ลอร์ดแบล็ควูดตอบคำถาม

เนื่องจากว่าผมเองนั้นพบว่าตนต้องการสิ่งเบี่ยงเบนความสนใจนับตั้งแต่ที่ถูกให้เป็นแขกอย่างไม่สมัครใจของพวกหมอเถื่อนและนักต้มตุ๋นที่เรียกตนเองว่า"นักวิทยาศาสตร์"เหล่านี้ ผมจึงตัดสินใจพยายามสื่อสารกับพวกคุณผู้ผู้ชื่นชมในตัวผมผ่านนิตยสารมหัศจรรย์ดังกล่าว แม้ว่าผมเองจะไม่มีแป้นโทรเลขอยู่ในห้องพักที่ได้รับ (มันก็ใช่ว่าจะใช้งานได้หรอกนะ ในเมื่อผู้จองจำผมนั้นได้ยืนกรานให้ห้องนี้เต็มไปด้วยน้ำทั้งวันทั้งคืนด้วยเหตุผลบางประการ) ดีดส์ก็ได้ตกลงที่จะรวบรวมจดหมายของผมและรับคำจากผมในขณะที่สายตาอันระแวดระวังของผู้เฝ้ายามนั้นหันเหไปทางอื่น เพื่อที่ผมจะสามารถตอบผ่านหน้ากระดาษเหล่านี้กับผู้ใดก็ตามทุกท่านที่ใคร่รู้ในชีวิตและการผจญภัยของผม

บอกผมสิ ผองสุภาพบุรุษและพี่น้องทั่วทั้งโลกนี้ ว่าสิ่งใดที่คุณต้องการถามผม? ว่าคุณใคร่รู้ถึงความสำเร็จอันใดของผม? ว่าความลับใดในชีวิตผมที่คุณต้องการตีแผ่? ว่ามีความเห็นหรือความเชื่อใดของผมที่คุณต้องการเรียนรู้? ถึงผมจะแน่ใจว่าบรรณาธิการของจดหมายเหตุนี้จะขยันในการกลั่นกรองเอาสิ่งที่เป็นไปในเชิงกามารมณ์หรือความลับออกไป ผมก็จะพยายามตอบคำถามใดๆซึ่งซื่อตรงและสุภาพซึ่งพวกคุณมีอย่างสุดความสามารถ ผมรอการตอบสนองจากพวกคุณอย่างจดจ่อทีเดียวนะ

ในนามแห่งพระไครสต์

ท.ท.บ.

สวอมป์เลสธิง เขียน:

เพื่อนเอ๋ย! จะช่วยแบ่งปันเรื่องราวของความรักอันยิ่งใหญ่ที่สุดซึ่งท่านสูญเสียไปได้หรือไม่?

ลอร์ดแบล็ควูด ตอบ:

คุณสวอมป์เลสธิง ความรักอันยิ่งใหญ่ที่สุดของผมนั้น แน่นอนล่ะว่าคือประเทศอังกฤษเอง และเป็นพระประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้าว่าเราจะไม่มีวันสูญเสียเธอไป ผมได้ยินข่าวอันน่ากังวลจากพวกหมอว่าเธอนั้นมิได้แข็งแรงและยิ่งใหญ่เหมือนที่เคยเป็นอีกแล้ว แต่เธอก็ยังคงทนอยู่ และผมก็ได้รับคำบอกเล่าว่าบัดนี้นั้นผู้ประทับเป็นองค์ราชินีก็แทบจะชาญฉลาดและเป็นที่รักเช่นพระนางวิคทอเรียที่รักยิ่งของผมเลยทีเดียว

ส่วนเรื่องการวิวาห์ของผมกับเคาน์เตสฟรานเซสกา ธิดาของอาร์คดุคแห่งเนเปิลนั้น นั่นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง และเป็นสิ่งที่ผมควรจะได้บอกเล่าอย่างละเอียดละออในสักวันหนึ่ง แต่เอาเป็นว่าพวกอัศวินฮอสปิทัลเลอร์นั้นไม่ไว้ชีวิตผู้ใด และทุ่งหญ้ามองโกเลียนั้นก็เป็นดินแดนที่ทั้งโหดร้ายและไร้ซึ่งความปราณี

แคทบอย637 เขียน:

ท่านสุภาพบุรุษ ผมต้องถามว่า คุณสามารถอยู่ได้ยังไง ในเมื่อพวกที่เรียกว่า"นักวิทยาศาสตร์" นั้นทำให้ห้องของคุณเต็มไปด้วยน้ำตลอดเวลา?

อีกอย่างหนึ่ง คุณสามารถเข้าถึงไบเบิลได้อย่างเหมาะสมหรอไม่?

แลสุดท้ายนี้ หากว่า(ขอให้พระเจ้าช่วยด้วย!)คุณเสียชีวิต ผู้ใดจะเป็นทายาทสืบทอดตำแหน่งของคุณ?

ลอร์ดแบล็ควูด ตอบ:

คุณแคทบอย คุณวางใจเถิด นี่มิใช่ครั้งแรกที่ผมถูกบังคับให้ใช้ชีวิตใต้น้ำ คนเราในทึ่สุดก็จะปรับตัวได้น่ะนะ ผมได้ขอไบเบิลไปหลายครั้งแล้ว แต่ผู้คุมของผมได้ปฏิเสธการขอร้องเกี่ยวกับหนังสือของผมเสมอมา แต่แน่นอน สมัยอยู่ที่อีตันผมนั้นเป็นผู้ชนะการแข่งขันคัมภีร์วิทยาประจำปีมาแล้วสามสมัย และผมก็ยังสามารถทวนความในพระวรสารนักบุญมัทธิวและหนังสือเลวีนิติเกือบทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบได้จากความจำของตนเอง

เกี่ยวกับทายาทนั้น น่าเศร้านัก ที่ชีวิตแห่งการผจญภัยของผมนั้นมีเวลาเพียงน้อยนิดให้สร้างครอบครัวของตนเอง พ่อหนูวินนี บุตรคนที่สามของลอร์ดแรนดอล์ฟ เชอชิล นั้นเป็นลูกทูนหัวของผม แม้ว่าผมจะไมไ่ด้พบเขาเลยตั้งแต่สมัยที่เขายังเป็นเด็กชาย ผมก็คาดว่าเขาจะมีชีวิตที่ดีทีเดียว และพินัยกรรมฉบับปัจจุบันของผมก็ระบุให้เขา (หรือทายาทของเขา) เป็นผู้สืบทอดที่ดินและตำแหน่งของผม

คุณรู้หรือเปล่าว่ามีการเสนอให้ฟื้นฟูมหกรรมโอลิมปิกของกรีกโบราณน่ะ? นครลอนดอนอันยิ่งใหญ่ได้รับเลือกให้เป็นที่จัดงานด้วย

จริงหรือ? เป็นข่าวที่น่าทึ่งทีเดียว แต่แน่ล่ะว่าคงไม่ให้นักวิ่งแข่งกันแบบเปลือยกายเหมือนที่ทำในสมัยกรีกนะ หวังว่า

ดริวแบร์ เขียน:

ไม่นะ ไม่ถึงกับเปลือยแต่ก็ใกล้เคียงล่ะ ผู้เข้าแข่งขันทั้งชายหญิง (ใช่เลย ถูกต้องแล้ว!) มักสวมเสื้อผ้าที่รัดรูปที่น่าตกใจอย่างยิ่งในการแข่งที่ต้องใช้แรงมากๆ

โดยส่วนตัวแล้ว ผมชอบการแข่งขันที่มีเกียรติอย่างการยิงธนู ยิงเป้า และขี่ม้ามากกว่า และแม้ว่ามันออกจะตะขิดตะขวงใจอยู่บ้างที่ได้เห็นสุภาพสตรีชั้นดีลงแข่งว่ายน้ำหรือยิมนาสติก มันก็ไม่มีอะไรจะดีงามไปกว่าการได้เห็นสุภาพสตรีกับม้าที่ฝึกมาดีแล้ว และก็มีผู้หญิงที่ได้บันทึกสถิติในกีฬาเป้าบินด้วย! 99 จาก 100! ก็นะ พวกเธอใช้แค่ปืนไรเฟิลธรรมดาแทนอาวุธอันมีประสิทธิภาพที่คุณมี

สแครทสกินเนอร์ เขียน:

คุณเคยเจอผู้ชายที่หลงเชื่อว่าตนเองเป็นทากทะเลหรือเปล่า?

สิ่งผิดเพี้ยนอันใดในยุตนี้ที่คุณคิดว่าเลวร้ายต่อรสนิยมของคุณน้อยที่สุด?

ลอร์ดแบล็ควูด ตอบ:

ผู้ชายที่เชื่อว่าตนเองเป็นทากทะเลงั้นรึ คุณสแครทสกินเนอร์? ผมต้องบอกว่าไม่นะ นั่นเป็นเรื่องบ้าบอ และผมก็ขอไม่ข้องแวะใดๆกับคนบ้า

ในระยะหลังนี้ผมไม่ค่อยมีเวลาได้สืบค้นเรื่องความผิดเพี้ยนนอกสถานที่นี้นะ แต่ผมได้ฟังมาว่าคริกเก็ตนั้นได้เป็นที่นิยมพอสมควรทีเดียวในศตวรรษที่แล้ว นั่นแหละเพื่อนเอ๋ย คือกีฬาที่เหมาะให้สุภาพบุรุษชอบล่ะ

(พวกอเมริกันนั้น ที่ผมได้ยินมานะ ก็เล่นผิดไปหมดตามปกติ)

ดริวแบร์ เขียน:

ถ้าให้คุณร้องขอต่อเหล่าทรชนซึ่งคุมตัวคุณไว้ในขณะนี้ได้เพียงอย่างหนึ่งโดยที่พวกนั้นจะต้องตอบสนองแล้ว คุณจะขอสิ่งใดหรือ? น่าเสียดายที่ผมต้องขอไม่รับคำขอถึงอิสระภาพของคุณ เพราะในฐานะบุรุษผู้เปี่ยมความรู้ด้วยกันแล้ว เราทั้งสองก็รู้อยู่ว่าคำขอนี้ยากที่จะได้รับ

ลอร์ดแบล็ควูด ตอบ:

คุณคริวแบร์ อาหารที่นี่ยากไร้อย่างน่าเศร้า ผู้ที่คุมตัวผมยืนกรานจะให้อาหารผมเป็นเศษผงรสพิกลที่พวกเขาโรยลงในน้ำนี่ สเต็กดีๆ พายปลาไหล หรือเพียงแต่ชาดีๆสักถ้วยก็จะทำให้จิตใจผมดีขึ้นอย่างมากทีเดียว

ทูโอมีย์ ทูมสโตน เขียน:

คุณรู้วิธีใช้คอมพิวเตอร์ได้ยังไง มันออกจะใหม่ไปหน่อยสำหรับคุณใช่ไหมล่ะ?

ลอร์ดแบล็ควูด ตอบ:

คุณทูโอมีย์ คุณหมายถึงเครื่องกลที่แตกต่างของคุณแบบเบจงั้นหรือ? ผมเคยได้เห็นการสาธิตเครื่องมือดังกล่าวในตอนปีห้าแปดมาแล้วน่ะนะ แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่ามันเกี่ยวอะไรกับการเสวนาทางโทรเลขของเรา ดีดส์เอาคำถามของพวกคุณมาถ่ายทอดให้ผม แล้วก็บันทึกคำตอบของผม ผมอนุมานเอาว่าหลังจากนั้นแล้วเขาก็กลับไปที่ที่ทำการไปรษณีย์แล้วส่งคำตอบของผมไปที่สำนักงานใหญ่ของเวิล์ดไวด์เว็บแห่งนี้ให้ตีพิมพ์น่ะ

ดิแมทริกซ์ เขียน:

คุณจะเลือกใช้อาวุธอะไรในการล่าตัวสลอธยักษ์? พวกมันจับตัวยากแล้วหนักก็หนายังกะปลาไหลที่ทิ้งค้างไว้ทั้งสัปดาห์แน่ะ

ลอร์ดแบล็ควูด ตอบ:

อา ใช่แล้ว เมกาเธอเรียม ไอ้พวกนี้พอมันโมโหแล้วก็ไวอย่างผิดคาดเลยนะ ผมพบว่าอะไรที่เบากว่าปืนยิงช้างไม่อาจเจาะผิวมันได้ด้วยซ้ำ แต่ผมก็ต้องบอกว่าปืนไฟฟ้านั้นมีประสิทธิภาพพอในทำให้มันมึนงงไปสักครู่ - นานพอให้พวกลูกหาบของคุณ (หรือตัวคุณเอง ถ้าคุณใจแข็งพอน่ะนะ) เข้าไปข้างหลังแล้วก็เชือดคอหอยมันด้วยเลื่อยไฟฟ้า

สแครทสกินเนอร์ เขียน:

คุณคิดว่าจะใช้เวลาอีกนานเท่าไหร่ที่พวกสถาบันทุรชนจะระแคะระคายเรื่องนี้และหยุดมัน?

ลอร์ดแบล็ควูด ตอบ:

ผมมีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมถึงความสามารถในการหลบหลีกของดีดส์นะ คุณสแครทสกินเนอร์ เแม้ว่าขาจะเป็นคนรับใช้ผู้มีชาติกำเนิดในชนแรงงานธรรมดา ความสามารถในการเคลื่อนไหวในเงามืดของเขาก็เทียบได้กับเหล่ามือสังหารนินจาของตะวันออกไกลเลยทีเดียว อันที่จริงแล้ว ตอนที่ผมไปเยือนเอโดะนั้น...อา...นั่นก็เอาไว้เล่าทีหลังเถอะนะ

เจ้าหน้าที่สถาบันแบกซ์เตอร์ เขียน:

ถึงลอร์ดแบล็ควูด

ทำไมลูกเหล็กที่เราพบในของสะสมของคุณถึงได้ส่งเสียงติ๊กๆขึ้นมา? เราจะหยุดมันได้ยังไง? ขอขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือใดๆ

ลอร์ดแบล็ควูด ตอบ:

ผมเกรงว่าจะบอกอะไรไม่ได้มากไปกว่าการรับรองว่าให้ปิดมันโดยด่วนที่สุด ผมยินดีที่จะให้ช่วยเหลือมากกว่านี้อย่างยิ่ง แต่เจ้าพวกโง่ที่คุมที่นี่อยู่ปฏิเสธที่จะให้ผมตรวจดูมัน ทั้งๆที่ชัดเจนว่ามันพยายามจะพูดกับผมในตอนที่ผมเห็นมันถูกยกผ่านผมไปเมื่อวันก่อนก็เถอะ