SCP-1238

สถาบันจะทำการเฝ้าระวังเหตุการณ์แผ่นดินไหวภายในพื้นที่สีทองตลอดเวลาเพื่อหาสิ่งบ่งชี้ถึงการสร้างอุโมงค์ใหม่หรือสัญญาณว่ากำลังจะเกิดเหตุการณ์ 638-Mu-34 หากว่าสามารถกระทได้แล้ว ให้ทำการเคลื่อนย้ายบุคคลที่อาศัยอยู่เหนืออุโมงค์ที่รู้แล้วออกไป ห้ามมิให้ทำการกักกันวัตถุ SCP ภายในพื้นที่สีทอง เว้นเสียแต่วัตถุที่ลักษณะของมันทำให้ไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้ ห้ามมิให้บุคลากรของสถาบันซึ่งมีภารกิจสำคัญอย่างยิ่งยวดเดินทาง คงอยู่ หรือปฏิบัติการภายในพื้นที่สีทองเว้นเสียแต่จะมีความจำเป็นในการเฝ้าระวัง SCP-1238 หรือวัตถุ SCP อื่นๆภายในพื้นที่ ห้ามมิให้สมาชิกของคณะ O5 เข้าไปภายในพื้นที่สีทองไม่ว่าในเวลาใดๆ บุคลากรซึ่งมี"ถิ่น"อยู่ภายในพื้นที่สีทองหรือมีญาติที่ใกล้ชิดอาศัยอยู่ภายในพื้นที่สีทองนั้นจะถือว่าขาดคุณสมบัติในการร่วมในการกักกัน SCP-1238

หากประเมินแล้วว่ากำลังจะเกิดเหตุการณ์ 638-Mu-34 ให้บุคลากรทั้งหมดของสถาบันทำการอพยพผู้คนภายในพื้นที่สีทองในทันที ให้บุคลากรของสถาบันภายในพื้นที่สีทองทำการอพยพบุุคลสำคัญของรัฐบาล บุคลากรซึ่งมียศสูงทางทหาร และบุคคลที่มีความสำคัญด้านวัฒนธรรม ในทันที ตามแผน Contra-IK-638 และให้เข้าดูแลการเก็บกู้และเคลื่อนย้ายสิ่งของที่มีความสำคัญทางวัฒนธรรมหรือประวัติศาสตร์ ก่อนจะทำการอพยพตนเองออกมา หน่วยวิจัยเคลื่อนที่ 638 จะคงอยู่ภายในพื้นที่สีทองและส่งข้อมูลการสังเกตการณ์มายังฝ่ายบัญชาการจนกระทั่งสภาพแวดล้อมทำให้ไม่สามารถสื่อสารได้อีก หลังเหตุการณ์ 638-Mu-34 แล้ว สถาบันจะทำการประสานงานกับรัฐบาลกลางและใช้ทรัพยากรในการช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมตามความจำเป็นเพื่อป้องกันไม่ให้การการลุกลามไปเป็นสถานการณ์ IK การล่มสลายของอารยธรรมระดับโลก

ลักษณะ

SCP-1238 เป็นสายพันธุ์ปลาน้ำลึกซึ่งในขณะนี้ยังไม่ได้รับการจัดหมวดหมู่ สัณฐานของมันมีความคล้ายคลึงกับปลาค็อดแอนตาร์กติก (Dissostichus mawsoni) โดยหลักๆแล้ว SCP-1238 นั้นอาศัยอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกตอนเหนือตามแนวชายฝั่งด้านตะวันตกเฉียงเหนือของอเมริกาและแนวชายฝั่งด้านตะวันตกของแคนาดา SCP-1238 ที่โตเต็มวัยแล้วนั้นมีความยาวโดยเฉลี่ย 1.4 เมตร และหนักตั้งแต่ 100-110 ก.ก. SCP-1238 นั้นไม่เหมาะต่อการบริโภคของมนุษย์เนื่องจากมีแร่ธาตุเป็นพิษอย่างเข้มข้นที่ปลากินเข้าไป และในขณะนี้ก็ไม่มีการทำการประมงเป็นปริมาณมากหรือนำไปใช้ประโยชน์ในทางอุตสาหกรรมที่สำคัญแต่อย่างใด

ในวงจรชีวิตส่วนใหญ่ของ SCP-1238 นั้นจะกินปลาและสัตว์น้ำที่มีขนาดเล็กกว่าอื่นๆ ในช่วงฤดูขยายพันธุ์ซึ่งเริ่มตั้งแต่ประมาณต้นเดือนเมษายนจนถึงกลางเดือนกรกฎาคมนั้นระบบย่อยอาหารที่สองของ SCP-1238 ที่โตพอจะขยายพันธุ์ได้แล้วก็จะทำงาน ทำให้ปลาชนิดนี้สามารถกินและย่อยแร่ธาตุและโลหะอนินทรียวัตถุได้ โดยเฉพาะชั้นหินแปรซึ่งอยู่ใต้บริเวณด้านตะวันตกเฉียงเหนือของสหรัฐและด้านตะวันตกเฉียงใต้ของแคนาดา ซึ่งได้เรียกว่าพื้นที่สีทอง ในช่วงฤดูขยายพันธุ์นี้ SCP-1238 จะรวมตัวเป็นจำนวนมากตามจุดจำเพาะของพื้นมหาสมุทรและเริ่มขุดอุโมงค์ลงไปใต้ไหล่ทวีปและผ่านไป ทำให้อุโมงค์เหล่านั้นกว้างและขยายตัวจากการกินหินของพวกมัน ระหว่างฤดูขยายพันธุ์นี้ ปลา SCP-1238 ที่โตแล้วสามารถกินและย่อยแร่ธาตุได้ถึงประมาณ 120% ของมวลร่างกายของมันภายในระยะเวลา 24 ชั่วโมง ในระยะนี้นั้น SCP-1238 จะถ่ายของเสียออกมาน้อยมาก ปริมาณของเสียที่มันขับถ่ายออกมามีประมาณ 10% ของที่กินเข้าไป

อุโมงค์ที่ SCP-1238 ขุดขึ้นนี้จะเป็นแหล่งขยายพันธุ์ซึ่ง SCP-1238 จะวางไข่และผสมพันธุ์ ปลา SCP-1238 ตัวเมียสามารถวางไข่ได้ถึง 40,000 ฟองในฤดูกาลหนึ่งๆ ในจำนวนนี้จะมีประมาณ 25-35% ที่จะรอดเติบโตไปเป็นตัวเต็มวัยได้ตามสภาพเงื่อนไขในปัจจุบัน SCP-1238 จะโตเต็มวัยพร้อมขยายพันธุ์ได้หลังจากที่มีอายุได้ประมาณ 10 ปี และมีรายงานว่าสามารถมีชีวิตอยู่ในธรรมชาติได้ถึงประมาณ 35 ปี

SCP-1238 เกือบทั้งหมดนั้นจะกลับไปยังอุโมงค์ที่มันเกิดมาเพื่อขยายพันธุ์ โดยมีจำนวนหลายหมื่นตัวร่วมกันขุดอุโมงค์หนึ่งๆ SCP-1238 จะขยายอุโมงค์หนึ่งๆโดยบางครั้งจะแยกออกไปเป็นอุโมงค์สาขา จนกระทั่งเกิดปรากฏการณ์ตามธรรมชาติซึ่งทำให้อุโมงค์ถล่ม จำนวนประชากรมีมากจนเกิดการแย่งชิงทรัพยากรสูงเกินไป หรือมีอาหารไม่เพียงพอ มีบันทึกไว้ว่าอุโมงค์ SCP-1238 นั้นยาวถึง ████ ก.ม.จากทางเข้า และลึกลงไปใต้ชั้นพื้นผิวถึง █ ก.ม.

เนื้อหาของเหตุการณ์ 638-Mu-34 และผลการวิเคราะห์ภัยคุกคาม - ต้องการระดับบุคลากรระดับ 4

บันทึกถึงคณะกรรมการ O5:

ถึง: O5-1 - O5-7, O5-9 - O5-13, คณะกรรมการจริยธรรมกลาง

จาก: ฝ่ายวิจัย SCP-1238

หัวข้อ: การวิเคราะห์ภัยคุกคาม เหตุการณ์ 638-Mu-34

วันที่: ██/██/19██

ก่อนจะถึงช่วงปลายศตวรรษที่ 19 นั้นผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของ SCP-1238 นั้นนับได้ว่าถูกจำกัดอยู่ในตัวเองอยู่แล้ว แต่การใช้ประโยชน์เชิงพาณิชย์ที่เพิ่มขึ้นในแถบแปซิฟิกตอนเหนือหลังจากนั้นได้ส่งผลให้สัตว์จำพวกวาฬและโลมาจำนวนมากซึ่งเป็นตัวห้ำของ SCP-1238 มีจำนวนที่น้อยลงหรือสูญพันธุ์ไป ดังนั้นจำนวนประชากรของ SCP-1238 จึงเพิ่มขึ้นมาตั้งแต่ช่วง 1850 และยังคงเพิ่มขึ้นจนถึงปัจจุบัน

ที่สำคัญก็คือ การสร้างอุโมงค์นั้นได้เพิ่มขึ้นอย่างชัดเจนซึ่งเป็นผลจากจำนวนประชากรที่มากเกินไปนี้ ในขณะที่เราเคยเชื่อว่ามีอุโมงค์อยู่ประมาณ 200 ก.ม.ในปี 1850 การขุดอุโมงค์ในปัจจุบันนี้ได้เพิ่มขึ้นในอัตราซึ่งพ้นจุดที่เหตุการณ์ทางธรณีวิทยาจะทำให้อุโมงค์ถล่มแล้ว เราได้ประเมินว่ามีอุโมงค์อยู่ทั้งหมดประมาณ ██████ ก.ม. ซึ่งเข้าไปในแผ่นดินถึง ███ ก.ม.จากชายฝั่งแปซิฟิก โดยแผ่ไปทั่วพื้นที่ด้านตะวันตกเฉียงเหนือของสหรัฐและตอนใต้ของแคนาดาซึ่งกำหนดว่าเป็นพื้นที่สีทอง

ความเสียหายของอุโมงค์เหล่านี้ได้ทำให้เกิดหลุมยุบและปรากฏการณ์ผิดปกติอื่นๆบนชั้นผิวดิน ซึ่งรวมถึงหลุมยุบที่กล่าวกันว่าไร้ก้นที่เรียกว่า "หลุมของเมล" แบบจำลองด้วยคอมพิวเตอร์บ่งชี้ว่าการถล่มของอุโมงค์ขนาดใหญ่หรือการเกิดแผ่นดินไหวที่รุนแรงระหว่าง[ข้อมูลปกปิด] หรือแนว[ข้อมูลปกปิด]นั้นจะมีโอกาสที่จะทำให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ (ซึ่งได้เรียกว่า เหตุการณ์ 638-Mu-34) ซึ่งในที่สุดแล้วจะทำให้เครื่อข้ายอุโมงค์ทั้งหมดถล่ม ไหล่ทวีปส่วนหนึ่งจะพังทลาย และส่วนใหญ่ของพื้นที่สีทองจะถูกมหาสมุทรแปซิฟิกท่วมลึกถึง ███ เมตรอย่างถาวร หากว่าการขยายอุโมงค์ SCP-1238 ยังเพิ่มขึ้นในอัตราปัจจุบันแล้ว แบบจำลองของเราได้ทำนายว่ามีโอกาสสูงมากที่จะเกิดเหตุการณ์ 638-Mu-34 ไม่เกินปี 20██ และแม้ว่าการขยายอุโมงค์จะหยุดลงโดยสมบูรณ์ในทันที ก็ยังคงมีโอกาสสูงที่จะเกิดเหตุการณ์ 638-Mu-34 ภายในเวลา █00 ปี