Change
ในทุกเมือง ในทุกที่ ไปที่โรงพยาบาลโรคจิต่ไหนก็ได้ที่คูณไปได้ เมื่อถึงโต๊ะหน้าให้ขอพบผู้ที่เรียกตนเองว่า "ผู้ถือครองแห่งความเปลี่ยนแปลง" พนักงานจะมองคุณด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าแล้วบอกคุณว่า "ก็ได้ แต่คุณต้องช่วยฉันอย่างหนึ่งก่อน..." เมื่อประโยคนี้พูดออกมาแล้วก็อย่าเอ่ยปากแม้สักคำ เพราะหากคุณทำเช่นนั้นแล้วคุณก็จะถูกส่งไปยังสถานที่แห่งสัตว์ซึ่งโลกนี้ไม่เคยเห็นมาก่อน ร่างของพวกมันเปลี่ยนแปรไปเป็นรูปลักษณ์ที่น่าสะพรึงกลัวขึ้นทุกที คุณอาจจะภาวนาขอความตายอันรวดเร็ว แต่ไม่มีใครฟังคุณหรอก
แต่หากว่าคุณเงียบอยู่อย่างถูกต้องแล้ว พนักงานก็จะถามคุณอีกครั้ง คราวนี้เสียงนั้นจะเจือความเร่งรีบอยู่ด้วย อย่าไปสนใจคำขอนี้ และถามถึงผู้ถือครองแห่งความเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง
พนักงานจะมองคุณด้วยสีหน้าผิดหวัง แต่ไม่นานนักเขาก็จะนำคุณไปยังตู้เก็บของที่ไม่ใช้แล้ว ก่อนที่พนักงานจะจากไปนั้นจงจับจ้องไปที่ตัวเขา หากว่าคุณละสายตาแม้เพียงพริบตาเดียวแล้วเจ้าสัตว์ร้ายที่นำคุณมาที่นั่นจะได้กัดกินคุณอย่างไม่ต้องสงสัย มันรู้เรื่องนี้ และก็จะออกไปอย่างเชื่องช้ามาก ช้ามากทีเดียว
เมื่อพนักงานจากไปแล้ว ก็เข้าไปในตู้แล้วปิดประตู หลับตาแน่น 5 วินาทีพอดี แล้วเปิดประตูอีกครั้ง คุณจะเห็นห้องเล็กๆไร้หน้าต่างซึ่งมีเด็กหญิงยืนอยู่กลางห้อง ถ้าไม่มีเด็กอยู่ก็หลับตาลงแล้วกระซิบ "ความหวาดกลัวมิได้ทำให้ข้าสั่นไหว" เมื่อคุณพูดจบก็ลืมตาขึ้น ถ้ากลางห้องนั้นยังไม่มีเด็กอยู่ชีวิตคุณก็หมดหวังแล้ว เด็กที่คุณมองหาอยู่นั้นคือคนที่ยืนอยู่หลังคุณนั่นล่ะ
เมื่อคุณแน่ใจแล้วว่ามีเด็กอยู่ตรงนั้นก็หลับตาลง ปิดประตูอีกครั้งและครั้งนี้ก็รอ 3 วินาทีพอดี ลืมตาขึ้นแล้วก็เปิดประตูอีกครั้ง คราวนี้ห้องนั้นจะทั้งผุพังและคร่ำคร่ามากแล้วที่กลางห้องนั้นมีศพของหญิงชราอยู่ ในมือของเธอคือปืนลูกโม่ซึ่งมีกระสุนอยู่ 5 นัด กระซิบถ้อยคำต่อไปนี้เบาๆ "ครั้งหนึ่งพวกมันเคยเป็นเช่นใด?" ถ้าคุณพูดไม่ถูกต้องแล้ว ประตูก็จะกระแทกปิดลงเบื้องหลังคุณและปืนก็จะหายไปจากมือเธอ คุณทำผิดพลาดไปแล้ว และต้องใช้นิจนิรันดร์ที่เหลือนี้ถูกขังอยู่ในห้องกับศพเน่า
หากพูดถูกต้อง ศพนั้นก็จะบอกเล่าให้คุณฟังถึงเรื่องราวอันน่าขยะแขยงและเลวร้ายตั้งแต่ก่อนจะมีกาลเวลาจนถึงวินาทีที่เป็นอยู่นี้ เมื่อเธอเล่าจบแล้ว คุณต้องหยิบปืนจากมือของเธอแล้วยิงตนเองที่กลางหน้าผาก หากว่าทุกอย่างถูกต้องแล้วคุณก็จะตื่นขึ้นในสนามหญ้าของโรงพยาบาลนั้น ในมือมีปลอกกระสุนที่คุณใช้ยิงตนเองนั่นเอง แต่ถ้าพลาดไปแล้ว ก็นะ...
ปลอกกระสุนนั่นคือวัตถุหมายเลข 178 จาก 538 คุณรู้แล้วว่าครั้งหนึ่งพวกมันเคยเป็นอย่างไร คุณกล้าที่จะสร้างมันขึ้นใหม่หรือเปล่าล่ะ?