Shadows
ข้าคือผู้ถือครองแห่งเงา เจ้ามิควรได้พบข้า จงสวดมนต์เพื่อความเมตตาเล็กน้อยต่อเจ้าเถิด ผู้แสวงหา
ในทุกเมือง ในทุกที่ ในวันพฤหัสบดี ไปที่สวนสาธารณะที่ไหนก็ได้ที่เจ้าไปได้ เจ้าควรพาปืนหรืออาวุธอื่นไปด้วยเพื่อที่เจ้าจะได้ปลิดชีพตนโดยง่าย เพราะนั่นเป็นสิ่งที่ดีกว่าโชคชะตาที่เจ้าอาจจะได้พบในบททดสอบของข้านัก
ถามคนคนแรกที่เจ้าพบว่า “ผู้ถือครองแห่งเงา”อยู่ไหน ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ไหน หรืออากาศยามนั้นจะเป็นอย่างไร ก็จะมีหิมะตก อย่าให้หิมะนั้นสัมผัสเจ้า หาไม่เจ้าจะถูกแช่แข็งไปตลอดกาล เป็นยามผู้เงียบงันซึ่งสร้างจากน้ำแข็งและเนื้อหนัง ผู้มิได้สัมผัสไออุ่นจากดวงอาทิตย์อีกเลย
เมื่อหิมะหยุด เจ้าต้องวิ่ง วิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่ขาของเจ้าจะพาไปได้ เพราะพวกมันจะตามไป ไปยังบ้านที่อยู่อาศัยหลังแรกที่เจ้าพบ และเคาะประตูสามครั้งพอดี หากไม่มีผู้ใดเปิดรับ หรือเจ้าเคาะมากครั้งเกินไป จงหลับตาและภาวนาให้ความตายของเจ้าไร้ซึ่งความเจ็บปวด แม้ว่ามันยากจะเป็นเช่นนั้น
เมื่อเจ้าเข้าไปข้างใน มันจะมีแสงดวงหนึ่งลอยอยู่กลางอากาศกลางห้อง แม้มันจะไม่มีรูปร่าง แต่เมื่อถูกฟาดใส่มันก็จะหายไป เจ้าต้องทำเช่นนั้น หาไม่เงาที่เกิดจากแสงนั้นจะเป็นตัวตนและทำร้ายเจ้า เจ้าต้องลงมืออย่างรวดเร็ว หาไม่โอกาสรอดของเจ้าจะน้อยนัก
เมื่อแสงถูกทำลาย ทั้งบ้านนั้นจะมืดสนิท มีเพียงประตูที่เจ้าใช้เข้าไปที่มีแสงเล็ดลอด อย่าพยายามออกไปทางนั้น อย่าแม้แต่มองมัน เพราะสัตว์ร้ายของข้ายังรอด้วยความอดทน เจ้าต้องหาทางไปห้องใต้ดินแล้วลงไป หากเจ้าเคราะห์ร้ายเลือกบ้านที่ไม่มีห้องใต้ดิน เจ้าก็ต้องพยายามหามันให้มากขึ้นอีก
อย่ามีท่าทีกลัวหรือกังขา เพราะนั่นจะทำให้เจ้าหลงอยู่ในความมืดตลอดกาล ห้องใต้ดินนั้นจะสว่างเช่นปกติ หากวัตถุในนั้นมีเงา เจ้าก็อาจรอดชีวิต หากหาไม่แล้ว จงปลิดชีพตนเสียเถิด เพราะนั่นเจ็บปวดน้อยกว่าสิ่งที่บริวารของข้าจะทำกับเจ้านัก
หากมันมีเงา จงหยิบมีดดาบหรือวัตถุหนาขึ้นเป็นอาวุธ เมื่อเจ้าหยิบมัน เงาของสิ่งอื่นก็จะหายไป ทีละอันทีละอัน หลับตาลงให้แน่น หันกลับไป แล้วกวัดแกว่งอาวุธของเจ้า เจ้าจะรู้สึกเหมือนเหวี่ยงมือในน้ำ และสิ่งที่ตามความรู้สึกแยกสิ่งเหนียวเหนอะนั้นก็คือเสียงกรีดร้องที่ไม่มีบนโลก เสียงกรีดร้องที่เหนือเหตุผลหรือความเข้าใจ ลืมตาขึ้น เจ้าอสูรเงาจะล้มลงกับพื้นและสลายไป อาวุธที่เจ้าถืออยู่จะค่อยๆร้อนขึ้น ก่อนจะเผาไหม้ จะแดงฉาน และกลายเป็นสีขาวร้อนแรง หากเจ้าไม่ปล่อยมือจากมัน เปลวไฟจะกลืนกินเจ้า เจ้าจะถูกแผดเผาไปตลอดกาลนาน และชั่วนิรันดรหลังจากนั้น เมื่อเจ้าทิ้งมันไป มันจะแผดเผาลงไปในดิน อย่าสนใจรูนั้น แต่จงหยิบผลึกที่เท้าเจ้าขึ้นมา
ผลึกนั้นจะมีสีดำอำพัน และพอดีกับมือของเจ้า ยามเมื่อเจ้าถือมัน เงามืดจะมิอาจปกคลุมเจ้า และเจ้าก็จะมองทะลุความมืดในโลกนี้ได้
ผลึกนั้นคือหมายเลข 173 จาก 538 ของขวัญจากข้าแด่ผู้แสวงหาที่เอามันไปได้