SCP-105

SCP-105 (29 เมษายน 2558)

ระดับวัตถุ Safe

มาตรการกักกันพิเศษ

SCP-105นั้นถูกฝังอุปกรณ์ติดตามตัวไว้และขณะนี้อยู่ที่ศูนย์17 SCP-105นั้นได้รับสิทธิการปฏิสังคมระดับ3 (จำกัด)กับบุคลากรที่ได้รับอนุญาตแล้ว ตามที่มีพฤติกรรมดีและให้ความร่วมมือกับบุคลากรของสถาบันมาตลอด

กล้องส่วนตัวของSCP-105นั้น (ได้รับรหัสว่า SCP-105-B) ให้เก็บไว้ในตู้เซฟแผนกวัตถุมีค่าของศูนย์19 โดยให้ใช้ระบบป้องกันมาตรฐาน (ระเบิด เคมี ชีวภาพ และมีม)ไว้ตลอดเวลา ตามมาตรการการปฏิบัติการมาตรฐาน

ห้ามมิให้SCP-105ได้สัมผัสSCP-105-Bหรือกล้องถ่ายภาพใดๆโดยมิได้รับอนุญาตจากนักวิจัยที่ดูแลในขณะนั้นโดยเด็ดขาด

ลักษณะ

SCP-105 (เดิมคือไอริส ทอมสัน) เป็นมนุษย์เพศหญิงเชื้อสายยุโรป จากเอกสารระบุว่าSCP-105เกิดในปี████ และมีอายุได้██ปีในตอนที่สถาบันรับเธอเข้ามา เธอมีผมสีบลอนด์ ตาสีฟ้า ในขณะที่เขียนรายงานนี้ เธอสูง 1.54 ม. หนัก 50ก.ก. เธอไม่มีลักษณะทางกายภาพที่ผิดปกติ และดูเหมือนมนุษย์ที่มีสุขภาพดีทั่วๆไป

SCP-105-Bเป็นกล้องโพลารอยด์วันสเต็ป600ซึ่งผลิตในปี1982 SCP-105-Bไม่มีลักษณะทางกายภาพที่ผิดปกติ และดูเหมือนกล้อโพลารอยด์ทั่วๆไปซึ่งเมื่อคนอื่นนอกจากSCP-105ใช้งานแล้วก็จะทำงานตามปกติ

SCP-105-B

เมื่อSCP-105ถือภาพที่ใช้SCP-105-Bถ่าย ภาพนั้นก็จะเปลี่ยนจากภาพนิ่งเป็นภาพของสถานที่นั้นตามเวลาจริง SCP-105สามารถเอื้อมเข้าไปในภาพและเคลื่อนไหววัตถุที่เอื้อมถึงได้จากตำแหน่งที่ถ่ายภาพเดิม บุคคลที่มองเห็นการบังคับวัตถุนี้รายงานว่าเห็นแขนผู้หญิงที่ไม่มีร่าง (อนุมานว่าเป็นของSCP-105)เอื้อมออกมาจากช่องทางที่มองไม่เห็นและกระทำพฤติกรรมที่เกิดขึ้น SCP-105-Bและภาพที่ใช้กล้องนั้นถ่ายนั้นไม่มีลักษณะพิเศษใดๆเมื่อให้บุคคลอื่นใช้

SCP-105นั้นได้แสดงให้เห็นว่ามีความสามารถในการเคลื่อนไหวสิ่งของในระดับที่จำกัดเมื่อใช้ภาพถ่ายอื่นๆ แต่จะทำการควบคุมได้อย่างละเอียดอ่อนด้วยภาพที่ถ่ายจากSCP-105-Bเท่านั้น ถึงตอนนี้ SCP-105ก็สามารถพัฒนาความสามารถของตนได้อย่างชัดเจนด้วยภาพที่ถ่ายจากSCP-105-Bเท่านั้น

ข้อมูลเพิ่มเติม1: ประวัติการกักกัน

สถาบันรู้เรื่องของSCP-105หลังจากที่แฟนของเธอถูกฆาตกรรมได้ไม่นานนัก SCP-105อ้างว่าตนกำลังคุยโทรศัพท์กับเหยื่อในตอนที่เขาถูกฆ่า ทำให้เธอรีบไปหาเขา แต่ข้อมูลการใช้งานโทรศัพท์นั้นไม่ตรงกับคำให้การของเธอ ทำให้เธอกลายเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญ หลังจากนั้นSCP-105ก็บอกทนายว่าจริงๆแล้วเธอเห็นเขาถูกฆ่าผ่านภาพที่ถ่ายในห้องของเขาหลายวันก่อนหน้านั้น อัยการไม่ให้ความสำคัญกับคำให้การนี้และแนะนำให้เธอยอมรับผิด วัตถุไม่ยอมทำตามและต่อมาก็ให้การเรื่องของเธอในศาลซึ่งทำให้มีการติดต่อสถาบัน

วัตถุถูกคุมตัวโดยสถาบันในทันที พ่อแม่ของSCP-105ได้รับการบอกเล่าว่าเธอถูกฆ่าตายขณะที่ผู้ป่วยอีกคนพยายามทำการหลบหนีในขณะที่ทั้งคู่อยู่ในการดูแลของแผนกจิตเวชของ█████████ ██████

ข้อมูลเพิ่มเติม2: ส่วนหนึ่งจากบันทึกการสัมภาษณ์105-08-4426 วันที่██/██/████

<เริ่มบันทึก>

ดร.█████: ช่วยแนะนำตัวสั้นๆ ระบุวันเกิดกับชื่อมาด้วยนะ

SCP-105: ค่ะ...ฉันชื่อไอริส ทอมสัน เกิดที่ฟินิกซ์ อริโซนา พฤษภาคม วันที่12 ████

ดร.█████: ดี คำถามแรก เธอรู้ตัวเรื่องความสามารถของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่?

SCP-105: ไม่แน่ใจค่ะ แค่คิดว่าตอนนั้นฉันอายุสิบหรือสิบเอ็ดได้ ตอนนั้นฉันดูภาพทะเล แล้วก็เห็นคลื่นมันขยับ

ดร.█████: ตอนเธอบอกพ่อแม่ พวกท่านมีปฏิกิริยาอย่างไรบ้าง?

SCP-105: พวกท่านแค่บอกว่าฉันจิตนาการมากไป

ดร.█████: เธอรู้ตัวเรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าเธอเคลื่อนย้ายของในภาพได้?

SCP-105: ตอนฉันอายุสิบสองค่ะ พวกเราไปเที่ยวแกรนด์แคนยอนกัน ตอนกลับมาบ้านฉันก็เอาอัลบั้มภาพมาดูแล้วก็เผลอเอามือไปโดน ตอนนั้นฉันก็ผลักหินตกจากริมผาลงไปในหุบ ฉันได้ยินเสียงมันลงไปกระแทกข้างล่างเลยนะคะ

ดร.█████: ต่อไป

SCP-105: หลังจากนั้นฉันก็ชอบการถ่ายภาพมากเลยค่ะ ส่วนใหญ่แล้วมันก็ไม่ได้ผลกับภาพที่ถ่ายมาก แต่คุณพ่อคุณแม่ก็เอากล้องวันสเต็ปโพลารอยด์600มาให้ - ฉันขอพวกท่านมาตั้งแต่คริสต์มาสโน่นแน่ะ <SCP-105ยิ้ม> พอฉันได้กล้องนั่นมา พวกภาพถ่ายก็...ทำอะไรด้วยได้ง่ายขึ้นเยอะเลย

ดร.█████: นี่คือกล้องที่พวกเราเรียกว่า SCP-105-Bใช่ไหม? กล้องส่วนตัวของเธอ

SCP-105: ใช่ค่ะ

ดร.█████: เธอตั้งสมาธิกับภาพถ่ายได้ครั้งละกี่ภาพ?

SCP-105: ด้วยกล้องของฉันก็ได้ถึงสิบภาพค่ะ แต่ฉํนมั่นใจว่าต้องทำเพิ่มได้อีกแน่

ดร.█████: ตั้งแต่มาอยู่กับสถาบันนี่ ถึงตอนนี้เธอมีความเห็นยังไงบ้าง?

<SCP-105เงียบอยู่>

ดร.█████: ช่วยตอบมาเถอะนะ เราไม่ถือสาอะไรหรอก

SCP-105: มันแบบว่า...คุกใหม่ ผู้คุมใหม่ แต่ฉันรู้ค่ะว่ามันดีกว่าสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นกับฉัน

ดร.█████: ตั้งแต่มาอยู่นี่เธอให้ความร่วมมือกับพวกเรามากนะ

SCP-105: ฉันเป็นคนพฤติกรรมดีนะคะ ชอบการทดลองด้วย บางอย่างเกี่ยวกับภาพถ่ายนี่ก็ไม่เคยนึกถึงมาก่อนเลย

ดร.█████: รู้มั้ยว่าทำไมฉันถึงถามคำถามพวกนี้กับเธอ ไอริส?

SCP-105: ไม่ค่ะ

ดร.█████: เรากำลังเริ่มโปรแกรมพิเศษอยู่ ถ้าทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีล่ะก็ เธอก็จะได้ออกจากศูนย์ไปโลกภายนอกได้ ที่เราต้องการก็แค่ให้เธอช่วยตอบแทนนิดหน่อย สนใจไหมล่ะ?

<จบการบันทึก>

ข้อมูลเพิ่มเติม3: ประวัติการทำงานในโอเมกา7

SCP-105เป็นSCPมนุษย์ลำดับที่สองที่ได้เข้าร่วมในหน่วยปฏิบัติการเคลื่อนที่ โอเมกา7 ในแผนการแพนโดราบ็อกซ์ ต่างจาก"ทีมเอเบิล" (เกี่ยวข้องกับ SCP-076-2)ซึ่งมีไว้สำหรับภารกิจโจมตีและยึดครอง "ทีมไอริส"มีภารกิจหลักด้านการสอดแนมและรวบรวมข้อมูล "ทีมไอริส"ได้ออกปฏิบัติภารกิจกว่ายี่สิบครั้งร่วมกับคณะกรรมาธิการโบวี ภารกิจเหล่านี้ดำเนินการอย่างรวดเร็วและไร้เหตุการใดๆ

เหตุการด้านวินัยครั้งแรกนั้นเกิดขึ้นเมื่อทีมไอริสได้เลื่อนระดับการทำงานจากภารกิจสอดแนมเป็นลอบสังหาร SCP-105ได้ขัดขืนการใช้ความสามารถของเธอในการลอบสังหารอย่างรุนแรง แม้ว่าสมาชิกของคณะกรรมาธิการโบวีจะพยายามทำให้เธอร่วมมืออย่างซ้ำๆ (ดูบันทึกการสัมภาษณ์105-21-6543)

ในระหว่างเหตุการเหล่านี้ SCP-105มีอาการทุกข์ทางอารมณ์และได้พยายามหลอกบุคลากรของสถาบันว่าลักษณะพิเศษของเธอหายไปแล้ว ดร.ด███████ได้ยื่นรายงานเสนอแนะให้ปรับระดับของSCP-105เป็น Neutralized รับการลบความทรงจำ และปล่อยตัวกลับสู่สาธารณะโดยทำการจับตาดูเป็นระยะ ข้อเสนอแนะนี้ถูกปฏิเสธ

หลังจากนั้น ดร.ด███████ก็ได้ช่วยให้การกักกัน SCP-105รั่วไหลโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อหลบหนีจากการกักตัวของสถาบัน การรั่วไหลครั้งนี้ไม่ประสพความสำเร็จ และ SCP-105ก็ถูกกักกันอีกครั้ง (ดู เหตุการ X45-Site-17)

การสอบสวนในภายหลังบ่งชี้ว่าดร.ด███████ได้ตั้งใจสนับสนุนให้ SCP-105 อ้างว่าเสียงความสามารถผิดปกติไปแล้ว SCP-105ได้แสดงความสามารถผิดปกติของเธออีกครั้งเพื่อขอสิทธิในระดับจำกัดคืน

หลังจากการยุติแผนการแพนโดราบ็อกซ์ ทีมปฏิบัติการเคลื่อนที่โอเมกา7ทั้งหมดถูกยุบและSCP-105ก็กลับมาที่ศูนย์17 เนื่องจากมีความเสี่ยงต่อการรักษาความปลอดภัยและไม่มีประโยชน์ใช้สอยตามที่ต้องการ ในขณะนี้จึงไม่อนุญาตให้ SCP-105เข้าถึงSCP-105-Bอีก

ข้อมูลเพิ่มเติมจากนี้ของหน่วยปฏิบัติการเคลื่อนที่ โอเมกา7นั้นถูกปิดตายตามคำสั่งของฝ่ายรักษาความปลอดภัยบันทึกและข้อมูล

ผู้อำนวยการ██████ ███ ฝ่ายรักษาความปลอดภัยบันทึกและข้อมูล