ต่อไปนี้เป็นเนื้อหาคร่าวๆของ The Hanged King's Tragedy ที่เราเรียกว่า SCP-701 เรียบเรียงโดยดร.จ██████ จากต้นฉบับ หนังสือแปดหน้ายก ปี 1640ที่สถาบันเก็บไว้
ตัวละคร
■ กอนซาโล พระราชาแห่งทรินคูโล
■ อิซาเบลลา ราชินีแห่งทรินคูโล เดิมเป็นภรรยาของสฟอร์ซา ราชาผู้ถูกฆาตกรรม ขณะนี้สมรสกับกอนซาโล
■ อันโตนิโอ ขุนนางชั้นผู้น้อย
■ ฟรานซิสโก คนรับใช้ของอันโตนิโอ
■ ดยุคแห่งซอติโน
■ อลินดา บุตรีของดยุค
■ เพทรุซซิโอ ขุนนางผู้เป็นพวกของกอนซาโล
■ โลโดวิโก คนรับใช้ของกอนซาโล
■ คอร์นารี บาทหลวง
■ เบียทริเซ นางกำนัลของราชินี
■ นางกลางเมือง
■ ทหารยาม
■ ทูตแห่งมิลาน
■ ทูตแห่งฟลอเรนซ์
■ ทูตแห่งอาลากัดดา
ฉากในเรื่อง
เหตุการณ์ในเรื่องนี้อยู่ในราชอาณาจักรทรินคูโล (น่าจะเพี้ยนมาจาก ทรินาเซีย ซึ่งเป็นอีกชื่อของซิซิลี) ในเมืองหลวงชื่อ เซอร์โค (อีกชื่อหนึ่งของ ซิราคิวส์) เมื่อเริ่มเรื่องนั้น ราชาสฟอร์ซาเพิ่งจะเสียชีวิตหลังที่กลับจากราชฐาน โดยเชื่อว่าเป็นเหตุตามธรรมชาติ เหล่าขุนนางแห่งทรินคูโลได้มารวมตัวกันเพื่อร่วมพิธีราชาภิเษกของกอนซาโล น้องชายของสฟอร์ซาซึ่งได้สมรสกับราชินีอิซาเบลลา
แม้ว่าบทละครจะอ้างอิงถึงแคว้นในอิตาลีอย่างมิลานและฟลอเรนซ์ แต่ฉากของเรื่องนั้นก็ชัดเจนว่าเป็นโลกแฟนตาซี ไม่มีราชาของซิซิลีคนใดที่คล้ายคลึงกับสฟอร์ซาหรือกอนซาโล และเมืองหลวงของซิซิลีในความเป็นจริงก็คือปาแลร์โม ไม่ใช่ ซิราคิวส์ (ผู้แต่งอาจจะย้ายฉากในเรื่องไปที่ซิราคิวส์ เนื่องจากประวัติของการปกครองโดยทรราชก็ได้) ทั้งยังไม่เคยพบแคว้นชื่อ อาลากัดดา ซึ่งเป็นแคว้นลึกลับแต่ดูเหมือนจะทรงอิทธิพลอย่างมากในเรื่องในประวัติศาสตร์เลย มันอาจจะหมายถึงรัฐอิสลาม หรือเมืองในอ่าวเมดิเตอเรเนียน อย่าง ตูนิส หรือ อัลเกียส์ก็ได้
เรื่องย่อ
เนื้อเรื่องของ The Hanged King's Tragedy นั้นมีความคล้ายคลึงกับงานประพันธ์แนวเดียวกันยุคแรกๆอย่าง แฮมเล็ตของเช็กสเปีย หรือ Titus Andronicus มาก จริงๆแล้ว การศึกษาเหตุการณ์ SCP-701 ในอดีตนั้นบอกได้ว่า The Hanged King's Tragedy มักได้รับเลือกมาแสดงแทนอีกสองเรื่องเนื่องจากมีความรุนแรงน้อยกว่า ฉากฆาตกรรมสองฉากในเรื่องนั้นสามารถเขียนแก้ให้ดำเนินไปนอกฉากได้ และส่วนที่อาจเป็นการกินเนื้อคนในองค์ที่สามก็สามารถตัดทิ้งจากบทได้ง่าย
องค์ที่หนึ่ง
เรื่องเปิดฉากมาเป็นพิธีราชาภิเษกของกอนซาโล กอนซาโลดื่มอวยพรให้เหล่าขุนนางที่อยู่ในงานก่อนออกจากฉากไป อิซาเบลลาผู้กำลังมึนเมานั้นได้สารภาพกับผู้ร่วมงานที่ยังอยู่ในฉากว่าสฟอร์ซานั้นมิได้เสียชีวิตขณะนอนหลับตามที่มีประกาศ แต่ขณะที่กลับจากราชฐานนั้น อิซาเบลลาได้ป้อนยานอนหลับให้สฟอร์ซา ก่อนจะถูกกอนซาโลและพรรคพวกสังหาร โดยผู้ก่อเหตุยังได้แขวนคอองค์ราชากับต้นไม้เหมือนอาชญากรเป็นการลบหลู่อีกด้วย อิซาเบลลายังกล่าวไปอีกว่าอันโตนิโอ ขุนนางชั้นผู้น้อยซึ่งเพิ่งมายังราชวังเป็นครั้งแรกนั้นเป็นบุตรของนางกับสฟอร์ซา และเป็นผู้สืบทอดบัลลังค์ที่แท้จริง อิซาเบลลาสลบไปและถูกคนรับใช้พาออกไปนอกฉาก
ฟรานซิสโกถามอันโตนิโอว่าเชื่อที่เรื่องของราชินีหรือไม่ อันโตนิโอพูดปัดให้เป็นสิ่งไร้สาระก่อนออกจากฉากไปด้วยกัน กลับไปที่โรงเตี๊ยมที่พักของอันโตนิโอ ซึ่งฟรานซิสโกกำลังต่อรองกับหญิงกลางเมืองอยู่ อันโตนิโอเข้ามาในฉากด้วยท่าทีตกใจ และบอกว่าตนเห็นวิญญาณของสฟอร์ซา ซึ่งได้ยืนยันเรื่องเชื้อสายของตนการการตายของราชาตามที่ราชินีบอก
องค์ที่สอง
กอนซาโลที่รู้เรื่องคำสารภาพของอิซาเบลลาได้ปรึกษากับผู้สมคบคิด โลโดวิโก ยืนยันว่ามีสามคนที่ได้เห็นอาการฟูมฟายของราชินี นั่นคือดยุคแห่งซอติโน อลินดาผู้เป็นบุตรี และบาทหลวง คอร์นารี กอนซาโลได้วางแผนสังหารหรือจับตัวทั้งสามเพื่อปิดปาก พร้อมสั่งให้ขังอิซาเบลลาไว้ในสำนักนางชีโดยปล่อยข่าวไปว่านางวิปลาส อิซาเบลลาผู้ไม่เป็นตัวของตัวเองยอมรับการตัดสินของกอนซาโล จากนั้นเหล่าผู้สมคบคิดก็ออกจากฉากไปเพื่อพบกับทูตแห่งอาลากัดดา
กลับมาที่โรงเตี๊ยม ฟรานซิสโกบอกข่าวที่ราชินีถูกขังให้อันโตนิโอทราบ แล้วทั้งคู่ก็วางแผนล้างแค้นด้วยกัน
องค์ที่สาม
เพทรุซซิโอกับกอนซาโลเชิญซอติโนไปร่วมรับประทานอาหารเย็น ทั้งคู่ฆ่าเขาแล้วสั่งให้พ่อครัวเอาศพไปทำเป็นสตู กอนซาโลได้สั่งให้นำอลินดาไปขังไว้ในสำนักนางชี
อันโตนิโอได้แกล้งทำเสียสติเพื่อเข้าไปในสำนักนางชี เมื่อทราบว่าอันโตนิโอจะมา อิซาเบลลาและนางกำนัล เบียทริเซจึงได้วางแผนสังหารเขาด้วยเครื่องดื่มยาพิษ อันโตนิโอรู้ตัวและบังคับให้อิซาเบลลาดื่มยาพิษจนตายเสียเอง ขณะเดียวกัน ฟรานซิสโกที่หลงทางในสำนักนางชีก็ได้ปล่อยอลินดาจากห้องขังโดยบังเอิญ
องค์ที่สี่
ที่ราชวัง กอนซาโลบอกโลโดวิโกว่าตนได้ยาพิษอันรุนแรงและไร้รสจากทูตแห่งอาลากัดดา โดยแลกกับ”บรรณาการ”ที่ไม่บอกว่าเป็นสิ่งใด กอนซาโลวางแผนจะใส่ยาพิษนั้นในสตูที่ทำจากศพของดยุคและให้พวกขุนนางกินเพื่อปิดปากทั้งหมด โลโดวิโกออกจากฉากไปเพื่อทำตามแผน กอนซาโลรู้สึกผิดขึ้นมาครู่หนึ่ง และพูดกับตนเอง บรรยายถึงความเสียใจต่อสิ่งที่ตนได้ทำไป แต่ก็ไม่อาจล้มเลิกได้
ขณะเดียวกัน ฟรานซิสโกแนะนำอลินดาให้อันโตนิโอรู้จัก ก่อนที่ทั้งสามจะหนีออกจากสำนักนางชี อลินดาบรรยายถึงการตายของบิดาอย่างน่าสยดสยอง อันโตนิโอสัญญาว่าจะแต่งงานกับนางและให้นางเป็นราชินีเมื่อล้างแค้นจบแล้ว จากนั้นจึงออกไปหาดาบซึ่งจะใช้ฆ่ากอนซาโล
ตรงนี้มีฉากตลกขบขันระหว่างยามเฝ้าวังกับบาทหลวงคอร์นารีผู้เป็นตัวตลก ก่อนปิดฉากนั้น โลโดวิโกได้มาบอกให้คอร์นารีตามไป โดยบาทหลวงไม่ได้กลับมาบนเวทีอีกเลย
องค์ที่ห้า
เหล่าแขกเหรื่อมาร่วมงานเลี้ยงของกอนซาโล กอนซาโลดื่มอวยพรอีกครั้งให้กับเหล่าทูตจากเมืองอื่น อาหารถูกเสิร์ฟจนเสร็จ แต่ก่อนรับประทาน อันโตนิโอก็เข้ามาในฉากพร้อมคำสารภาพที่มีลายเซ็นของเพทรุซซิโอ ซึ่งมีทั้งรายละเอียดของการฆาตกรรมสฟอร์ซาและหลักฐานยืนยันเชื้อสายของอันโตนิโอ กอนซาโลถูกขุนนางที่โกรธแค้นปลดจากบัลลังค์ แต่อันโตนิโอได้สั่งเนรเทศกอนซาโลไปสำนักสงฆ์แทนที่จะฆ่าเขาเสีย ก่อนจะบอกให้ฟรานซิสโกเตรียมงานสมรสของเขากับอลินดา ละครเรื่องนี้จบลงที่ฉากเต้นรำของเหล่าขุนนาง
เหตุการณ์ SCP-701
การแสดงที่เกิดขึ้นระหว่างเหตุการณ์ SCP-701นั้นจะผิดเพี้ยนไปจากบทละครที่มีการเผยแพร่นี้ สำหรับตัวอย่างของความผิดเพี้ยนนั้น ให้ดู รายงานเหตุการณ์ SCP-701-19██-1