SCP-3000-EX

SCP-3000-EX (11 พฤษภาคม 2560)

ระดับวัตถุ Explained

มาตรการกักกันพิเศษ

ณ วันที่ 10 เมษายน 1987 ไม่มีความจำเป็นจะต้องทำการกักกันอีกต่อไปแล้ว วัตถุซึ่งเคยใช้รหัส SCP-3000-1ถึง -4 และสิ่งของที่เกี่ยวข้องทั้งหมดได้ถูกส่งคืนไปให้เจ้าหน้าที่ฝ่ายพลเรือนแล้ว

ลักษณะ

SCP-3000-EX เป็นรหัสรวมของเตียงพยาบาลที่ผ่านการดัดแปลงแล้วจำนวนสี่เตียงและสิ่งของอื่นๆซึ่งเดิมนั้นมีสมมติฐานว่ามีคุณสมบัติที่ส่งผลต่อจิตใจ ผลการทดลองอย่างละเอียดของ SCP-3000-EX, , PoI-3000-1 และสิ่งของอื่นๆที่เก็บกู้มาซึ่งเกี่ยวข้องกับ SCP-3000-EX นั้นยืนยันได้แล้วว่าพวกมันไม่มีความผิดปกติ

ต่อไปนี้คือรายการเต็มของวัตถุ SCP-3000-EX

• เตียงพยาบาล 4 เตียง (ไม่มีเตียงที่ผลิตหลังจากปี 1975) เตียงทั้งหมดถูกดัดแปลงโดยติดท่อโลหะสั้นที่มีรูปร่างและขนาดต่างๆกัน ท่อเหล่านี้ถูกติดไว้ข้างราวเตียงด้วยตัวหนีบโลหะหรือเชื่อมไว้หยาบๆ
• โคมไฟตั้งพื้นแบบส่องตรงยี่ห้ออิเกีย 7 โคม (มีสองโคมที่ไม่มีหลอดไฟ) พร้อมปลั๊กต่อ
• ขวดใส่ยานอนหลับ 12 ขวด
• กุญแจมือ 9 คู่ พร้อมกับสิ่งที่ดูเหมือนตรวนแบบทำเองจำนวนหนึ่ง สิ่งเหล่านี้จำนวนหนึ่งได้โยงไว้กับท่อเหล็กของเตียง
• มีดหั่นสเต็ก 6 เล่ม
• หินลับมีด 1 อัน
• ตู้แช่แข็ง 1 ตู้ซึ่งใส่เนื้อแดงที่แล่แล้วไว้หลายชิ้น เนื้อเหล่านี้ต่อมาระบุได้ว่าเป็นเนื้อวัว
• ศพมนุษย์ที่ถูกชำแหละแล้ว 3 ศพ (ทั้งหมดเป็นวัยรุ่นเพศชาย) ศพเหล่านี้ต่อมาระบุได้ว่าคือ กาวิน สตอบ, มิทเชล คลาก, และ เจอโรม ซิมมอนส์ ตามที่ระบุไว้ในบันทึกบุคคลสูญหายของมลรัฐเท็กซัส

SCP-3000-EX ถูกเก็บมาเมื่อวันที่ 4 เมษายน 1987 หลังการดักฟังการสื่อสารของตำรวจทาร์แรนต์เคาน์ตีเกี่ยวกับการเกิดเหตุการณ์แบบกระตุ้นบ่อยครั้ง ข้อความสำคัญนั้นรวมถึง "ฆาตกรรม", "พิธีกรรม", "เด็กๆ", "เนื้อหนัง", "พูดด้วยภาษาประหลาด" และ "เหมือนลัทธิ" เจ้าหน้าที่ของศูนย์ 73 ได้เข้าตรวจในที่เกิดเหตุซึ่งเป็นบ้านชานเมืองในอาร์ลิงตัน เท็กซัส ของนายคาร์ล เฟรเซอร์ (ได้รหัส PoI-3000-1) PoI-3000-1 นั้นถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจของเทศมณฑลจับกุมไปแล้ว

วัตถุ SCP-3000-EX ทั้งหมดนั้นอยู่ในชั้นใต้ดินของบ้าน ศพทั้งหมดถูกล่ามข้อมือกับข้อเท้าไว้กับเตียงพยาบาลด้วยกุญแจมือหรือตรวน และได้เสียชีวิตมาตั้งแต่ห้าวันถึงสามเดือนก่อนจะถูกพบ ศพทั้งหมดผ่ายผอมและมีร่องรอยของการขาดสารอาหารกับถูกปล่อยให้อดอาหารอย่างน้อยสี่สัปดาห์ ที่ลำตัวของพวกเขามีเลือดทาไว้ผสมกันทั้งของมนุษย์และสัตว์ สาเหตุการตายนั้นประเมินว่าเป็นเลือดออกภายในขั้นรุนแรง อวัยวะบาดเจ็บ และการชำแหละเครื่องในซึ่งคาดว่าใช้มีดหั่นสเต็กซึ่งพบในที่เกิดเหตุ แต่ละศพนั้นถูกพบในสภาพที่ถือมีดหั่นสเต็กไว้ในมือขวา

จากการสืบสวนเพิ่มเติมนั้นได้พบหลุมที่ขุดไว้ใต้โรงรถซึ่งเต็มไปด้วยปูนขาวและมีชิ้นส่วนร่างกายของบุคคลซึ่งไม่อาจระบุตัวตนได้อย่างน้อยสิบคน

จากการใช้เลือดสัตว์และบาดแผลที่ดูเหมือนจะเกิดจากการทำร้ายตนเองนั้น เจ้าหน้าที่ของสถาบันได้ตั้งข้อสงสัยถึงความเป็นไปได้ที่จะเกิดผลกระทบแบบโน้มน้าวซึ่งเกิดจากเตียงพยาบาลหรือวัตถุ SCP-3000-EX อื่นๆ สถาบันได้นำสิ่งของทั้งหมดออกมาเพื่อทำการทดลองและทำการควบคุมตัว PoI-3000-1 โดยทำการลบความทรงจำของเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นตามความจำเป็น

ข้อมูลเพิ่มเติม 3000-EX-A - การสัมภาษณ์ PoI-3000-1:

ข้อมูลเพิ่มเติม 1: การสัมภาษณ์ SCP-3000-EX-A

ผู้สัมภาษณ์: PoI-3000-1

ผู้ทำการสัมภาษณ์: เจ้าหน้าที่เคอร์ติส

วันที่: 5 เมษายน 1987

คำนำ: เนื้อหาที่เกี่ยวข้องนั้นอยู่ด้านล่างนี้แล้ว บันทึกการสัมภาษณ์ฉบับสมบูรณ์ (275 นาที) นั้นอยู่ในเอกสาร 3000-EX/084 PoI-3000-1 นั้นถูกติดเครื่องจับปฏิกิริยาในช่วงท้ายของการสัมภาษณ์

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ช่วยยืนยันชื่อและที่อยู่ของคุณหน่อยได้หรือเปล่า?

PoI-3000-1: คาร์ล วิลเลียม เฟรเซอร์ เลขที่ 17 โอลด์โกรฟไดรฟ์ อาร์ลิงตัน เท็กซัส สหรัฐอเมริกา นั่นบ้านย่าผมน่ะ

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: รู้มั้ยว่าทำไมคุณมาอยู่ที่นี่ คาร์ล?

PoI-3000-1: รู้สิ ผมมาอยู่นี่เพราะพวกตำรวจมาที่บ้านผม แล้วก็ลงไปชั้นใต้ดินเจอเด็กพวกนั้นนอนตายอยู่

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณฆ่าเด็กพวกนั้นเหรอ คาร์ล?

PoI-3000-1: ใช่ ผมฆ่าพวกเขา หรืออย่างน้อยๆก็ช่วยฆ่าพวกเขาน่ะนะ

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ใครช่วยคุณฆ่าพวกเขา คาร์ล?

PoI-3000-1: พวกเขา เด็กพวกนั้นทำตัวเอง ผมต้องช่วย

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: เล่าเรื่องที่คุณไปพบเด็กพวกนั้นสิ

PoI-3000-1: ส่วนใหญ่พวกเขาก็อยู่ที่สถานีรถประจำทางที่ฟอร์ทวอร์ธ แล้ว...

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณได้เตียงพยาบาลพวกนั้นมาจากไหน?

PoI-3000-1: ผมซื้อมา ย่าผมมีเตียงหนึ่งแล้วเธอก็ตาย แต่ผมชอบสัมผัสตอนที่นอนบนนั้นก็เลยซื้อมาอีก พวกมันก็แบบเดียวกันแต่ความรู้สึกไม่เหมือนกันน่ะ

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณซื้อมาจากไหน?

PoI-3000-1: จากร้านที่ฟอร์ทวอร์ธ แจ็คสันบริค-อะ-บราค ที่นั่นมีของเก่า

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณเปลี่ยนแปลงเตียงหลังจากซื้อมันมาเหรอ?

PoI-3000-1: ผมติดเหล็กให้ยื่นแขนถึงน่ะ ผมลองไม่ใช้ดูแล้วแต่ไม่ได้ผล กุญแจมือมันสั้นไป แล้วก็ขัดหลังมันให้ตั้งขึ้นหน่อยจะได้งอตัวมาหน้าได้

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณทำอะไรอื่นกับเตียงอีกหรือเปล่า คาร์ล?

PoI-3000-1: ไม่

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณรู้จักเวทมนตร์หรือเปล่า?

PoI-3000-1: รู้จักสิ อย่างซิกฟรีดกับรอย

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ไม่ใช่มายากล เวทมนตร์จริงๆน่ะ คาร์ล?

PoI-3000-1: เวทมนตร์จริงๆไม่มีหรอก ก็แค่เรื่องแต่งกับภาพลวงตา ไม่ใช่ของจริง

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณใช้ภาพลวงตาได้หรือเปล่า คาร์ล?

PoI-3000-1: ไม่

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณใช้ภาพลวงตากับเตียงพวกนั้นหรือเปล่า?

PoI-3000-1: ไม่ คุณหมายความว่าไงเนี่ย?

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: เตียงนั่นทำให้เด็กพวกนั้นทำร้ายตัวเองหรือเปล่า? มันพูดกับพวกเขาในความคิดหรือ?

PoI-3000-1: ผมไม่เข้าใจว่าคุณหมายความว่าไงนะ ผมว่าคุณกำลังจะหลอกผม และผมไม่ชอบเวลาที่คนหลอกผม

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: โอเค คาร์ล ผมไม่ได้พยายามหรอกคุณนะ ผมแค่อยากถามคำถาม คุณอยากเติมน้ำมั้ย?

PoI-3000-1: ผมไม่ชอบเวลาที่คนหลอกผมนะ

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณเอาเลือดสัตว์ไปทาเด็กพวกนั้นเหรอ คาร์ล?

PoI-3000-1: มันมาจากเนื้อน่ะ จากตู้แช่

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณเลือดไปราดเป็นลายหรือเปล่า?

PoI-3000-1: ไม่ มันก็แค่หยดเละเทะเท่านั้นเอง ไม่ใช่ลายอะไร

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณจะบอกว่าเลือดสัตว์นั่นเป็นอุบัติเหตุเหรอ?

PoI-3000-1: ใช่ มันเป็นอุบัติเหตุ คุณถามผมทำ-

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: แต่การฆ่าเด็กพวกนั้นไม่ใช่อุบัติเหตุสินะ คาร์ล?

PoI-3000-1: ไม่ มันไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่ว่า-

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณฆ่าพวกเขาทำไม คาร์ล?

PoI-3000-1: ผมไม่ได้ฆ่าพวกเขา! ผมบอกคุณแล้ว ผมไม่ได้ฆ่าพวกเขา ผมแค่ช่วย

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: โอเค ทีนี้-

PoI-3000-1: ผมก็ฆ่าไปคนหนึ่งน่ะนะ คนแรก แต่ตอนนั้นผมไม่ค่อยรู้เรื่องแล้วผมก็กำลังเป๋อๆเพราะเบียร์ แล้วผมก็แค่จับที่คอเขาไม่ให้ออกไปแล้วพอผมตื่นเขาก็ตายแล้ว ผมไม่ได้ตั้งใจ แต่เขาสวยงามจริงๆแล้วผมก็ไม่อยากให้เขาไปผมก็เลยพยายามเก็บเขาไว้ แต่หลังจากที่เขาตายแล้วเขาก็เริ่มเน่าแล้วผมก็ต้องกำจัดเขา ผมก็เลย-

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: เอาเป็นว่าหลังจากนั้นล่ะ คาร์ล? เอาเป็นกาวิน สตอบ?

PoI-3000-1: กาวิน กาวิน ใช่ ผมจำได้ว่าเขามีใบหน้าที่เข้มแข็งกับตาที่สุกใส แต่เขาอ่อนแอไปหน่อย

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: คุณหมายความว่าไงที่ว่าอ่อนแอ?

PoI-3000-1: ผมพยายามให้อาหารพวกเขา หลังจากคนแรกแล้วและผมหากุญแจมือได้กับเตรียมใต้ดินเสร็จน่ะ แต่พวกเขาไม่อยากกิน พวกเขาสวยงามนะ แต่อาหารทำให้พวกเขาสวยงามน้อยลงแล้วพวกเขาก็ตาย ผมก็เข้าใจว่ามีวิธีอื่นอีก วิธีเดียวที่จะทำให้พวกเขาสวยงามอยู่ได้ก็คือถ้าพวกเขากินตัวเอง

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ถ้าพวกเขากินตัวเอง?

PoI-3000-1: ใช่ นี่นะ มันเป็นวงจรที่สวยงาม ความสวยงามจะวนเวียนไปมาและไม่หายไป แล้วพวกเขาก็จะอยู่ได้ด้วย แต่พวกเขาไม่เข้าใจผมทั้งที่ผมให้มีดพวกเขาแล้วบอกแล้ว แต่พวกเขาไม่ยอมทำ พอถึงกาวินผมก็เลยได้ไอเดีย

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ไอเดียอะไรเหรอ คาร์ล?

PoI-3000-1: หลังจากที่เขาตื่นขึ้นบนเตียงแล้วก็ตะโกน ผมก็บอกเขาว่าเขาต้องกินตัวเขาเอง เขาบอกว่าไม่ ผมก็เลยบอกว่าเขาจะไม่ได้อาหารเลย แล้วผมก็บอกเขาทุกวันและเห็นว่าเขาหิว แต่เขาก็ยังบอกว่าไม่ ผมก็เลยรอ แล้วก็รอ แล้วผมก็เอาเนื้อสเต็กให้เขา

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: เนื้อสเต็กที่คุณเก็บไว้ในตู้แช่น่ะเหรอ?

PoI-3000-1: ใช่ ผมวางมันไว้บนท้องเขาแล้วบอกว่าเขากินได้ ตู้แช่แข็งนี่ดีนะ เพราะความเย็นมันทำให้หน้าท้องชาแล้วเนื้อก็แข็งขึ้น ลื่นขึ้น ผมรู้ว่ามีดนั่นคมแค่ไหน มันก็ทริกน่ะนะแต่ก็ไม่ใช่ทริกชั่วร้ายอะไร และพอเขาเริ่มเฉือนตัวเองเขาก็จะได้กลิ่นตัวเองแล้วเขาก็จะหิว แล้วความสวยงามนั้นก็จะดำเนินไปเรื่อยๆ ตลอดไป แต่เขาอ่อนแอเกินไป เขาถือมีดไม่แน่นพอ ผมก็เลยต้องช่วยเขา

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: <เงียบอยู่ 5 วินาที> แล้วเกิดอะ-

PoI-3000-1: ผมต้องช่วยพวกเขาทุกครั้ง แล้วมันก็ไม่เคยได้ผลเลย! ผมไม่ได้อยากทำแต่ผมต้องทำ มันไม่มีทางอื่นแล้ว แล้วหลังจากนั้นความสวยงามก็ไปจากพวกเขา

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ผมจะบอกรายชื่อให้คุณฟังนะคาร์ล แล้วถ้าคุณเคยได้ยินชื่อพวกนี้คุณก็บอกผม โอเคนะ?

PoI-3000-1: โอเค

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: การตื่นของอดีทัม

PoI-3000-1: ไม่

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ไอออน

PoI-3000-1: เคมีน่ะเหรอ?

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ไม่ มันเป็นชื่อ คุณรู้จักไอออนมั้ย?

PoI-3000-1: ไม่ ชื่อพิลึก

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ภาคีแห่งหนอนขาว

PoI-3000-1: ไม่

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ศาสนจักรที่ห้า

PoI-3000-1: ไม่ ผมว่ามีโบสถ์คริสต์อยู่ที่เด็บบี้เลนนะ คิดว่า

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ทลาออล

PoI-3000-1: ไม่ นั่นไม่ใช่คำนี่ คุณจะหลอกผมอีกแล้วเหรอ?

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: ไม่ คาร์ล ผมไม่ได้หลอก ผมแค่ถามดูว่าคุณรู้จักมันหรือเปล่า

PoI-3000-1: นั่นไม่ใช่คำจริงๆนี่นา

เจ้าหน้าที่เคอร์ติส: โอเค เวลดท์…

ปิดท้าย: ผลการวัดปฏิกิริยาที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติและกลุ่มในความสนใจเป็นลบทั้งหมด จากการทดสอบเพิ่มเติมยืนยันได้ว่าทั้ง PoI-3000-1 และวัตถุ SCP-3000-EX ทั้งหมดไม่มีคุณสมบัติผิดธรรมชาติใดๆ ได้ทำการลบความทรงจำ PoI-3000-1 และส่งตัวกลับเรือนจำทาร์แรนต์เคาน์ตีแล้ว

ข้อมูลเพิ่มเติม 3000-EX-B - รายงานสื่อมวลชนท้องถิ่น:

ที่มา: หนังสือพิมพ์ "อาร์ลิงตันวอยซ์" หน้า 3

วันที่: 12 สิงหาคม 1987

พาดหัวข่าว: "การไต่สวนคดีฆาตกรรมล่ม"

การไต่สวนคดีฆาตกรรม "มนุษย์กินคนแห่งอาร์ลิงตัน" ถุกยกฟ้องแล้วเมื่อวานนี้หลังจากที่การยื่นคดีของอัยการเขตล่มอย่างไม่เป็นท่า ผู้ถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตกร คาร์ล เฟรเซอร์ อายุ 38 ปี ได้รับการปล่อยตัวแล้วโดยที่อัยการไม่สามารถยืนยันได้ว่าจะมีการยื่นอุทธรณ์หรือไม่

นายเฟรเซอร์ถูกกล่าวว่าได้กระทำการสังหารเด็กหนุ่มสามคนซึ่งพบศพอยู่ในบ้านของเขาอย่างอำมหิต เจ้าหน้าที่ตำรวจทาแรนต์เคาน์ตี ชอว์น ดักลาส ได้ให้การต่อศาลถึงรายละเอียดอันน่าตกใจถึงตอนที่เขาไปพบศพในชั้นใต้ดินของบ้านนั้น ซึ่งทำให้เกิดเสียงสะอึกในห้องพิจารณาคดีไปตามๆกัน แต่คำให้การของเขากลับสะดุดระหว่างการซักคำให้การโดยอัยการจำเลย ปีเตอร์ ริดลีย์

นายริดลีย์ได้ถามเจ้าหน้าที่ดักลาสซ้ำๆถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับรายละเอียดในการตรวจค้นบ้านของนายเฟรเซอร์ หลังจากที่ถูกกระหน่ำด้วยคำถาม เจ้าหน้าที่ดักลาสก็ยอมรับว่าเขาไม่สามารถจำสิ่งที่เขาได้กระทำในช่วงเวลาพอสมควรหลังจากที่พบศพแล้วได้ และเขาก็ไม่สามารถอธิบายถึงความสับสนที่เกิดขึ้นนี้ได้ด้วย

นายริดลีย์ได้เปิดเผยบันทึกตำรวจของคดีนี้ซึ่งเปิดเผยว่ามีช่องว่างในการเก็บรักษาอาวุธที่ต้องหาว่าใช้ในการฆาตกรรมและหลักฐานอื่นๆ ซึ่งเจ้าหน้าที่ดักลาสไม่สามารถอธิบายได้ เจ้าหน้าที่ดักลาสยืนยันว่าเขาไม่ได้ปกปิดอะไร แต่ก็ยอมรับว่าเขาไม่สามารถปฏิเสธความเป็นไปได้ที่จะมีผู้ทำการเปลี่ยนแปลงสถานที่เกิดเหตุหรือหลักฐานในช่วงเวลาที่เป็นช่องว่างนั้น

หลังจากคำตอบดังกล่าว อัยการเขตก็ขอให้ผู้พิพากษาถอนคำร้องคดีนี้ในทันที ท่ามกลางเสียงอื้ออึงในห้องพิจารณาคดี การไต่สวนได้ถูกระงับและนายเฟรเซอร์ก็ได้รับการปล่อยตัว

หลังการไต่สวน นายเฟรเซอร์ไม่สามารถออกความเห็นใดๆได้ นายริดลีย์ได้กล่าวสั้นๆกับผู้สื่อข่างนอกห้องพิจารณาคดีโดยระบุว่าลูกความของเขาได้เหน็ดเหนื่อยกับกระบวนการที่ผ่านมาอย่างมาก และความเป็นส่วนตัวระหว่างการกลับบ้าน

ความคืบหน้า - 15 สิงหาคม 1987: มาตรการพื้นฐานเกี่ยวกับการลบความทรงจำของสถาบันได้รับการแก้ไขแล้ว ในขณะนี้คณะกรรมการจริยธรรมกำลังประเมินข้อเสนอซึ่งเกี่ยวข้องกับ SCP-3000-EX อยู่ โปรดดูเอกสาร Document EC/87-054