SCP-145-J

ความบาดเจ็บที่เกิดจากการใช้งาน SCP-145-J นั้นให้บรรเทาด้วยครีมว่านหางจระเข้และการพูดคุยอย่างขึงขังกับ█████ คลีเมนส์ หัวหน้าพยาบาลประจำศูนย์ 16 เกี่ยวกับการที่คุณคิดว่าคุณจะถือถาดร้อนๆด้วยมือเปล่าได้ ไอ้ปัญญาอ่อน ถึงขณะนี้ SCP-145-J ได้ทำให้เกิดกรณีไฟลวกระดับหนึ่ง 141 ครั้ง เป็น Dคลาส 63 คน, นักวิจัยทั้งผู้ช่วยและอาวุโส 56 คน, เจ้าหน้าที่ MTF 21 คน, และ O-5 หนึ่งคน ผมกำลังโทรหา O-5 หนึ่งคนนั่นอยู่

ลักษณะ

SCP-145-J เป็นเตาอบไมโครเวฟแบบพาณิชย์ยี่ห้อชาร์ป รุ่น 1000W/R-21LC ซึ่งสามารถทำให้เกิดลักษณะผิดปกติต่อสิ่งที่ใส่เข้าไปได้ดังต่อไปนี้

• ไม่มีอะไรร้อนเลย
• มันทำให้ทุกอย่างไหม้
• ตรงรอบๆนั่นสุกแล้วแต่ตรงกลางยังแข็งอยู่
• เชี่ยยังเย็นอยู่ทั้งอัน แต่ถาดวางร้อนยังกะลาวา
• ควัน ควันเต็มไปหมด
• ถาดไม่หมุน
• ถาดหมุนสลับกันระหว่างตามเข็มนาฬิกากับทวนเข็มนาฬิกา มันควรจะเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วน่ะ ช่างมันเถอะ

ในขณะนี้ คำร้องขอแยกชิ้นส่วน SCP-145-J เพื่อหาต้นตอของความผิดปกติเหล่านี้ได้ถูกปฏิเสธทั้งหมด เพราะถ้าหลังจากนั้นมันไม่ทำงานแล้วเราก็จะไม่มีอะไรเลย ซึ่งเป็นสิ่งที่แย่กว่าการพยายามใช้งานไอ้ขยะนี่มากนัก บางครั้งผมก็อยากจะเอาอาหารอุ่นๆมาแทนที่จะออกไปหากินข้างนอกนั่น เคยเห็นหรือเปล่าว่าร้านในเมืองนี้แพงขนาดไหนน่ะ? เราต้องมาตั้งศูนย์ใกล้กับเมืองใหญ่แบบนี้ด้วยเหรอ? ภาษีคงสูงลิบเลย นั่นคงเป็นสาเหตุที่เราไม่มีเงินซื้อเครื่องใหม่

การพยายามอุ่นอาหารโดยไม่ใช้ถาดนั้นได้รับอนุญาตแล้ว แต่มันบ้าบอสิ้นดีแล้วก็ข้างในก็ดูน่าขยะแขยงด้วย ในช่วงของการประเมินมาตรการรักษาความปลอดภัยรายปีของศูนย์ 16 ซึ่งรวมถึงการตรวจสอบบันทึกภาพกล้องวงจรปิดเก่าด้วยนั้น ได้พบว่าเจ้าหน้าที่██████ใช้ SCP-145-J อุ่น Hot Pocket โดยไม่วางถาดแล้วมันก็แตกกระจาย เขาไม่ทำความสะอาดมันด้วยซ้ำ แค่ออกไปเฉยๆเหมือนคิดว่าไม่มีใครดูอยู่อย่างนั้นล่ะ น่าจะเป็นเหตุลงโทษทางวินัยใช้ไหมล่ะ? ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ห่ะเอ๊ย แม่งยังอยู่ว่ะ เราเคยเผา Dคลาสด้วยเรื่องจิ๊บจ้อยกว่านี้มาแล้ว แต่เขาได้ดาวเกียรติคุณสถาบันสาขาเลียแข้งดีเด่นหรืออะไรทำนองนั้นเลยรอดจากที่โง่และขี้เกียจมาได้

SCP-145-J มีผลกระทบรองแบบมีมซึ่งในขณะที่เขียนรายงานนี้นั้นได้ส่งผลกับพนักงานทุกคนในพื้นที่นี้แล้ว ขวัญกำลังใจของพนักงานสถาบันที่ศูนย์ 16 นั้นได้ลดลงมาอย่างชัดเจนในช่วงไม่กี่เดือนมานี้ เช่นเดียวกับความเชื่อมั่นและวางใจในระบบการจัดการของสถาบันซึ่งต่ำสุดที่เคยมีมา น่าแปลกใจชิบหายเลย ทำไมเราไม่มีเงินซื้อไมโครเวฟใหม่สักเครื่องวะ? เรามีสคิปที่ทำทองได้ไม่ใช่เรอะ? เราไม่ควรจะมีแนวคิดเรื่องงบประมาณด้วยซ้ำไป ที่นี่คือสถาบันนะเว้ยเฮ้ย เราละเลงเงินเป็นพันๆล้านเหรียญซื้อตู้เก็บของสุดหรูอู้ฟู่ซ้ำๆกันอย่างไร้หัวคิดเพื่อกันไม่ให้ใครเข้าไปใกล้กล่องใบหนึ่งที่ข้างในไม่มีอะไรด้วยซ้ำไปนะ

เพิ่มเติม: เอาจริงเหรอ บทความนี่ผ่านระบบไปได้งั้นเหรอ? ไอ้ตัวไหนมันเป็นคนดูแลฐานข้อมูลวะ ลิงที่โดนผ่าตัดสมองมาเหรอ? ห่าเอ๊ย สาบานได้ ยังกะว่าคนอื่นที่นี่ไม่มีใครทำงานกันยังงั้นแหละ กูเกลียดที่นี่โว้ย