เอกสาร087-II: การสำรวจII
D-9035เป็นชายเชื้อสายแอฟริกันอเมริกันอายุ 28 ปี รูปร่างบึกบึน พื้นเพทางจิตไม่มีอะไรผิดปกตินอกจากการเกลียดชังเพศหญิงอย่างรุนแรง ผู้ทดลองมีประวัติของการ[ข้อมูลปกปิด]อย่างโชกโชน D-9035นั้นมีโคมไฟ 100 วัตต์พร้อมแบตเตอรีซึ่งใช้งานได้ 24 ชั่วโมง เครื่องบันทึกวีดีโอแบบมือถือซึ่งติดเครื่องส่งสัญญาณไว้ และชุดหูฟังซึ่งเอาไว้ใช้สื่อสารกับดร.██████ซึ่งเป็นผู้ควบคุม D-9035ยังมีเป้ซึ่งใส่ไฟ LEDไว้ 75 หลอดซึ่งมีด้านหลังเป็นแบบเหนียวและแบตเตอรีซึ่งใช้งานได้ประมาณ 3 สัปดาห์ ไฟนั้นสามารถปิดและเปิดได้โดยการกดมัน
D-9035ฉายไฟลงไปตามบันไดชั้นแรก แม้ไฟจะแรงขึ้นก็ยังไม่สามารถส่องให้พ้นบันไดขั้นที่ 9 ไปได้
D-9035: จะให้ผมลงไปข้างล่างเหรอ ด็อค?
ดร.██████: ช่วยฉายไฟไปนอกSCP-087เพื่อยืนยันว่ามันยังทำงานเป็นปกติด้วย
D-9035ฉายไฟไปทางทางเดิน เมื่อเทียบกับภาพจากการสำรวจIแล้วสามารถยืนยันได้ว่ามันสว่างขึ้น
ดร.██████: ขอบคุณนะ ช่วยลงไปที่ชั้นพักแรกที
D-9035: เฮ้ ด็อค ผมรู้ที่คุณบอกมาแล้วนะ แต่ผมว่าผมไม่อยากไปน่ะ
ดร.██████: ช่วยลงไปที่ชั้นพักแรกด้วย
D-9035: ฟังนะด็อค ผม-
ดร.██████: [ขัดจังหวะ] ตามที่เราคุยกันไปแล้ว ช่วยลงไปที่ชั้นพักแรกด้วย
D-9035หยุดอยู่ 18 วินาที ก่อนลงบันไดไป 13 ขั้นถึงชั้นยืนแรกและหยุดลง
D-9035: นั่นเด็กเหรอ?
ดร.██████: ช่วยเอาหลอดไฟยึดออกมาติดกับผนังตรงชั้นยืนนั่นที
D-9035: ด็อค คุณได้ยินมั้ย? มีเด็กอยู่ข้างล่างนั่นเหรอ?
ดร.██████: อันนั้นยังยืนยันไม่ได้นะ ช่วยเอาหลอดไฟยึดออกมาติดกับผนังแล้วยืนยันการทำงานของมันด้วย
D-9035ลังเล ก่อนเอาหลอดไฟออกจากเป้มาติดกับผนัง เขากดที่หลอดไฟแล้วมันก็ติด
ดร.██████: ช่วยปิดโคมไฟที
D-9035ลังเลอีกครั้งก่อนปิดโคมไฟ ไฟ LEDนั้นฉายไปทั่วชั้นยืน แต่ก็ไม่พ้นบันไดขั้นแรกของทั้งสองทาง
ดร.██████: ขอบคุณนะ คุณเปิดโคมไฟได้แล้ว ช่วยลงไปต่อ พอถึงชั้นยืนแต่ละชั้นก็ติดไฟ LED ที่ผนังแล้วเปิดมัน ถ้าคุณเห็นอะไรผิดปกติก็รายงานมาด้วย
D-9035เปิดโคมไฟอีกครั้งแล้วลงบันไดชั้นถัดไป เมื่อเขาเหยียบชั้นยืนก็ได้ยินเสียงอ้อนวอนและร้องไห้ ตรงกับการสำรวจครั้งแรก
ดร.██████: คุณยังได้ยินเสียงที่บอกมานั่นอยู่มั้ย?
D-9035: เอ่อ ใช่่ เสียงเธอคงอยู่ลงไปซัก 150 อาจจะถึง 200 เมตรได้มั้ง นี่ผมต้องไปรับเธอเหรอเนี่ย? นี่นะด็อค ผมไม่ถูกกับเด็กนะ
ดร.██████: ช่วยติดตั้งไฟแล้วลงไปต่อจนกว่าคุณจะพบอะไรผิดปกติ
ผู้ทดลองติดไฟที่ผนังแล้วเปิดมันก่อนลงไปยังชั้นถัดไป เขาติดไฟที่ผนังแล้วเปิดมัน D-9035ทำแบบนี้อยู่ 25 ชั้นก่อนจะหยุด
D-9035: ผมว่าผมไม่ได้เข้าใกล้เด็กนั่นเลยนะ ด็อค
ดร.██████: คุณประมาณว่าเสียงนั่นอยู่ห่างไปแค่ไหนได้?
D-9035: เหมือนเดิม 150 ถึง 200 เมตรลงไป
ดร.██████: ขอบคุณ ไปต่อ
D-9035ไปต่ออย่างเดิมอยู่ 24 ชั้น เมื่อถึงชั้นที่ 51 เขาก็หยุด ภาพวีดีโอแสดงให้เห็นรอยขูดโค้งที่ผนังคอนกรีตซึ่งยาวประมาณ 50 เซนติเมตร และกว้าง 10 เซนติเมตร บันไดขั้นแรกที่ลงไปจากชั้นยืนนั้นดูเหมือนจะถูกทุบจนพัง
D-9035: คุณเห็นนั่นมั้ย?
ดร.██████: เห็น คุณบรรยายสิ่งที่คุณเห็นได้มั้ย?
D-9035: เหมือนมีอะไรฟันใส่ผนังน่ะ แล้วขั้นบันไดตรงนั้นก็พังด้วย รอยฟันนี่ดูเรียบจริงๆ -
D-9035คลำรอยขูด
D-9035: ใช่ มันเรียบ เหมือนแก้วเลย
ดร.██████: ขอบคุณ ช่วยลงไปต่อด้วย
D-9035: นี่ด็อค ผมว่าผมมาไกลพอแล้วนะ
ดร.██████: ผมไม่อยากทำนี่ จะตกลงยังไงก็เถอะ
[ข้อมูลปกปิด]
D-9035ก้าวข้ามขั้นบันไดที่พังแล้วลงไปต่อ ชั้นยืนถัดไปไม่มีอะไรน่าสนใจ D-9035ติดไฟ LEDที่ผนังแล้วลงไปต่อแบบนี้อยู่ 38 ชั้น เสียงร้องไห้และวิงวอนนั้นไม่ได้เข้ามาใกล้ขึ้นเลย D-9035อยู่ที่ชั้นยืนที่ 89 และเวลาก็ผ่านไปแล้ว 74 นาทีตั้งแต่เริ่มการสำรวจ ประมาณได้ว่าผู้ทดลองอยู่ลึกลงไป 350 เมตรจากชั้นแรกเริ่ม
D-9035: ผมว่าเด็กนี่หลอกให้ผมลงไปข้างล่างนี่นะ ด็อค ผมว่าน่าจะได้เวลาที่ผมจะ-
D-9035หยุดพูดและเคลื่อนไหวเมื่อไฟฉายให้เห็น SCP-087-1 ใบหน้านั้นมองตรงมายังD-9035 ซึ่งเป็นอีกครั้งที่บ่งบอกว่ามันรู้ตัวว่าผู้ทดลองอยู่ตรงนั้น แม้จะดูเหมือนว่า SCP-087-1ไม่ได้เคลื่อนไหว มันก็อยู่ต่ำกว่าที่พบครั้งแรกในการสำรวจIไป 38ชั้น ซึ่งบ่งชี้ว่ามันเคลื่อนที่ได้
ดร.██████: นั่นคือสาเหตุที่คุณหยุดเหรอ?
D-9035: [ไม่มีการตอบสนอง]
D-9035เริ่มหายใจหนักหน่วง SCP-087-1อยู่นิ่งเป็นเวลา 13 วินาที จากนั้น SCP-087-1กะพริบตา
D-9035: [ตะโกน จับใจความไม่ได้]
SCP-087-1ทะลึ่งมาข้างหน้าจนกระทั่งมันห่างจากD-9035ประมาณ 90 เซนติเมตร ผู้ทดลองหันกลับแล้ววิ่งหนีขึ้นบันได
ดร.██████: กรุณาผ่อนคลายแล้วสงบใจหน่อย หันกลับไป เราต้องเห็นหน้านั่นใกล้กว่านี้
D-9035ไม่สนใจดร.██████และเริ่มขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เสียงกรีดร้องของเขากลายเป็นคำเพ้อ หลังจากที่ขึ้นมาได้ 72 ชั้น D-9035ก็ล้มลงที่ชั้นที่ 17
ดร.██████: D-9035คุณได้ยินผมมั้ย?
D-9035ไม่ตอบสนอง แต่ได้ยินเสียงหายใจหนักๆดังจากเสียงที่ถ่ายทอดมา D-9035ไม่ขยับตัวเป็นเวลา 14 นาทีจากนั้น ภาพที่ถ่ายทอดมาดำสนิท ส่วนเสียงนั้นมีเพียงเสียงหายใจของผู้ทดลองกับเสียงวิงวอนจากข้างล่าง หลังจากที่ไม่มีความเปลี่ยนแปลงทางภาพและเสียงเป็นเวลา 14 นาที กับ 32 วินาที ก็มีเสียงหัวใจเต้นรัวซึ่งไม่เหมือนกับของมนุษย์ และเสียงแค่นหัวเราะต่ำๆ 7วินาทีต่อมา D-9035ก็สะดุ้งตื่น และเริ่มขึ้นบันไดต่ออย่างรวดเร็วโดยไม่พูดอะไรเลย เสียงหัวใจเต้นและแค่นหัวเราะนั้นเงียบไป ภาพที่ถ่ายทอดมานั้นไม่พบอะไรผิดปกติ เขายังคงไม่มีการตอบสนอง D-9035ออกจากSCP-087และนั่งลงบนพื้นนอกทางเข้า
D-9035ตกอยู่ในสภาพที่ไม่อาจเคลื่อนไหวได้มานับแต่นั้น ซึ่งถึงตอนนี้ก็ยังไม่ฟื้นขึ้นมา