
จากรายงานและการบันทึกเสียง สามารถยืนยันได้ว่ามีเสียงร้องไห้ให้ช่วยของเด็ก ประมาณได้ว่าต่ำลงไปจากชั้นทางเข้า200เมตร แต่การพยายามลงบันไดไปนั้นไม่ได้ทำให้เข้าใกล้เสียงนั้นเลย จากการคำนวนด้วยผลการสำรวจครั้งที่สี่นั้น ประมาณได้ว่าเสียงนั้นอยู่ลึกลงไปเกินกว่าที่จะเป็นไปได้เมื่อคำนึงถึงตัวอาคารและสภาพแวดล้อม ขณะนี้นั้นยังไม่ทราบว่า SCP-087 มีจุดสิ้นสุดหรือไม่
SCP-087นั้นถูกบุคลากรDคลาสบันทึกภาพวิดีโอไว้ทั้งหมดสี่ครั้ง โดยทุกครั้งจะได้พบกับ SCP-087-1 ซึ่งเป็นใบหน้าที่ไม่มีนัยตา รูจมูก หรือปาก ให้เห็น ตัวตนของSCP-087-1เป็นสิ่งลึกลับโดยสิ้นเชิง แต่เชื่อว่ามันไม่ใช่ที่มาของเสียงร้องนั่น ทุกคนที่ได้พบ SCP-087-1จะเกิดอาการระแวงและหวาดกลัว แต่ไม่แน่ชัดว่าเป็นความรู้สึกผิดธรรมชาติหรือปฏิกิริยาตอบสนองธรรมดา
เพิ่มเติม
สองสัปดาห์หลังการสำรวจครั้งที่สี่ เจ้าหน้าที่และนักศึกษาของ[ข้อมูลปกปิด]รายงานว่าได้ยินเสียงเคาะประตูในอัตรา1-2วินาทีต่อครั้ง หลังจากที่บุโฟมหนา6ซม.แล้วเสียงจึงได้เงียบไป
ผู้ได้รับอนุญาต สามารถดูเอกสาร087-Iถึง087-IVเพื่ออ่านบันทึกการสำรวจ I-IV ได้
[ข้อมูลปกปิด]