บันทึกการทดลองกำจัด SCP-682 (ยังไม่จบ)
เนื่องจากความก้าวร้าว ความสามารถในการปรับตัว และสติปัญญาของSCP-682 จึงมีคำสั่งให้ทดลองกำจัดมันทิ้ง โดยได้รับอนุมัติจากผบ.O5 เนื่องจากความวิตกกังวลเกี่ยวกับการที่มันจะพัฒนาภูมิต้านทานขึ้นมา (หลังจากความล้มเหลวของ SCP-409) และการปรับตัวที่เป็นไปได้ การทดลองทั้งหมดนั้นให้ทดสอบกับเนื้อเยื่อที่เก็บมาจาก SCP-682 ก่อน ซึ่งขั้นตอนนี้สามารถละเว้นได้โดยคำสั่งของO5
ของที่ใช้ SCP-017
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ตัวอย่างถูก SCP-017 "กลืน" โดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น
บันทึกการทดลองกำจัด
SCP-682 พบกับ SCP-017 SCP-682ส่งเสียงต่างๆออกมาอย่างดังมาก ทำให้อุปกรณ์บันทึกที่อยู่ใกล้ๆเสียหาย เสียงนั้นขยายไปในคลื่นความถี่ต่างๆกัน และได้รับคำบรรยายว่า"เสียงคำรามที่แย่ที่สุด"จากพนักงาน ดูเหมือนว่าSCP-017จะชะงัก ก่อนจะกลับไปอยู่ที่มุมหนึ่งห่างออกไปในพื้นที่กักกัน SCP-682พยายามทำลายการกักกันของทั้งSCP-682และSCP-017 SCP-682ถูกคณะเจ้าหน้าที่สยบไว้แล้วพาออกไป SCP-682บอกว่า "ไอ้พวกถุงเนื้อเยื่อเหม็นเน่า พวกแกไม่[-ข้อมูลปกปิด-]"
หมายเหตุ: ไม่ทราบเหมือนกันว่า SCP-682 สามารถทำร้าย SCP-017ได้หรือว่ามันสื่อสารกันได้ ขณะนี้กำลังดำเนินการวิเคราะห์เสียงที่บันทึกไว้
ของที่ใช้ SCP-162
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ตัวอย่างถูกพันโดยไม่มีเหตุการใดๆ
บันทึกการทดลองกำจัด
SCP-682ถูกพาไปให้โดนSCP-162 SCP-682เริ่มดิ้นอย่างรุนแรง ส่งเสียงคำรามแล้วก็ร้องด่าทีมทดลองไปด้วย SCP-682ถูกSCP-162พันไว้ โดยหลักๆคือลำตัวท่อนล่าง ส่วนหัว และขาหน้าข้างซ้าย ส่วนที่ถูกพันนั้นได้รับบาดเจ็บสาหัสเพราะการดิ้นของSCP-682 หลังจากที่ผ่านไปสี่นาที SCP-682ก็กระโดดออกจากSCP-162 ทำให้กรามล่างกับขาหลังข้างซ้ายขาด และเนื้อตามตัวยังได้รับบาดเจ็บอย่างมากในหลายๆจุด SCP-162นั้นยังติดอยู่กับที่ขาหน้าข้างซ้าย SCP-682หนีจากการกักกันโดยใช้SCP-162เป็นอาวุธกับเจ้าหน้าที่ พนักงาน และนักวิจัยจำนวนมาก ทำให้มีผู้เสียชีวิตสิบเอ็ดคน และบาดเจ็บอีกแปดสิบหกคน ขาหน้าและSCP-162ถูกแยกออกจากSCP-682ขณะที่ทำการกักกันอีกครั้ง มีผู้เสียชีวิตเพิ่มอีกสองคนระหว่างการกักเก็บSCP-162อีกครั้ง
หมายเหตุ: นายพล██████ ได้ยื่นคำร้องให้นายนาโอไคยัมและพนักงานทุกคนที่อนุมัติการทดลองครั้งนี้ต้องรายงานตัวกับผู้บัญชาการศูนย์เพื่อทำการไต่สวนทางวินัยด้วย
ของที่ใช้ SCP-053
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ไม่มี ได้รับอนุญาตจากO5
บันทึกการทดลองกำจัด
SCP-682 ถูกพาเข้าไปในห้องของ SCP-053 SCP-682ดูจะสับสนและไม่มีลักษณะว่าได้รับผลกระทบจากSCP-053 SCP-053ดูจะกลัวและหลบไปแอบอยู่หลังเก้าอี้ในห้องกักกัน SCP-682นอนลงและพาดหัวกับพื้น SCP-053เข้าไปใกล้SCP-682 และหลังจากที่ลังเลอยู่หลายวินาทีก็แตะตัว SCP-682เบาๆแล้วรีบกลับไปหลบหลังเก้าอี้ SCP-682ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ SCP-053เข้าใกล้แล้วลูบหัวSCP-682เบาๆ ทำให้มันพ่นลมออกทางจมูก SCP-053ตบมือและกระโดดอยู่หลายครั้งก่อนจะซบกับหัวของSCP-682 ระหว่างการทดสอบที่เหลือนั้น SCP-682มีท่าทางสงบมาก มันพยายามออกจากห้องแบบไม่รุนแรงเพียงสองครั้ง ส่วน SCP-053นั้นก็เอาของเล่นมาเล่นกับSCP-682แล้วก็ใช้สีเทียนเขียนลายบนเปลือกด้านหน้าของมันด้วย
ทีมงานที่เข้าไปในห้องหลังการทดลองนั้นถูก SCP-682โจมตีทันที ทำให้มีผู้เสียชีวิตสองคน บาดเจ็บอีกห้าคน SCP-682ถูกจับตัวและพากลับไปขังแยกไว้ SCP-053นั้นร้องไห้อยู่หลายนาทีหลังจากที่SCP-682ถูกพาออกไปแล้ว
หมายเหตุ: ปฏิกิริยาของ SCP-682นั้นน่าสนใจด้วยเหตุผลหลายประการ ข้อแรก นี่เป็นหนึ่งในไม่กี่กรณีที่ SCP-682สัมผัสกับเนื้อเยื่อแล้วไม่มีอาการ"คลั่ง" ข้อสอง มันทำให้มีการตั้งคำถามถึงโครงสร้างทางกายภาพของ SCP-053 เมื่อคิดถึงการที่ SCP-682แทบไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง ข้อสาม มันบอกถึงความเป็นไปได้ที่จะทำการกักกันระยะยาว แต่การให้ SCPที่อันตรายมากสองตัวมาอยู่ด้วยกันนั้นคงยากที่จะได้รับการอนุมัติ
ของที่ใช้ SCP-173
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ไม่มี ได้รับอนุญาตจากO5
บันทึกการทดลองกำจัด
SCP-682 ถูกพาเข้าไปในพื้นที่กักกัน SCP-173 SCP-682ส่งเสียงแหลมออกมาหลายครั้ง ก่อนรีบเอาตัวไปยันผนังด้านที่ห่างจากSCP-173ที่สุดโดยมองมันอยู่ตลอดเวลา SCP-682มองSCP-173โดยไม่หยุดพักเป็นเวลาหกชั่วโมง เจ้าหน้าที่พร้อมปืนซุ่มยิงขนาดใหญ่เข้าปฏิบัติการโดยยิงลูกตาของSCP-682 ก่อนจะหยุดการสังเกตการณ์SCP-173และSCP-682
เมื่อทำการสังเกตการณ์อีกครั้ง SCP-682ก็นอนอยู่กับพื้นและมีบาดแผลหลายจุดตามส่วนหัว คอ และขา SCP-173มีเนื้อเยื่อของSCP-682ติดอยู่ที่"มือ" SCP-682รักษาตัวเองอย่างรวดเร็วและย้ายไปที่ผนังอีกด้าน ตามส่วนต่างๆของร่างกายมีดวงตาจำนวนหนึ่งผุดขึ้นมา ซึ่งดวงตาจำนวนมากนั้นมี"ฝาครอบ"เป็นเปลือกแข็งใส SCP-682มองSCP-173ต่อไปอีกสิบสองชั่วโมง แม้ว่าเจ้าหน้าที่และพนักงานของสถาบันจะได้พยายามแทรกแซงแล้ว SCP-682ถูกปล่อยออกจากพื้นที่กักกัน ก่อนจะถูกจับไปไว้ในพื้นที่กักกันชั่วคราว
หมายเหตุ: หลังการดูซ้ำแล้ว ดูเหมือนว่า SCP-173จะไม่สามารถทำร้าย SCP-682ได้มากนักเพราะขนาดของร่างกายที่ต่างกันมาก การทดลองนี้อาจดำเนินการซ้ำได้หาก SCP-682ได้รับบาดเจ็บจนมีมวลเหลือในระดับเดียวกับ SCP-173แล้ว
ของที่ใช้ ดร.เคลฟ
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ไม่มี
บันทึกการทดลองกำจัด
SCP-682เข้าไปในพื้นที่ทดลอง ดร.เคลฟเข้าไปในพื้นที่ทดลอง ดร.เคลฟกับSCP-682มองกันและกันเป็นเวลาประมาณสามนาที ดร.เคลฟค่อยๆถอยออกมาจากพื้นที่ทดลองโดยที่SCP-682ยังมองอยู่ ดร.เคลฟพยายามเปิดประตูพื้นที่ทดลอง คาดว่าประตูพื้นที่ทดลองล็อกไว้ มีรายงานว่าดร.เคลฟใช้สบถเสียงดังออกมาหลายครั้ง จากนั้นก็ติดตั้งอุปกรณ์ไม่ทราบประเภทกับประตูโดยที่มองSCP-682อยู่ตลอดเวลา SCP-682ยังคงมองอยู่ ดร.เคลฟจุดชนวนระเบิดพลาสติกขนาดเล็กบนประตู ทำให้เกิดการกักกันรั่วไหล SCP-682ยังคงมองต่อไป ดร.เคลฟทำให้ประตูนิรภัยสำรองทำงานและประกาศว่าเป็นสถานการณ์การกักกันบางส่วน SCP-682ไม่มีปฏิกิริยาอะไร ดร.เคลฟไปยังศูนย์สังเกตการการทดลอง
สองนาทีต่อมา SCP-682ก็ฆ่าดร.███████ซึ่งเป็นผู้ดูแลการทดลองโดยการหักคอซึ่งเกิดจากการกระแทกอย่างแรงกับแผงควบคุม แม้ว่ามันจะยังอยู่ในพื้นที่ทดลอง
หมายเหตุ: นี่เป็นเรื่องราวอย่างเป็นทางการและเราจะยึดตามนี้ เรื่องที่ว่ามีใครพยายามฆ่าดร.เคลฟโดยให้เขาอยู่ในห้องเดียวกับ SCP-682นั้นเป็นเรื่องเหลวไหลโดยสิ้นเชิง O5-7
ของที่ใช้ การกระแทกจากระดับสูง
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ถูกระงับโดย O5-██
บันทึกการทดลองกำจัด
การทดลองถูกระงับโดย O5-██
หมายเหตุ: จริงเรอะ? ผมหมายความว่า...คุณเอาจริงเรอะ? ปล่อยมันลงมาจากเครื่องบินแล้วให้มันหล่นลงมา...ใครมัน[ข้อมูลปกปิด]
ของที่ใช้ เด็กมนุษย์ธรรมดา
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ไม่มี
บันทึกการทดลองกำจัด
เด็กกรีดร้องและร้องไห้ทันทีที่SCP-682เข้าไปในห้อง ผู้ทดลองถูกSCP-682กินอย่างดุดันทันที
หมายเหตุ: เอาล่ะ มันไม่ได้ผลนักสินะ บางทีที่เด็กนั่นร้องอาจทำให้ SCP-682เห็นเป็นภัยก็ได้... นักวิจัยรับเชิญ ดร.W
ของที่ใช้ เด็กมนุษย์ธรรมดา ถูกวางยาเพื่อระงับปฏิกิริยาทางอารมณ์ที่รุนแรง
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ไม่มี
บันทึกการทดลองกำจัด
เด็กยืนนิ่งและยิ้มให้SCP-682โดยไม่มีท่าทีหวาดกลัว SCP-682กินผู้ทดลองอย่างดุดัน
หมายเหตุ: อืม...ลองดูอีกเถอะน่า ต้องมีเด็กสักคนที่ผูกมิตรกับมันได้อย่าง SCP-053แน่ นักวิจัยรับเชิญ ดร.W
ของที่ใช้ นักวิจัยรับเชิญ ดร.W
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ไม่มี
บันทึกการทดลองกำจัด
ผู้ทดลองกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวและทุบประตูห้องทดลองพร้อมขอร้องให้ปล่อยออกไป SCP-682กินมันอย่างดุดันสามนาทีหลังเข้าไปในห้อง
หมายเหตุ: ไอ้โรคจิตเอ๊ย ผมไม่สงสารไอ้งั่งนั่นสักนิด ส่งเด็กๆไปให้ไอ้สัตว์ประหลาดริยำนั่นน่ะนะ? ห่ะอะไรวะเนี่ย...ผู้ช่วยผู้อำนวยการ เคลฟ
ของที่ใช้ ระเบิดนิวเคลียร์ 60 เมกะตัน
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ไม่มี
บันทึกการทดลองกำจัด
การทดลองถูกระงับโดย O5-█
หมายเหตุ: ใครสักคนอาจจะคิดว่าการวาง SCP-682 ไว้ที่ศูนย์กลางของระเบิดที่ทำให้เกิดแผลไฟไหม้ระดับ3ที่ระยะ300ก.ม.เป็นความคิดที่ดี แต่ตราบใดที่มันมีโอกาสรอดเราก็ไม่สามารถดำเนินการได้ ใช่ มันเป็นระเบิดนิวเคลียร์แท้ๆ แต่ถ้าไอ้ 682 มันรอดและปรับตัวได้ล่ะก็ พวกเราเละยิ่งกว่าที่จะคิดได้แน่ O5-█
ของที่ใช้ SCP-914
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ [ข้อมูลปกปิด]
บันทึกการทดลองกำจัด
ไม่ให้บุคลากรที่เคยสัมผัสกับSCP-682ใช้[ข้อมูลปกปิด]ที่ระดับ "Fine"หรือ"Very Fine"อีกต่อไป นอกจากนั้น สิ่งใดๆที่เคยสัมผัสกับSCP-682จะไม่ได้รับอนุญาตให้นำมาผ่านกระบวนการของSCP-914อีก ความพยายามใดๆที่จะหลีกเลี่ยงคำสั่งนี้นั้น[ข้อมูลปกปิด]
หมายเหตุ: SCP-682ในสภาพส่วนใหญ่แล้วก็ตัวโตเกินกว่าจะใส่ในช่องได้ นอกจากนั้น การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อได้แสดงให้เห็นว่า SCP-682นั้น...มีปฏิกิริยาที่ไม่อาจคาดการได้กับ SCP-914 อีกอย่างหนึ่ง SCP-914เป็นเครื่องมือวิจัยที่มีค่ามากเกินไป มันเกือบได้รับความเสียหายจากเหตุการนี้แล้ว (CN: 682-119857) และ[ข้อมูลปกปิด]เกิดซ้ำอีก หากสามารถเก็บผลลัพท์คืนมาได้แล้ว[ข้อมูลปกปิด]
หมายเหตุ: มีใครแปลกใจหรือเปล่าเนี่ย เมื่อคิดถึงสิ่งที่ 914 มันทำกับสิ่งมีชีวิตธรรมดาน่ะ? - ดร.G
ของที่ใช้ SCP-826 พร้อมหนังสือ "สิ่งใจดีผู้เป็นมิตรที่สามารถและจะฆ่า SCP-682ได้อย่างถาวรเพียงแค่ได้เห็นไอ้กิ้งก่าเวรนั่น" ซึ่งเป็นเรื่องสั้นยาว 12 หน้า ประพันธ์โดยดร.██████ ซึ่งบรรยายถึงสัตว์ประหลาดตัวโตที่เป็นมิตรและได้รับการระบุว่าสามารถฆ่า SCP-682 อย่างถาวรได้ 1 เล่ม กับบุคลากรDคลาส (D-682-32) และมอเตอร์ไซค์ ดูคาติ มัลติสตราดา 2010 ซึ่งใช้หลบหนี SCP-682
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ไม่มี
บันทึกการทดลองกำจัด
ดำเนินการใส่หนังสือใน SCP-826 และวางไว้ในห้องว่างขนาดใหญ่ ██ x ██ x ██ เมตร ที่มีประตูบังคับด้วยรีโมตซึ่งใหญ่พอให้ SCP-682เข้าไปได้ SCP-682ถูกพาไปไว้ที่หน้าทางเข้า เมื่อนักวิจัยเคลียร์พื้นที่เสร็จสิ้นก็ได้เปิดประตูรีโมต เผยให้เห็นทุ่งหญ้าสีเขียวเหมือนที่บรรยายในเรื่อง SCP-682มีท่าทีลังเลที่จะเข้าไป จึงได้ส่ง D-682-32ไปเป็น"เหยื่อล่อ" 682ตามเข้าไปและประตูรีโมตก็ปิดลง 30นาทีให้หลัง SCP-682ก็พังประตูออกมา สภาพบาดเจ็บกว่าตอนที่เข้าไปพอสมควร และได้ฆ่านักวิจัยไป██คนกับเจ้าหน้าที่██คน บุคลากรที่ทำหน้าที่เก็บคืนบรรยายว่าสนามหญ้าในเรื่องนั้นกลายเป็น"สนามรบ"ซึ่งมีแอ่งที่เกิดจากการกระแทกที่มีชิ้นส่วนร่างกายขนาดใหญ่กระจายอยู่ทั่ว คาดว่าเป็นชิ้นส่วนของ"สิ่ง"ที่อยู่ในเรื่อง หนังสือที่เก็บคืนมาถูกเปลี่ยนชื่อเป็น"สิ่งใจดีผู้เป็นมิตรที่พยายามจะฆ่า SCP-682อย่างถาวร แต่ทำไม่ได้" และหนาขึ้นอย่างเห็นได้ชัด โดยมี 209 หน้าที่บรรยายถึงการต่อสู้สุดยิ่งใหญ่ของสัตว์ประหลาดทั้งสองตัว
การพยายามส่งSCP-682เข้าไปในSCP-826อีกนั้นล้มเหลวเนื่องจากSCP-682ไม่ทำตาม
ของที่ใช้ SCP-743
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ตัวอย่างถูกกินโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น
บันทึกการทดลองกำจัด
ตู้เก็บเคลื่อนที่ซึ่งมี SCP-743 อยู่ข้างถูกขนย้ายเข้าไปในห้องทดลองซึ่ง SCP-682 ถูกปล่อยออกมาจากการกักกันหลัก ตู้เก็บของ SCP-743 ถูกเปิดด้วยรีโมต สังเกตเห็นว่า SCP-743 อยู่ในสภาพพักอยู่ ดูเหมือนว่า SCP-682จะไม่สนใจ SCP-743 หลังจากที่ผ่านไป █ นาที SCP-743 ก็เริ่มไหล SCP-682 นั้นดูเหมือนจะรู้สึกเรื่องนี้ในไม่กี่วินาที SCP-682 เข้าหา SCP-743 อย่างระมัดระวังแล้วลองชิมของเหลวที่ไหลออกมา SCP-682 เริ่มเลียของเหลวจาก SCP-743 หลังจากที่ผ่านไป ██ วินาที SCP-682 ก็ใช้ขาหน้ายก SCP-743 ขึ้นแล้วเทของเหลวจาก SCP-743 เข้าปากของตนเองโดยตรง SCP-682 ดื่มอยู่เป็นเวลา ██ นาที โดย[ข้อมูลปกปิด] บนหลังของมันเป็นระยะๆ SCP-743 หยุดไหลและเริ่มการกิน SCP-682 พยายามไล่ฝูงแมลงออกไปแต่ไม่นานนักก็ถูกขึ้นปกคลุมทั้งตัว ฝูงแมลงเริ่มกิน SCP-682 ซึ่งได้หยุดเคลื่อนไหวไป
██นาทีผ่านไป หลังจากที่ SCP-682 ถูกลดขนาดลงไปเหลือ 79% ของมวลดั้งเดิมของมัน SCP-682 ก็อ้าปากและแลบลิ้นออกมา ลิ้นของ SCP-682 ยาวขึ้นเป็น 5 เมตรและเหนียวเหมือนลิ้นของตัวกินมด SCP-682 เริ่มเลียมดออกไปจากตัวเองด้วยลิ้น กินมดเข้าไปเป็นพันๆตัวในแต่ละครั้ง SCP-682 และ SCP-743 กินกันและกันเป็นเวลา █ ชั่วโมงก่อนที่การทดลองจะยุติลง SCP-682 แสดงลักษณะของการฟื้นตัวที่เร็วกว่าปกติเป็นเวลา ██ วันหลังจากนั้น ลิ้นที่แปลงสภาพไปนั้นคงอยู่เป็นเวลา █ วัน
หมายเหตุ: SCP-743 ถือว่า SCP-682 เป็นอินทรียวัตถุ แต่นั่นมันไม่ใช่หลักฐานที่ชี้ชัดได้ สิ่งที่สำคัญกว่านั้นก็คือว่าการกินของเหลวจาก 743 เข้าไปนั้นมีส่วนที่ทำให้ความสามารถในการฟื้นตัวของ 682 สูงขึ้นหรือไม่ ถ้าเป็นอย่างนั้นตามที่สงสัยกันแล้วล่ะก็ 743 กับ 682 จะต้องถูกกันไว้ให้ห่างๆกันไปไกลๆเลย —ดร.แลมเบิร์ต
ของที่ใช้ SCP-063
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ตัวอย่างถูกทำลาย ไม่พบร่องรอยที่ใหญ่กว่าในระดับโมเลกุล
บันทึกการทดลองกำจัด
ได้ติดตั้งSCP-063ไว้ที่ปลายแขนกลแบบหมุนซึ่งยื่นเข้าไปในที่ขัง682 กระบวนการขั้นแรกนั้นประสพความสำเร็จในระดับหนึ่ง โดยSCP-682ได้เสียน้ำหนักตัวไปมากกว่า 20% ก่อนที่การฟื้นตัวจะสูงกว่ากระบวนการทำลาย เนื่อเยื่อที่งอกกลับมาใหม่นี้ไม่ได้รับผลจากการทำลายของ SCP-063 682ทำลายแขนกลและ 063 ก็เจาะพื้นห้องขังเป็นรู ซึ่งในภายหลังก็เก็บมันคืนมาได้ 682ได้ยืดแขนออกมาทางรูนี้และฆ่าบุคลากรรักษาความปลอดภัยไปได้สองคนก่อนจะทำการกักกันใหม่ได้สำเร็จ
บทวิเคราะห์: เจ้า682มันไม่ได้ผูกมัดกับหลักการทางชีวเคมีพื้นฐานของโลกและสามารถปรับตัวระหว่า 'อินทรีย์' กับ 'อนินทรีย์' ได้ตามความจำเป็น พวกเด็กๆในห้องแล็บเถียงกันอยู่ว่าเรายังถือว่ามัน 'มีชีวิต' ตามความเข้าใจเรื่องชีวิตของเราได้หรือเปล่า นั่นทำให้ฉันกังวล สัตว์ประหลาดที่ไม่มีชีวิต ไม่ตาย มีสติปัญญา...คือว่า แบบนั้นแหละคือสิ่งที่ทำให้คุณได้รับการบูชายัญในนามของคุณ - ดร.ซารา
ของที่ใช้ SCP-807
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ไม่มี
บันทึกการทดลองกำจัด
"682สเปเชียล" (เนื้อเน่ากับเศษกระดูกแหลมๆ 10 ก.ก. มายองเนสบูด 10 ลิตร โพแทสเซียมไซยาไนด์ 1 ลิตร และมอร์ฟีนไฮโรคลอไรด์ 1 ก.ก. คลุกเคล้าเป็นก้อนเดียว แล้วใช้ SCP-807แปลงสภาพ) ถูกทิ้งลงไปในห้องทดลอง
SCP-682กิน"สเปเชียล"เข้าไป ก่อนตะโกนเสียงดังขอเพิ่มอีก เก้านาทีต่อมา SCP-682ก็ฟุบลงกับพื้น
หลังจากที่สังเกตอยู่ห้าสิบห้านาที SCP-682ก็ยังไม่ขยับตัว บุคลากรDคลาสสองคนสวมชุดป้องกัน807ถูกส่งเข้าไปยืนยันว่าSCP-682ถูกกำจัดแล้ว พวกDคลาสได้นำ"สเปเชียล"เข้าไปด้วยเผื่อในกรณีที่ต้องทำการหันเหความสนใจจาก SCP-682 อีก
"สเปเชียล"ถูกวางบนพื้นหน้าส่วนหัวของSCP-682 SCP-682ตอบสนองโดยลืมตาขึ้นแล้วเคี้ยว"สเปเชียล"ที่อยู่ใกล้ที่สุดอย่างอ่อนแรง
บุคลากรDคลาสสัมผัสตัว682โดยเชื่อว่ามันไม่เป็นอันตรายแล้ว ตอนนั้นเอง ผิวหนังของSCP-682ก็ฉีกขาดไม่น้อยกว่าสิบเอ็ดจุด และเลือดก็ถูกฉีดออกมารอบทิศทางด้วยแรงดันที่สูงมาก (ประมาณได้ว่า 2.7 เมกะปาสกาล) การสัมผัสกับเลือดของSCP-682ทำให้ชุดป้องกัน807เสียหายและบุคลากรDคลาสทั้งสองก็ถูกผลกระทบ
บุคลากรDคลาสทั้งสองคนเริ่ม[ข้อมูลปกปิด] ในตอนที่SCP-682กิน"สเปเชียล"ชุดที่สองเสร็จแล้วนั้น ผิวหนังของมันก็หายดีและบุคลากรDคลาสทั้งสองก็ถูกกำจัดแล้ว SCP-682กิน"สเปเชียล"ชุดที่สามด้วยความเร็วและความกระตือรือร้นพอๆกับตอนที่กินชุดแรก
ของที่ใช้ SCP-096
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ไม่มี
บันทึกการทดลองกำจัด
ตู้กักกันที่ใช้เก็บSCP-096ถูกวางลงในห้องขังSCP-682 ให้บุคลากรออกมาจากพื้นที่ใกล้เคียงแล้วเปิดประตูตู้ด้วยรีโมต
เสียงกรีดร้องของทั้งสองตัวดังอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 27 ชั่วโมง ซึ่งจู่ๆเสียงก็เงียบลง ระบบภาพโซนาร์เผยให้เห็นSCP-096ที่"บาดเจ็บ"สาหัสและนั่งคุดคู้อยู่ที่มุมทิศตะวันตกเฉียงใต้ ดูเหมือนจะอารมณ์เสีย ภาพแสดงให้เห็นว่าSCP-682นั้นอยู่ที่ด้านเหนือของห้อง มวลของมันหายไปประมาณ 85% ทีมเก็บกู้สามารถจับทั้งสองตัวได้อย่างง่ายๆ
การพยายามทำให้SCP-096พบกับSCP-682อีกนั้นทำให้SCP-096หันหน้าไปจากSCP-682 กระโดดขึ้นลงอยู่กับที่พร้อมกับตะโกนและข่วนหน้าตัวเอง
ของที่ใช้ SCP-524
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ตัวอย่างถูกกินโดยไม่มีอะไรพิเศษ
บันทึกการทดลองกำจัด
SCP-524กับSCP-682ถูกพาเข้าไปในห้อง 682พิจารณา524อย่างสงสัย ตอนนี้เองที่524เริ่มแทะขาขวาที่682ยื่นเข้ามา 682กระโดดถอยไปแล้วร้องไล่ 524ไล่กวด682เป็นเวลาสองนาที ก่อนที่682จะกระโดดขึ้นไปเกาะที่ความสูง4เมตรบนผนังห้องทดลองซึ่ง524ขึ้นไม่ถึง SCP-524หยุดไล่ตามแล้วใช้อุ้งเท้าเช็ดหน้าตัวเอง มันทำอย่างนี้อยู่15นาที โดยในช่วงนี้ SCP-682อยู่ที่ความสูง4เมตรซึ่ง524ตามไม่ได้ตลอดเวลา
จากนั้น SCP-524ก็ข้ามไปอีกฟากของห้องและเริ่มหนีจากการกักกัน การทดลองถูกยกเลิก
ของที่ใช้ SCP-811
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ตัวอย่างถูกกินโดยไม่มีอะไรพิเศษ
บันทึกการทดลองกำจัด
การให้SCP-811เจอกับSCP-682โดยตรงนั้นไม่ได้รับอนุมัติเนื่องจากมีความเสี่ยงที่จะสูญเสียตัวอย่างสูงเกินไป จึงใช้วิธีรวบรวมเมือกจากฝ่ามือฝ่าเท้าของSCP-811เป็นเวลากว่า ██เดือน แล้วใช้สายฉีดน้ำแรงดันสูงฉีดใส่SCP-682 มวลร่างของSCP-682ลดลงไป27%ก่อนที่เมือกจะกัดลงไปถึงกระดูกที่ปกคลุมร่างกายส่วนที่เหลืออยู่ทั้งหมดและไม่สามารถกัดลงไปได้อีก
ของที่ใช้ SCP-2599
การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ไม่มี
บันทึกการทดลองกำจัด
SCP-2599ได้รับคำสั่งให้โจมตี SCP-682 "จนกว่ามันจะตายสนิท200%" SCP-2599เข้าต่อสู้กับSCP-682เป็นเวลา42นาที ซึ่งแขนขาสามข้างของSCP-682ขาด หน้าอกถูกขยี้เละ และลูกตาทั้งสองก็ถูกเจาะแตก จากนั้นSCP-2599ก็จับหัวของSCP-682ไว้ดูเหมือนจะพยายามฉีกมันออกจากร่างของSCP-682 SCP-682ตอบสนองโดยการพูดว่า "ฆ่าข้าซะสิ ไอ้ถุงอวัยวะ เอาเลย"
SCP-2599ปล่อยSCP-682ในทันทีและยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งบุคลากรรักษาความปลอดภัยพามันออกไปจากห้องทดลอง การพยายามกำจัดSCP-682ต่อจากนั้นก่อนที่มันจะฟื้นสภาพจากอาการบาดเจ็บนั้นไม่เป็นผล
หมายเหตุ: มีทฤษฏีว่าคำสั่ง"ฆ่าข้าซะ"ที่ชัดเจนคงจะมีผลเหนือ"โจมตีจนกว่ามันจะตายสนิท200%"ที่เป็นนามธรรม