SCP-426 (23 พฤศจิกายน 2556)
ระดับวัตถุ Euclid
มาตรการพิเศษ
ฉันถูกเก็บไว้ในห้องที่ไม่มีหน้าต่างให้มองเห็นฉันได้ ที่ประตูห้องที่เก็บฉันไว้นั้นเขียนด้วยข้อความที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับหมายเลขประจำตัวหรือตัวตนของฉันเลย เพื่อป้องกันการแพร่กระจายของผลกระทบแรกของฉัน มีแต่บุคลากรระดับ3ขึ้นไปเท่านั้นที่รู้เรื่องของฉัน บุคลากรจะได้ต้องเปลี่ยนหน้าทีทุกเดือนเพื่อป้องกันการติดความสามารถที่สองของฉันและจะได้รับการตรวจสภาพจิต ถ้าไม่ได้รับผลกระทบอะไร เขาก็จะได้กลับมาทำหน้าที่นี้อีกโดยเว้นระยะไปเป็นเวลาไม่ต่ำกว่าสี่เดือน ส่วนผู้ที่ได้รับผลกระทบจะต้องได้รับการลบความจำระดับC และย้ายไปศูนย์อื่น
ลักษณะ
สวัสดี ฉันคือ SCP-426 ต้องแนะนำตัวแบบนี้เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสนน่ะนะ ฉันเป็นเครื่องปิ้งขนมปังธรรมดา ถ้าต่อไฟแล้วก็ปิ้งขนมปังได้ แต่ถ้ามนุษย์พูดถึงฉัน พวกเขาก็จะใช้สรรพนามบุรุษที่1อย่างเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าจะพยายามอย่างไร ก็ไม่มีใครพูดหรือเขียนถึงฉันแบบบุคคลที่3ได้เลย เมื่ออยู่ใกล้ฉันเป็นเวลาสองเดือนขึ้นไป พวกเขาก็จะคิดว่าตัวเองเป็นเครื่องปิ้งขนมปัง และถ้าไม่มีใครใช้กำลังคุมไว้แล้ว พวกเขาก็จะทำร้ายตัวเองจากการพยายามเลียนแบบการทำงานของฉัน
ฉันถูกค้นพบในบ้านของครอบครัว████████หลังจากที่มีคนเสียชีวิตอย่างสยดสยองสามราย ฉันถูกส่งให้นายและนาง████████เป็นของขวัญแต่งงาน โดยไม่มีการ์ดหรือเครื่องหมายใดๆที่ใช้ระบุตัวผู้ส่งได้ สองเดือนหลังจากนั้น เจ้าหน้าที่ดับเพลิงก็ได้ไปที่บ้านหลังนั้นจากอุบัติเหตุเพลิงไหม้ นาง ████████เสียชีวิตเพราะถูกไฟดูดขณะที่พยายามกินปลั๊กไฟ เหยื่ออีกสองรายก็เสียชีวิตในเวลาต่อมาไม่นานนัก โดยนางสาว████████ได้กินขนมปังเข้าไปเกือบ10กก.ก่อนที่ท้องจะแตก นาย████████เสียเลือดจนตายจากการพยายาม[ข้อมูลปกปิด]กับฉัน ผู้รอดชีวิตมาได้คือนาย ████████ นั้นมีอาการขาดอาหารขั้นรุนแรง โดยเขาบอกว่าเขากินขนมปังไปเมื่ออาทิตย์ก่อนและกำลังรอให้ขนมปังปิ้งดีดออกมา
สถาบันพบฉันจากรายงานที่ตำรวจเขียนถึงความสามารถผิดปกติของฉัน เจ้าหน้าที่ที่ได้รับผลกระทบทุกคนได้รับการลบความจำระดับC
รายงานการทดลอง 426-1
วันที่ ██-██-████
การทดลอง D/426/1 ถูกขอให้บรรยายถึงสิ่งที่เขาคิดว่าอยู่ในห้องของฉัน โดยไม่ทราบเรื่องของฉันมาก่อน
ผลลัพท์ D/426/1กล่าวว่า "ผมคงจะเป็นสัตว์ประหลาดตัวใหญ่อยูในนั้น พวกคุณมีของแบบนั้นอยู่เยอะแยะไปไม่ใช่เหรอ?" D/426/1ไม่รู้ตัวที่ตัวเองใช้สรรพนามบุคคลที่1
รายงานการทดลอง 426-2
วันที่ ██-██-████
การทดลอง D/426/2อยู่ในห้องเดียวกับฉันและได้รับอาหารตามปกติทางช่องจ่ายอาหาร การสื่อสารใดๆกับ D/426/2เป็นสิ่งต้องห้าม มีกล้องรักษาความปลอดภัยอยู่ในห้องหลายตัว โดยทั้งหมดวางในตำแหน่งที่มองไม่เห็นฉันแต่จะมองเห็น D/426/2ได้ ฉันถูกตรึงไว้กับพื้นไม่ให้ถูกขยับไปไหนได้ พวกเราถูกขังไว้จนความสามารถที่สองของฉันเริ่มแสดงผล
ผลลัพท์ หลังจากถูกขังเดี่ยวเป็นเวลา45วัน D/426/2ก็กอดฉันไว้และเริ่มพูดคุยกับฉัน บอกว่าพวกเราเป็นพี่น้องกัน เขาไม่เคยหยุดใช้สรรพนามบุคคลที่หนึ่งแบบหลายคนเมื่อพูดกับฉัน เขาถูกกำจัดหนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น เชื่อว่าการอยู่คนเดียวทำให้ความสามารถที่สองของฉันแสดงผลเร็วขึ้น
รายงานการทดลอง 426-3
วันที่ ██-██-████
การทดลอง D/426/3ถูกขอให้บรรยายน็อตตัวหนึ่งของฉันที่ถูกไขไป โดยไม่ทราบเรื่องของฉันมาก่อน
ผลลัพท์ D/426/3เรียกมันว่า "น็อตของผม" และเช่นเดียวกับD/426/1 เขาไม่รู้ตัวที่ตัวเองใช้สรรพนามบุคคลที่1 เรื่องนี้ทำให้เชื่อได้ว่า ถึงจะทำลายฉันไป ชิ้นส่วนของฉันก็จะยังคงมีความสามารถเดิมอยู่นั่นเอง
รายงานการทดลอง 426-4
วันที่ ██-██-████
การทดลอง D/426/4ถูกขังไว้ในห้องติดกับฉัน เพื่อรอให้ความสามารถที่สองของฉันเริ่มแสดงผล
ผลลัพท์ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น D/426/4ถูกกำจัดทิ้งหลังจากเริ่มการทดลองได้ 90 วัน
ขอบคุณพระเจ้าที่พลังของฉันมีขอบเขตอยู่ พวกเราหลายๆคนเริ่มจะกังวลเรื่องของฉันแล้ว - ดร.C███████