Victory
ในทุกเมือง ในทุกที่ ไปที่สเตเดียมหรือสนามกีฬาขนาดใหญ่ที่ไหนก็ได้ที่คุณไปได้ เมื่อถึงโต๊ะหน้า ให้ถามว่ามี"บิ๊กไฟต์"อยู่หรือเปล่า ส่วนใหญ่แล้วพนักงานก็จะมองหน้าคุณอย่างสงสัยแล้วตอบว่าไม่ แต่บางครั้ง เขาก็จะพยักหน้าอย่างตื่นเต้น แล้วถามว่าคุณอยากได้ตั๋วหรือไม่ ตอบว่าใช่ พนักงานจะประทับตราแล้วส่งตั๋วให้ แต่ถ้าคุณมาถูกเวลาแล้ว เขาก็จะถามคุณก่อนว่า "คุณเชียร์ฝ่ายไหนอยู่เหรอ?"
นี่เป็นกลไก จงตอบไปอย่างเร็วและเปี่ยมด้วยอารมณ์ว่า "ฉันมาหาความตื่นเต้น!" คำตอบอื่นจะทำให้คุณถูกคนที่ได้ยินฉีกกระชากเป็นชิ้นๆ เพราะไม่ว่าคุณจะตอบอย่างไร พวกเขาก็เชียร์อีกฝ่ายเสมอ
รับตั๋วมาแล้วไปที่ลิฟท์ กดไปชั้นบนสุด ตอนที่คุณขึ้นไปนั้น ภาพของเมืองที่เห็นจากหน้าต่างก็ดูจะสั้นลงเรื่อยๆ จากมหานครของยุคปัจจุบันไปเป็นเส้นขอบฟ้าของปี 1930 ไปเป็นเมืองอุตสาหกรรมขมุกขมัวของศตวรรษที่ 19 เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ไม่ว่าคุณจะกดชั้นไหน ลิฟท์ก็ดูเหมือนจะไปสูงกว่านั้น และเมืองก็ดูโบราณขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งคุณมองจากลิฟท์อันทันสมัยไปเห็นนครแบบโรม แต่มันก็ไม่ใช่
ออกจากลิฟท์ ตอนที่ประตูปิดจะมีเสียงกระแทกดังน่าสยดสยองและมันก็จะไม่เปิดอีก มองไปรอบๆ คุณอยู่ชั้นสูงสุดของสนามประลองแบบโคลอสเซียมที่ใหญ่โตอย่างไม่น่าเป็นไปได้ ซึ่งดูเหมือนทรุดโทรมเพราะขาดการดูแล ผนังเปรอะเปื้อนด้วยสิ่งที่ไม่รู้จัก เสาหินแตกและพร้อมจะถล่ม หลังคาสีดำที่เต็มไปด้วยรูรั่ว ตามที่นั่งนั้นเต็มไปด้วยสัตว์อันน่ากลัวและไร้ที่มาซึ่งตะโกนเชียร์และดูไปที่การประลองในชั้นล่างสุด
ดูตั๋วแล้วหาที่นั่งของคุณ ทุกแถวมีเครื่องหมายอยู่แล้วจึงไม่น่าจะยากนัก เมื่อไปถึงก็นั่งลงแล้วดูการต่อสู้ หลังผ่านไปสักเจ็ดนาที ก็เอียงตัวไปหาเจ้าตัวที่นั่งข้างๆคุณ แล้วถามอย่างคบคิดว่า "มีโอกาสรอดแค่ไหน?" เขาจะมองแล้วเอียงตัวมาทางคุณ ก่อนตอบเป็นเสียงที่เหมือนมนุษย์อย่างน่าแปลกใจว่า "ไม่ค่อยดีเท่าไหร่"
จู่ๆก็มีเสียงตะโกนจากคนดู นักสู้คนหนึ่งล้มลงแล้ว อีกคนจะใช้ดาบแทงทะลุหัวของคนที่ล้ม ยืดตัวขึ้นตรง ก่อนหันไปถามกลุ่มคนดู "ใครจะเจอกับข้าอีก?"
ถ้าคุณไม่มีดาบก็จงนิ่งไว้ สักครู่ก็จะมีคนส่งให้คุณ ถ้าไม่ใช่ยัดเยียดด้ามดาบอย่างดุดันใส่มือคุณแล้ว ก็เป็นการยัดเยียดปลายดาบใส่ซี่โครงของคุณอย่างดุดันยิ่งกว่า หากคุณมีดาบของราชาขาวแล้วก็จงชักมันออกมาอย่างสำรวม ตอนนี้คุณไม่อยากให้ใครรู้ตัวเรื่องอาวุธของคุณ หาไม่แล้วคุณจะถูกรุมฉีกกระชากเป็นชิ้นๆ
เมื่อเขาถามอีกสองครั้งก็ยืนขึ้น ชูดาบขึ้นกลางอากาศ แล้วตะโกนสุดเสียง "ข้ารับคำท้าของท่าน ผู้ถือครองแห่งชัยชนะ!"
สนามประลองจะเงียบกริบ เหล่าอสุรกายจะมองคุณอย่าเงียบงันแล้วแหวกออกไปจากคุณเหมือนมหาสมุทรที่แหวกไปถึงก้นทะเล จงไปให้เร็ว แต่อย่ารีบนัก ทางมันไกลแล้วคุณก็ไม่อยากจะเหนื่อยด้วย เมื่อคุณไปถึงชั้นล่าง ก็เข้าไปในสนามประลอง ชายคนนั้นสวมหมวกเหล็กสำริดหน้าปิศาจ ถือดาบประดับอัญมณีอันมืดมนกับโล่ที่มัวหมอง
จงสู้อย่างสุดความสามารถของคุณ และนั่นก็อาจจะไม่พอด้วย ชายผู้นั้นใช้ชีวิตทั้งชีวิตเพื่อการต่อสู้และเห็นคุณเป็นแค่ผู้ท้าชิงที่น่าสมเพชเท่านั้น ถ้าคุณล้ม เขาจะไม่แสดงความปรานี คุณจะพบจุดจบเหมือนคู่ต่อสู้คนก่อนหน้า จงใช้ฝีมือทั้งหมดที่มี และด้วยโชคอีกเล็กน้อย คุณก็จะทำให้เขาล้มได้
ฝูงชนจะร้องหาเลือด แต่อย่าตามใจพวกนั้นก่อน ยกดาบของคุณไว้เหนือหัวของแชมป์ผู้ล้มลง แล้วถามว่า "'เขา'เป็นใคร แล้วทำไม'เขา'ถึงปล่อยให้ทุกอย่างผ่านไป?"
แชมป์จะตอบคำถามคุณช้าๆ ตอนแรกก็ตะกุกตะกัก แต่ก็จะเร็วขึ้นและเป็นเรื่องราว มันเป็นเรื่องราวอันน่าสยดสยอง เรื่องที่ทำให้เกิด"เขา"ขึ้นมา ตัวตนของ"เขา" และคำอธิบายอันลึกซึ้งของทุกอย่าง - สิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว สิ่งที่กำลังดำเนินอยู่ และสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น
เขาจะขดตัวเล็กน้อย แล้วพูดว่า "ข้าจ่ายราคาของเจ้าไปแล้ว จะปลดปล่อยข้าจากภาระของข้าได้หรือไม่?" ถอนใจ หลับตา แล้วตอบว่า "ไม่ ท่านไม่ได้จ่าย ท่านเพียงแต่เอาส่วนของท่านมาให้ข้าเท่านั้น" แล้วก็ใช้ดาบแทงหัวของเขาสุดแรง
ฝูงชนจะตะโกนเสียงดังอย่างไม่น่าเชื่อแล้วก็เงียบไป คนจัดงานจะเดินออกมาช้าๆ คุกเข่าลง การแสดงความไม่เคารพนั้นไม่ฉลาดเลย หลับตาแล้วฟังเสียงเขาเข้ามาใกล้ การมองเขานั้นไม่ใช่เรื่องฉลาดนัก เพราะรูปลักษณ์อันแท้จริงของเขาก็จะชัดเจนขึ้นเมื่อเขาเดินเข้ามา และทำให้จิตใจอันกร้าวแกร่งที่สุดแตกหัก
เขาจะวางบางสิ่งไว้รอบๆคอของคุณแล้วก็ปรบมือ ลืมตาขึ้น
คุณจะยืนอยู่บนหลังคาของอาคารที่อยู่ห่างสนามกีฬาไปสามช่วง ถ้าคุณถือดาบของราชาขาวอยู่ ก็เช็ดแล้วเก็บมันซะ ความโกรธของราชาขาวจะสงบลงไปสักพัก ถ้านั่นไม่ใช่ดาบของคุณ ก็ไม่ต้องไปเช็ดมัน โยนมันทิ้ง จากนั้นก็ดูสิ่งที่สวมคอคุณอยู่
เหรียญที่คุณสวมนั่นคือวัตถุหมายเลข 112 จาก 538 ชัยชนะของคุณเป็นของจริง แต่พวกมันก็จะหาทางโค่นคุณแล้ว