เอกสาร087-I: การสำรวจI
D-8432เป็นชายเชื้อสายคอเคเซียนอายุ 43 ปี รูปร่างหน้าตาธรรมดาและไม่มีพื้นเพทางจิตที่สำคัญนัก เขากลายเป็นDคลาสจากการใช้ SCP-██แบบไม่สมควร D-8432นั้นมีโคมไฟ 75 วัตต์พร้อมแบตเตอรีซึ่งใช้งานได้ 24 ชั่วโมง เครื่องบันทึกวีดีโอแบบมือถือซึ่งติดเครื่องส่งสัญญาณไว้ และชุดหูฟังซึ่งเอาไว้ใช้สื่อสารกับดร.██████ซึ่งเป็นผู้ควบคุม
D-8432ก้าวผ่านประตูไปยังชั้นยืน แม้จะใช้ไฟขนาดนั้น โคมไฟก็สามารถส่องให้เห็นบันไดได้เพียง 9 ขั้นเท่านั้น ไม่สามารถมองเห็นชั้นยืนถัดไปได้
D-8432: มืดเหี้ยๆไปเลยว่ะเฮ้ย
ดร.██████: โคมไฟคุณยังทำงานปกติหรือเปล่า?
D-8432ฉายไฟออกไปนอกประตูตามทางเดินของอาคารวิทยาลัย ระยะของแสงนั้นไกลกว่าเดิมเล็กน้อย
D-8432: ใช่ มันทำงานดี แต่มันฉายบันไดนั่นได้ไม่หมดน่ะ
ดร.██████: ขอบคุณนะ ไปต่อเลย
D-8432ก้าวลงไป 13 ขั้นก่อนจะถึงชั้นที่สอง ชั้นนี้รูปร่างแบบครึ่งวงกลมและดูจะมีพื้นกับผนังเป็นคอนกรีต ไม่มีสัญลักษณ์พิเศษใดๆนอกจากรอยฝุ่น โคลน หรือรอยแตกซึ่งเหมือนกับบันไดคอนกรีตทั่วๆไป D-8432หันกลับไป 180 องศาและกำลังเริ่มก้าวลงไปตามบันไดที่สอง ก่อนจะหยุดลง
ดร.██████: หยุดทำไมเหรอ?
D-8432: คุณได้ยินมั้ย? มีเด็กอยู่ข้างล่างนั่น ฟังเหมือนอย่างนั้นนะ
ในขณะนั้นไม่มีเสียงตามที่บอกดังจากไมค์แต่อย่างใด
ดร.██████: ช่วยบรรยายถึงเสียงนั่นหน่อยได้มั้ย?
D-8432: เด็กมาก ไม่ใช่เด็กหญิงก็เด็กชายที่อายุน้อยมากๆเลยล่ะ มันร้องไห้กับสะอื้นแล้วก็บอกว่า [หยุดไป] ช่วยด้วย [หยุดไป] ได้โปรด [หยุดไป] ช่วยด้วย [หยุดไป] อื้อ มันซ้ำๆแบบนั้นแล้วก็ร้องไห้
ดร.██████: คุณประมาณระยะห่างจากเสียงนั่นกับตำแหน่งของคุณได้มั้ย?
D-8432: เอ่อ ห่า ไม่รู้โว้ย 200เมตรลงไปได้มั้ง?
ดร.██████: ช่วยลงไปตามบันไดต่อนะ
ผู้ทดลองก้าวลงไป 13 ขั้น ตอนที่ถึงพื้นยืนนั้นก็ได้ยินเสียงของเด็กตามที่บอกมา เด็กนั่นสลับระหว่างการสะอื้น ร่ำไห้ และถ้อยคำ "ได้โปรด" "ช่วยด้วย" กับ "ข้างล่างนี่" ระดับเสียงนั้นตรงกับที่ D-8432 รายงานว่าอยู่ต่ำลงไป 200เมตร
ดร.██████: คุณยังได้ยินเสียงที่บอกมามั้ย?
D-8432: ใช่
ดร.██████: เราก็ได้ยินแล้วนะ ช่วยลงไปต่อ ถ้าเสียงหรือสภาพแวดล้อมเปลี่ยนไปก็หยุดด้วยล่ะ
ผู้ทดลองลงบันได้ไปอีกสามชั้นก่อนจะหยุด
D-8432: ไปต่อ?
ดร.██████: ใช่
D-8432ลงไปอีก 17 ชั้น (รวมทั้งหมด 22 ชั้น) ก่อนจะหยุด สภาพแวดล้อมไม่มีความเปลี่ยนแปลงที่มองเห็นได้ และบันไดแต่ละชั้นก็มี 13 ขั้นเท่ากันหมด
D-8432: ชั้นไม่เห็นจะเข้าใกล้เด็กนั่นสักนิดเลย
ระดับเสียงที่ได้ยินยืนยันได้ว่าเสียงร้องไห้ไม่ได้ดังขึ้นและคงอยู่ห่างไปประมาณ 200เมตร
ดร.██████: บันทึกไว้แล้ว ช่วยไปต่อที
ผู้ทดลองลงไปอีก 28 ชั้นก่อนจะหยุด (รวมทั้งหมด 50 ชั้น) D-8432ยืนอยู่ที่ชั้นยืนที่ 51 รวมพื้นในตอนแรกด้วย ประมาณว่าD-8432อยู่ต่ำกว่าชั้นแรกลงไป 200 เมตร เวลาผ่านไป 34 นาที เสียงร้องนั้นไม่ได้ดังขึ้น
D-8432: ชั้นชักไม่สบายใจแล้วนะ
ดร.██████: คุณอยู่ในบันไดเวียนที่ไม่รู้จักในความมืดเป็นเวลานานพอดูนะ มันเป็นธรรมชาติน่ะ ไปต่อ
ผู้ทดลองลังเลเล็กน้อนก่อนจะลงบันไดต่อไป ขณะที่ผู้ทดลองเดินหน้าไปนั้น โคมไฟก็ส่องใบหน้าที่ประมาณว่าอยู่ที่ปลายบันได (SCP-087-1) มันมีขาดและรูปร่างพอๆกับหัวมนุษย์ แต่ไม่มีปาก ช่องจมูก หรือนัยตาดำ ใบหน้านั้นนิ่งสนิท แต่ได้มองตรงมาซึ่งบ่งชี้ว่ารู้ตัวถึงD-8432
D-8432: [ตะโกน] เหี้ย! นั่นมันเหี้ยอะไรวะ? ห่าเอ๊ย! เหี้ยอะไรวะนั่น!
ดร.██████: คุณช่วยบรรยายสิ่งที่เห็นมาได้มั้ย?
D-8432: มันเป็นหน้าคนแล้วมันก็มองมาที่ชั้นนี่ เหี้ยเอ๊ย เหี้ย มันมองมาที่ชั้น-
ดร.██████: มันเคลื่อนไหวหรือเปล่า?
D-8432: [หยุด หอบหายใจ] ไม่ มันแค่มองมาทางชั้น เหี้ย เหี้ย เหี้ย น่ากลัวฉิบหาย
ดร.██████: ช่วยเข้าไปฉายแสงสิ่งนั้นมากกว่านี้ซิ
D-8432: เหี้ยสิ ชั้นไม่อยากจะ-
ใบหน้านั้นทะลึ่งมาข้างหน้าหา D-8432 ประมาณ 50 เซนติเมตร
D-8432: [ตะโกน] เหี้ยเอ๊ยเหี้ยเหี้ยเหี้ยเหี้ยเหี้ย [ข้อมูลปกปิด]
D-8432อยู่ในสภาวะตื่นตะหนกและรีบขึ้นมาตาม SCP-087 D-8432ขึ้นมาถึงระดับพื้นดินในเวลา 18 นาที ก่อนจะล้มและสลบไป ไม่มีร่องรอยของ SCP-087-1 การตรวจดูภาพวีดีโอนั้นระบุได้ว่าจำนวนขั้นบันไดตอนลงไปและขึ้นมานั้นเท่ากัน เสียงร้องไห้และขอความช่วยเหลือนั้นมีความดังเท่ากันจนถึงบันไดชั้นสุดท้าย ซึ่งมันเงียบไปในตอนนั้น รายงานการพยาบาลระบุว่าที่หมดสตินั้นเป็นเพราะขึ้นบันไดอย่างรวดเร็วทำให้เกิดความเหนื่อยล้า