SCP-202 (25 ก.ค. 2555)
ระดับวัตถุ Safe
มาตรการพิเศษ
ให้ทำการทดลองกับSCP-202ในเขตทดลองชีวภาพ แอเรีย12 ซึ่งที่นี่นั้น นักวิจัยได้พยายามทำความเข้าใจและรักษาอาการของ202 ขณะที่ไม่ได้รับการตรวจนั้นเขามีสิทธิในการใช้งานสิ่งอำนวยความสะดวกในที่พักของบุคลากรระดับ0ได้เต็มที่ SCP-202เชื่อว่าตัวเองอยู่ในโรงพยาบาลและไม่ทราบว่าหมอที่ดูแลเขานั้นเป็นนักวิจัยทั้งนั้น
ลักษณะ
SCP-202เป็นชายเชื้อสายอังกฤษและเอเชียอายุ41ปี ผู้ทำทุกอย่างย้อนกลับไปหมด เขาไม่ได้มีอายุน้อยลง แต่พูด กิน เดิน และทำอย่างอื่นตรงข้ามกับคนปกติ SCP-202พูดภาษาอังกฤษแบบกลับหลังด้วยสำเนียงสหราชอาณาจักร การสนทนาตามปกติกับเขาทำได้โดยการบันทึกเสียงแล้วเล่นย้อนกลับด้วยความเร็ว 1:1 เขาระบุว่าตัวเองเป็นคนธรรมดา อาศัยอยู่ในสต็อคพอร์ท อังกฤษ จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อสี่ปีก่อน เมื่อตื่นขึ้นมาในตอนเช้าและรู้สึกตัวว่าทำอะไรย้อนกลับไปหมด เขายืนยันว่าไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถทำกิริยาแบบปกติได้เลย เขาบอกว่าเขาอธิบายไม่ได้ว่าทำไมตัวเองสามารถเดินถอยหลังฝ่าไปกลางฝูงชนได้โดยไม่ชนใครเข้า หรือเรื่องพฤติกรรมแปลกๆอื่นๆ
การจับตาดู SCP-202 เป็นเรื่องที่ทำให้นักชีววิทยาและแพทย์ในสถาบันหงุดหงิดอย่างมาก แทนที่จะฉีดเลือดไปตามร่างกาย หัวใจของเขากลับสูบเอาเลือดไปทางเส้นเลือดแดงแล้วปล่อยออกมาทางหลอดเลือดดำ SCP-202หายใจออกเป็นอ็อกซิเจนและสูดเอาคาร์บอนไดอ็อกไซด์เข้าไป นักวิจัยของสถาบันได้พยายามหาทางศึกษาการทำงานระบบการหายใจของเขา และรวมถึงระบบการดูดซึมอาหารในระดับโมเลกุลว่าทำงานย้อนกลับได้อย่างไร พฤติกรรมการ"กินอาหาร"ของเขาก็ทำให้นักวิจัยงุนงงด้วยเช่นกัน โดยอาหารจะออกมาจากท้องเขาเขามาทางปากแล้วถูกเคี้ยวแบบย้อนกลับ ตัวอย่างเช่น เมื่อSCP-202"กิน"แซนด์วิช SCP-202ก็จะขย้อนเอาเศษอาหารออกมา ซึ่งก็จะถูกเคี้ยวกลับมาเป็นส่วนหนึ่งของแซนด์วิช เศษอาหารที่ขย้อนออกมานั้นในที่สุดก็จะรวมเป็นแซนด์วิชเต็มชิ้นแบบขัดต่อกฏฟิสิกส์และชีววิทยาโดยสิ้นเชิง แซนด์วิชที่ออกมานั้นทดสอบแล้วว่าเป็นแซนด์วิชธรรมดาและสามารถกินได้ SCP-202บอกว่าเขาไม่รู้ตัวว่ากำลัง"กิน"อยู่จนกระทั่งมันออกมาแล้ว ส่วนการ"ขับถ่าย"นั้น SCP-202ต้อง[ข้อมูลปกปิด ดูที่เนื้อหาเพิ่มเติม]
SCP-202ไม่ได้คิดแบบย้อนกลับหรือล่วงรู้อนาคตอย่างที่บุคลากรบางคนเชื่อ เขาเล่นรูบิคเก่งมากทีเดียว และชอบเล่นแยกแผ่นจิ๊กซอว์ด้วย
เนื้อหาเพิ่มเติม คำสั่งโดยตรงจากผู้บัญชาการ[ข้อมูลปกปิด]: "เราจะไม่คุยกันอีกว่าเกิดอะไรขึ้นเวลาที่สอง-ศูนย์-สองเข้าห้องน้ำ! ผมคิดว่าพวกเราจินตนาการกันเองได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในนั้น เจ้าพวกนักวิทยาศาสตร์บอกไม่ได้ว่ามันมาจากไหนและคนสูบส้วมก็เหมือนกัน ก็ให้มันจบลงแบบนั้นล่ะ! หมอนั่นมีปัญหามากพอแล้ว ให้เขามีความเป็นส่วนตัวบ้าง จนกว่าจะมีใครหาเหตุผลมาสนับสนุนการวิจัยเรื่องนี้ได้ ผมต้องการให้ข้อมูลเรื่องนี้ทั้งหมดถูกเอาออกไป!"