SCP-040

SCP-040 (13 มีนาคม 2557)

ระดับวัตถุ Euclid

มาตรการกักกันพิเศษ

SCP-040ถูกกักกันไว้ในห้องกักกันมนุษย์แบบมาตรฐานในแอเรียวิจัยชีวะ12 ห้องนี้จะเชื่อมต่อกับระบบกระจายสารกล่อมประสาททางอากาศ ซึ่งจะทำงานเมื่อSCP-040แสดงลักษณะของมันนอกการทดลอง ห้องนี้จะต้องมีบุคลากรผู้ดูแลสองคนจับตาดูอยู่ตลอดเวลา วัตถุสำหรับการหย่อนใจอย่างของเล่น เกม หรือวัสดุศิลป์นั้นอาจให้SCP-040ได้ตามดุลยพินิจของบุคลากรผู้ดูแล

เนื่องจากพวกมันได้รับการประเมินแล้วว่าไม่เป็นอันตราย SCP-040-1a, SCP-040-1c และ SCP-040-1j จึงได้รับอนุญาตให้อยู่ในห้องกักกันกับSCP-040ได้เพื่อให้จิตใจของวัตถุอยู่ในสภาพดี (คำสั่งพิเศษหัวหน้าผู้ดูแลความปลอดภัย392-5: ██/██/██) ตัวตนอื่นๆที่ SCP-040ได้ดัดแปลงนั้นได้กำจัดทิ้งหลังการเก็บกู้และศึกษาตามมาตรการเก็บกวาดตัวอย่างชีวภาพแบบมาตรฐานตามที่ระบุไว้ในเอกสารCDP-BIO-EN-1 ห้ามมิให้นำสิ่งมีชีวิตจากภายนอกเข้าไปใกล้SCP-040 นอกจากที่ใช้ในกระบวนการทดลอง

SCP-040นั้นจะได้รับบทเรียนการศึกษาทุกวัน และรับการตรวจทางจิตวิทยาทุกสองสัปดาห์ โดยมี ดร.ฮาเบอนาธี, โลแกน และ ไอซาวะ เป็นผู้ดูแล

ลักษณะ

SCP-040เป็นเด็กหญิงเชื้อสายคอเคเซียนอายุประมาณแปดปี สูงหนึ่งเมตร SCP-040มีลักษณะผิดปกติทางกายภาพหลายประการ ผิวหนังของวัตถุนั้นอ่อนไหวต่อแสงมากและยังได้รับบาดเจ็บจากการสัมผัสทางกายภาพได้ง่ายมาก ผมของวัตถุเป็นสีชมพูอ่อน ผมนี้แห้งและหลุดร่วงได้ง่าย ตาดำของวัตถุเป็นสองสีคือเขียวและเหลือง โดยที่ตาขาวของตาซ้ายเป็นสีดำ ซึ่งตาข้างนี้ของSCP-040นั้นมองไม่เห็น

สภาพอารมณ์ของSCP-040นั้นอยู่ในขอบเขตที่ยอมรับได้สำหรับบุคคลในช่วงอายุเดียวกันเมื่อคำนึงถึงผลจากการถูกกักกันเป็นเวลานานและความผิดปกติทางกายภาพแล้ว ระดับสติปัญญาของวัตถุนั้นสูงกว่ามาตรฐานของกลุ่มอายุ และโดยทั่วไปก็มีพฤติกรรมที่ให้ความร่วมมือดี น่าสังเกตว่าSCP-040นั้นปรับตัวเข้ากับสภาพที่ถูกกักกันได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งเชื่อว่าเป็นผลจากการเลี้ยงดูก่อนที่จะถูกเก็บมา

SCP-040นั้นสามารถควบคุมมวลที่มีชีวิตได้ ทำให้เกิดการกลายพันธุ์และปรับแต่งสิ่งมีชีวิตที่มีอยู่ให้กลายเป็นแบบใหม่ ซึ่งเรียกรวมๆกันว่า SCP-040-1 ผลกระทบนี้ออกมาตามความต้องการ แต่ต้องใช้สมาธิกับเวลาอย่างมากจึงจะเกิดผลและเมื่อทำการควบคุมในระดับรายละเอียดปลีกย่อยแล้วก็จะขาดความแม่นยำและไม่อาจคาดเดาได้ SCP-040นั้นไม่อาจแปลงสภาพสิ่งมีชีวืตระดับจุลินทรีย์ได้และการแปลงพืชพรรณก็ทำได้อย่างลำบาก มวลสารของสิ่งมีชีวิตที่ตายแล้วนั้นสามารถใช้ได้ แต่ต้องใช้ร่วมกับสิ่งที่ยังมีชีวิตเท่านั้น

ตัวอย่างของSCP-040-1นั้นไม่มีการแสดงพฤติกรรมก่อนถูกดัดแปลงออกมา โดยส่วนใหญ่จะมีพฤติกรรมคล้ายกับสัตว์เลี้ยงในบ้าน และโดยทั่วไปแล้วก็ภักดีต่อSCP-040อย่างมากไม่ว่าความสัมพันธ์ก่อนหน้านั้นจะเป็นอย่างไร ลักษณะของSCP-040-1นั้นจะแตกต่างกันไป ตัวอย่างบางตัวนั้นจะคงลักษณะโดยทั่วไปและมีการถูกดัดแปลงเพียงบางส่วน เช่นที่ดูเหมือนว่าSCP-040จะทำกับตัวมันเอง แต่ส่วนใหญ่แล้วจะไม่มีส่วนที่เหมือนกับลักษณะเดิมเลย ดูเหมือนว่าSCP-040จะไม่สามารถควบคุมตัวอย่างของSCP-040-1ได้มากกว่าหนึ่งครั้ง

ปูมการเก็บกู้

วัตถุถูกเก็บมาเมื่อวันที่██/██/20██ ใน[ข้อมูลปกปิด] SCP-040เป็นหนึ่งในผู้ที่ถูกคุมตัวไว้สิบห้าคน การตรวจสอบเพิ่มเติมนั้นไม่พบลักษณะผิดธรรมชาติในคนอื่นๆ การความทรงจำผู้ที่ถูกควบคุมตัวกับประชากรในพื้นที่และมาตรการปกปิดเรื่องนั้นได้ดำเนินการแล้วโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น การจับตาดูพื้นที่นั้นยังคงดำเนินต่อไปเพื่อตรวจจับในกรณีที่มี████████████ ██████ออกมาอีก

ข้อมูลเพิ่มเติม-01: ในขณะนี้ SCP-040ได้รับอนุญาตให้เก็บSCP-040-1ต่อไปนี้ไว้

• SCP-040-1a - สิ่งมีชีวิตแบบพึ่งพาอาศัยที่สามารถเปลี่ยนแปลงขนาด รูปทรง สี และผิวหน้าได้ตามสภาพแวดล้อม สิ่งนี้เป็นเหมือนเสื้อผ้าชั้นนอกแบบแจ็คเก็ตหรือเสื้อไหมพรม และดูดซึมสารอาหารจากการไหลเวียนเลือดของSCP-040 มันถูกเก็บมาพร้อมSCP-040 และการตรวจสอบทางพันธุกรรมได้เผยว่าโครงสร้างทางพันธุกรรมของมันนั้นส่วนใหญ่ตรงกับแมวบ้านธรรมดา (Felis catus)

• SCP-040-1c - สิ่งมีชีวิตทรงกลมที่บินได้ด้วยส่วนที่เหมือนกระเพาะยางซึ่งเก็บฮีเลียมไว้ มันมีแขนสิบเอ็ดข้างซึ่งตรงปลายนั้นเป็นนิ้วที่อยู่ตรงข้ามกัน และระบบหายใจอันซับซ้อนซึ่งสามารถเลียนเสียงดนตรีหลากรูปแบบได้

• SCP-040-1j - สิ่งมีชีวิตสี่ขาซึ่งมีขนสีชมพูและน้ำเงินปกคลุมตามตัว มันไม่มีดวงตา มีปากกว้างกับฟันทื่อๆ และสามารถปีนขึ้นไปบนพื้นผิวแนวดิ่งได้ บางครั้งSCP-040ก็ใช้มันเป็นพาหนะ

ข้อมูลเพิ่มเติม-02

ต่อไปนี้คือส่วนหนึ่งของการสัมภาษณ์ในวันที่ ██/██/20██ สามสัปดาห์หลังการเริ่มกักกัน

ดร.ฮาเบอนาธี: อรุณสวัสดิจ้ะ สี่สิบ

SCP-040: อรุณสวัสดิค่ะ คุณฮาเบอนาธี

ดร.ฮาเบอนาธี: ดีจังที่เธอหายหวัดแล้วนะ

SCP-040: อื้อฮึ

ดร.ฮาเบอนาธี: ก่อนจะเข้าบทเรียนวันนี้ ขอฉันถามอะไรเธอสองสามข้อได้มั้ย?

SCP-040: ได้ค่า

ดร.ฮาเบอนาธี: ช่วยเล่าเรื่องพ่อแม่เธอให้ฟังหน่อยได้มั้ย?

SCP-040: คุณกรีนบอกว่าหนูไม่มีค่ะ

ดร.ฮาเบอนาธี: งั้น เธอเล่าเรื่องคุณกรีนหน่อยได้มั้ย?

SCP-040: เขาใจดี แต่พูดไม่ค่อยเก่ง เขาจะ-จะ-จะ พูด บะ-แบบนี้ประ-ประจำเลยค่ะ แต่เขาก็ไม่ค่อยอยู่ที่นั่น ส่วนใหญ่แล้วมีพยาบาลดูแลพวกเรา

ดร.ฮาเบอนาธี: แล้วพวกนั้นทำอะไรให้เธอบ้าง?

SCP-040: พวกเค้าเล่นกับเรา แล้วก็สอนอะไรๆให้เรา บางทีก็ให้เราสวมหมวกพิลึกนั่นแล้วก็นั่งเงียบๆนานๆ บางทีพวกเค้าก็เอาหนังมาฉายให้ดู ถ้าเราทำตัวดี แต่ถ้าเราไม่ดีเค้าก็จะขังเราไว้ในห้อง

ดร.ฮาเบอนาธี: มีอะไรจะเล่าให้ฉันฟังอีกมั้ย?

SCP-040: อืม...พวกนั้นมีถั่วลันเตาเป็นมื้อเย็นทุกวันเลย หนูเกลียดถั่วลันเตา หนูก็เลยเอาของหนูให้หมายเลขห้าทุกที เพราะเธอชอบถั่วลันเตา แต่หนูว่าถั่วฝักยาวอร่อยกว่า

ข้อมูลเพิ่มเติม-03

ในวันที่ ██/██/20██ SCP-040สามารถทำให้มนุษย์ที่เสียชีวิตไปแล้วกลับมาเคลื่อนไหวอีกครั้งได้สำเร็จระหว่างการทดลอง โดยใช้ส่วนประกอบมีชีวิตที่จำเป็นจากหนูสีน้ำตาล(Rattus norvegicus)สามตัว ผู้ที่คืนชีพมานั้นไม่มีความทรงจำก่อนตาย และถูกตัดสินว่ามีสภาพจิตเทียบได้ประมาณเด็กหัดเดิน เหตุการนี้ทำให้SCP-040เป็นทุกข์มากและไม่ยอมทำการทดลองเป็นเวลาสามสัปดาห์หลังจากนั้น