SCP-008-J (26 ตุลาคม 2559)
ระดับวัตถุ Euclid
มาตรการกักกันพิเศษ
การพยายามกักกัน SCP-008-J ทั้งหมดประสบความล้มเหลวจากสาเหตุซึ่งดูเหมือนจะไม่มีความสัมพันธ์กัน แต่ว่า SCP-008-J นั้นได้กลับมายังศูนย์ของสถาบันอยู่เรื่อยๆโดยดูเหมือนจะไม่ตั้งใจ
ลักษณะ
SCP-008-J ถูกขึ้นทะเบียนเป็น SCP ตามขั้นตอนการทดลอง จนกว่าผู้บัญชาการไพรซ์จะสามารถยืนยันได้ว่ามันมีลักษณะผิดปกติ
SCP-008-J เป็นชายเชื้อสายคอเคเซียนอายุ 23 ปีผู้ตอบสนองต่อชื่อเจฟ ซึ่งด้วยความบังเอิญที่ดูเหมือนจะไม่ใช่สิ่งผิดปกติทำให้มักจะเข้าไปถึงพื้นที่รักษาความปลอดภัยระดับสูงของสถาบันอยู่บ่อยๆโดยที่ไม่รู้เรื่องหรือตั้งใจ SCP-008-J ยังหลบลอดจากการกักกันได้ด้วยวิธีคล้ายๆกัน
ต่อไปนี้คือรายการการพบเห็น SCP-008-J ในกรณีทั้งหมดนั้น ผู้บัญชาการไพรซ์เป็นพนักงานคนแรกที่ได้พบกับ SCP-008-J ยังไม่พบหลักฐานใดๆว่านี่เป็นอะไรมากกว่าเหตุบังเอิญ
เหตุการณ์ 008/1
วันที่: ██/██/████
คำอธิบาย: SCP-008-J ได้รับการว่าจ้างด้วยความชำนาญของเขาในฐานะช่างไฟฟ้าให้ซ่อมหลอดไฟที่สเตฟานีคลาสซีพอสซี (Stephany’s Classy Posies) ร้านดอกไม้ซึ่งเป็นหน้าฉากของศูนย์███████ เนื่องจากเกิดการกักกันรั่วไหลที่ไม่รุนแรง ทำให้ในตอนที่ SCP-008-J มาถึงนั้นไม่มีพนักงานอยู่ในร้าน ครู่ต่อมาก็พบว่า SCP-008-J ได้เดินเที่ยวไปมาตามทางเดินในระเบียงจำกัดการเข้าถึงของศูนย์███████
บันทึก
ผู้บัญชาการไพรซ์: (พูดผ่านวิทยุ) เอาล่ะ อัลฟาทีม กระจายกำลังไปตามระเบียงทางใต้แล้วทำให้เกิดเสียงดังให้มากเท่าที่ทำได้ เบตา พยายามตะครุบมันไว้ ก๊าซสลบมีไว้ใช้ตอนหมดทางเลือกแล้วเท่านั้น เราก็รู้ว่าไอ้นั่นพอง่วงแล้วจะเป็นยังไงนะ!
SCP-008-J: เฮ้! รบกวนหน่อย!
ผู้บัญชาการไพรซ์: (สะดุ้ง) แกเป็นใครวะ!?
SCP-008-J: ไม่เป็นไรนะพวก? ชั้นเจฟ มาซ่อมหลอดไฟ โทษที แต่ไม่มีใครอยู่ที่ร้านน่ะ
ผู้บัญชาการไพรซ์: ไม่มีใครอยู่...แกเข้ามาถึงนี่ได้ไงวะเนี่ย!?
SCP-008-J: (สับสน) เอ่อ เดินมา?
ผู้บัญชาการไพรซ์: จากตรงนี้ไปถึงร้านมีเครื่องอ่านการ์ดสามเครื่องนะเว้ยเฮ้ย!
SCP-008-J: ใช่.. จริง... ฟังนะพวก วันนี้ชั้นมีคนรออยู่อีกห้าคน จะให้ชั้นดูหลอดไฟให้นายหรือเปล่า?
ความเห็นปิดท้าย: SCP-008-J ถูกเจ้าหน้าที่████████ทำการควบคุมตัวขณะที่ยังทำการหยุดยั้งการกักกันรั่วไหลนั้น ทว่า ครู่หนึ่งต่อมาเจ้าหน้าที่████████ก็เกิดอาการเลือดออกขั้นร้ายแรง ทำให้ SCP-008-J กลับไปที่สเตฟานีคลาสซีพอสซีเพื่อเรียกรถพยาบาล จากนั้นก็ทิ้งบันทึกไว้บอกให้ผู้บัญชาการไพรซ์ติดต่อเขาเมื่อเขาพร้อมให้ซ่อมหลอดไฟ
เหตุการณ์ 008/2
วันที่: ██/██/████
คำอธิบาย: พบตัว SCP-008-J ที่ร้านช่างไม้หน้าฉากของสถาบัน ซูเปอร์คราฟท์แมนชิปโปรโตคอล (Super Craftsmanship Protocols) เมือง██████ โดยหลังจากที่ขอใช้ห้องน้ำ SCP-008-J ก็จำทิศทางที่บอกไปผิดและผ่านประตูไปยังพื้นที่กักกันของศูนย์ ล็อกอิเล็กทรอนิกนั้นเพิ่งจะถูกเจ้าหน้าที่ของเคออสอินเซอเจนซีทำลายไป และหลังจากที่ SCP-008-J เข้ามาได้ครู่หนึ่งก็เริ่มเจาะเข้ามาในคอมพิวเตอร์หลักของสถาบัน
บันทึก
ผู้บัญชาการไพรซ์: เอาล่ะทุกคน! ผมต้องการให้ปิดการเข้าออกศูนย์นี้แล้วตัดไฟทุกห้องยกเว้นห้องนี้! ถ้ามันส่งข้อมูลที่ขโมยไปได้ล่ะก็พวกเราได้ —
SCP-008-J: เฮ้ยพวก! ไม่เจอกันนานนะ!
ผู้บัญชาการไพรซ์: อะไร...
SCP-008-J: ไม่ใช่ว่านายทำงานที่ร้านดอกไม้เหรอ?
ผู้บัญชาการไพรซ์: ยังไง...?
SCP-008-J: ท่าทางนายยุ่งนะ โทษที ชั้นหลงทางตอนไปห้องน้ำน่ะ
ผู้บัญชาการไพรซ์: นี่มันอาคารทางทหารชั้นลับสุดยอดนะโว้ย! แกทำแบบนี้ได้ยังไงวะ?
SCP-008-J: นายนี่เหลวไหลชะมัด เคยมีใครบอกนายมั้ย? ยังไงก็เถอะ ชั้นบอกเรื่องห้องน้ำเพราะชั้นปวดฉี่ ช่วยทำตัวดีๆแล้วบอกทางให้หน่อยได้รึเปล่า?
ความเห็นปิดท้าย: ขณะที่พา SCP-008-J ไปยังห้องกักกันด้วยตนเองนั้น ผู้บัญชาการไพรซ์ได้พบกับเจ้าหน้าที่ของเคออสอินเซอเจนซีและทั้งคู่ก็ถูกจับเป็นตัวประกันโดยขู่ว่าจะจุดชนวนระเบิดที่ถืออยู่ เมื่อออกไปจากพื้นที่แล้ว ก็มีรถพาตัวเจ้าหน้าที่คนนั้นไป ทิ้งผู้บัญชาการไพรซ์ไว้ให้พยายามใช้ปืนจี้จับตัว SCP-008-J ก่อนจะถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจท้องถิ่นจับกุมทำให้ SCP-008-J หนีไปได้
เหตุการณ์ 008/3
วันที่: ██/██/████
คำอธิบาย: SCP-████ มีสัญญาณว่าจะตื่นจากการจำศีล 2,000 ปีของมัน เนื่องจากประสบการณ์การรบทางทะเลของเขา ผู้บัญชาการไพรซ์จึงได้ย้ายไปยังศูนย์██████ใต้มหาสมุทรแอตแลนติกซึ่งเฝ้าระวังรอยแยกซึ่งเป็นที่อยู่ของ SCP-████ SCP-008-J มาที่ศูนย์นี้ได้อย่างไรนั้นยังไม่ทราบ
บันทึก
ผู้บัญชาการไพรซ์: เอาล่ะทุกคน ได้เวลาลุยแล้ว! ผมต้องการให้เริ่มทำการยิงสยบมันไว้ ตอนนี้เลย! หน่วยเนปจูน ยิงมันด้วยทุกอย่างที่พวกคุณมี! ถ้าไอ้นี่เอาเล็บข้างหนึ่งขึ้นไปถึงผิวน้ำได้แล้ว...
SCP-008-J: เฮ้ย ชั้นจำนายได้นี่!
ผู้บัญชาการไพรซ์: (โกรธและหงุดหงิด) เหี้ยเอ๊ย!
SCP-008-J: ช่วยอะไรหน่อยได้ป่ะ? ชั้นหลงทางนิดหน่อย หาทางไปถนนเกรย์อยู่เนี่ย
ผู้บัญชาการไพรซ์: เราอยู่ใต้ทะเลห่านี่ลึก 3 กิโลโว้ย!
SCP-008-J: (เอาสมาร์ทโฟนออกมา) ถึงว่าสิแผนที่ใช้ไม่ได้
ผู้บัญชาการไพรซ์: มึงเป็นใครกันแน่วะ!?
SCP-008-J: เจฟ จำได้ป่ะ? เฮ้ นายใช้เฟซบุ๊กป่ะ? รู้สึกว่าชั้นเจอนายบ่อยนะเนี่ย! เราน่าจะเป็นเพื่อนกันนะ!
ความเห็นปิดท้าย: เนื่องจากว่าศูนย์██████นั้นไม่มีห้องกักกัน SCP-008-J จึงถูกคุมตัวไว้ในแคปซูลหนีภัยซึ่งจะอนุมัติให้ปล่อยตัวได้ด้วยรหัสหรือบัตรประจำตัวเท่านั้น ทว่า หลังจากที่ศูนย์ถูกโจมตีจาก SCP-████ แคปซูลก็ทำงานผิดปกติและถูกยิงออกไปจากฐานโดยไม่ได้ชนกับระยางค์ที่เคลื่อนไหวอยู่ 17 ข้างของ SCP-████ ก่อนจะขึ้นสู่น่านน้ำเปิด
SCP-008-J หายตัวไปในทะเลและถูกคาดว่าเสียชีวิตแล้ว จนกระทั่งสองวันต่อมา เมื่อผู้บัญชาการไพรซ์ได้รับคำเชิญเป็นเพื่อนของเฟซบุ๊กจาก SCP-008-J พร้อมกับข้อความว่า "โทษทีเรื่องแคปซูลนะ ชั้นปล่อยมันไว้ตรงไหนสักแห่งในฟลอริดาน่ะ หวังว่านายจะได้มันคืนนะ โอเค! :D"