Catastrophe
ในทุกเมือง ในทุกที่ ไปที่สวนสนุกร้างใดก็ตามที่คุณเข้าไปได้ หารถไฟเหาะที่ใหญ่ที่สุดในสวนไม่ว่าสภาพของมันจะเป็นอย่างไร นั่งลงชิดซ้ายบนรถคันแรก หลับตาลงแล้วกระซิบ "ฉันอยากพบกับผู้ถือครองแห่งวิบัติ"
คุณจะรู้สึกว่ารถเริ่มเคลื่อนที่ แต่คุณจะยังลืมตาไม่ได้ ไม่เช่นนั้นคุณจะพบว่าตัวเองกำลังเคลื่อนที่อยู่ในความเวิ้งว้างอันไร้ที่สิ้นสุดซึ่งคุณจะไม่ได้ออกไปเลย หลัจากที่ฟังเสียงก้องอย่างยาวนานบนรางนั้นรถก็จะเชิดหัวขึ้นช้าๆ คุณจะได้ยินเสียงกระซิบกับคุณ ให้คุณช่วยพวกเขา แต่คุณจะตอบกลับไปไม่ได้ หาไม่แล้วพวกมันจะพาคุณไปยังความว่างเปล่าเดียวกับที่พวกมันควรอยู่
เสียงนั้นจะหยุดพูดกับคุณและรถก็จะหยุดลงเช่นกัน คุณต้องหลับตาอยู่อย่างนั้นและจับราวเหล็กของรถให้มั่นคงที่สุด หรือไม่คุณก็จะถูกทิ้งไว้ตลอดกาล เมื่อคุณทำเช่นนั้นแล้ว คุณจะรู้สึกว่าตัวเองกำลังร่วงหล่นลงสู่เบื้องล่างด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ อากาศรอบตัวคุณจะเย็นขึ้นเรื่อย และมันจะเป็นอย่างนั้นราวกบว่าคุณกำลังถูกแช่แข็ง ในตอนที่คุณรู้สึกว่ารอบที่อยู่รอบตัวคุณหายไปแล้วคุณก็ต้องจับราวไว้อย่างนั้น เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ดึงคุณไว้กับสภาพความเป็นจริงนี้
จู่ๆคุณก็จะหยุด ปล่อยมือจากราวแล้วนั่งหลับตาอยู่อย่างนั้นจนกว่าคุณจะได้ยินเสียงของงานรื่นเริงดังมาไกลๆ ตอนนี้เท่านั้นที่คุณจะลืมตาได้ แล้ว ซึ่งคุณจะพบกับกระโจมลายละครสัตว์ขนาดใหญ่ห่างจากคุณไปตรงหน้าไม่กี่หลา ห้อมล้อมไปด้วยเงาไม้และผู้คนที่กำลังสนุกสนาน ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ คุณต้องเดินไปที่กระโจมนั่น จ้องมองไปที่ทางเข้าเล็กๆซึ่งปกคลุมด้วยความมืดมิด ในตอนที่คุณเดินอยู่นั้น ทิวทัศน์รอบตัวคุณจะเปลี่ยนไป ต้นไม้บางส่วนตาย เพลงรื่นเริงช้าลงและเปลี่ยนไปจนมันฟังผิดเพี้ยนอย่างชั่วร้าย ผู้คนเน่าเปื่อยลงในที่ที่ตนยืนอยู่ พวกเขาจะกรีดร้องและขอให้คุณช่วยพวกเขา แต่คุณจะจับจ้องพวกเขาตรงๆไม่ได้เด็ดขาด ไม่เช่นนั้นคุณก็จะเป็นเหมือนภาพลวงตาเหล่านี้
คุณต้องไปข้างหน้าเรื่อยๆจนกว่าจะถึงทางเข้าอันมืดมิดนั้น เดินหน้าให้ความมืดนั้นโอบล้อมคุณไว้ อย่าหยุดหรือหันกลับไปข้างหลัง ถ้าคุณทำอย่างใดอย่างหนึ่งนั้นคุณก็จะไม่มีวันหาทางออกได้ เดินไปในความเวิ้งว้างนั้นจนคุณเห็นแสงสลัวอยู่ไกลๆ และได้ยินเสียงผู้ชายกำลังสะอื้น ตามรอยสองสิ่งนั้นไป คุณจะได้ยินเสียงร้องไห้ดังขึ้นเรื่อยๆ แล้วคุณก็จะเห็นว่าแสงนั้นมาจากประตูที่อย่างท่ามกลางความมืด
เมื่อคุณผ่านประตูนั้นไปคุณก็จะพบกับห้องปูนที่เย็นเฉียบ ห่างออกไปที่มุมซ้ายนั้น คุณจะเห็นว่าผู้ที่กำลังร้องไห้อยู่สวมชุดตัวตลกละครสัตว์ผู้ใช้สมุดบันทึกเล่มเล็กปิดหน้าตนเอง คุณต้องเข้าไปหาเขาอย่างช้าๆเพื่อไม่ให้เป็นการซ้ำเติมเขา จนกระทั่งเขาอยู่เพียงปลายเท้าของคุณ นั่งลงข้างเขาแล้วถามออกไป "เราจะสูญเสียอะไรไปบ้าง?"
ตัวลตลกจะอ่านข้อความในบันทึกนั้นสลับกับสะอื้น สิ่งที่เขียนไว้นั้นเป็นการบรรยายอบ่างละเอียดถึงความพินาศของคนบริสุทธิ์นับล้าน กับกำลังอันโหดร้ายและเย็นชาซึ่งกระทำสิ่งนั้น ในตอนที่เขาอ่านนั้นภาพลวงตาจะปรากฏขึ้นรอบตัวคุณ ในสายตาของคุณคุณจะได้เห็นความตายของทุกคนในเรื่องราวนั้น หลายต่อหลายคนถูกเข่นฆ่า และอีกมากมายที่ล้มตายด้วยโรคภัย แต่คุณจะต้องมองไปที่ตัวตลกนั่นอย่างนั้น หากว่าคุณละสายตาไปจากเขาแล้ว คุณก็จะติดอยู่ในภาพลวงตานั้นและกลายเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวนั้นด้วย
เมื่อเขาอ่านจบ เขาก็จะหยุดร้องไห้ เขาจะลดหนังสือลงจากใบหน้า ให้เห็นว่าเขาเองก็เน่าเปื่อยเหมือนภาพลวงตาซึ่งคุณได้เห็นมาแล้ว เขาจะยื่นหนังสือให้คุณ ซึ่งคุณต้องรับไว้ เขาจะเตือนคุณด้วยว่าคุณจะอ่านมันเองไม่ได้ เพราะมันจะทำให้คุณวิปลาสไป
แล้วเขาจะกระซิบ "ตอนที่กำลังลุ้นน่ะ เล่นเป็นตัวตลกจะดีที่สุดนะ" พร้อมกับที่ส่วนอื่นๆของร่างเขาจะเริ่มเน่าไปเช่นเดียวกับห้องที่อยู่รอบตัวคุณ คุณต้องหลับตาลงอีกครั้ง ถือหนังสือไว้ แล้วนับสิบสองวินาทีพอดีก่อนลืมตาขึ้น เมื่อคุณทำเช่นนั้น คุณก็จะพบว่าตนเองอยู่ในรถไฟเหาะคันเดิมที่คุณเริ่ม
สมุดบันทึกนั้นคือวัตถุหมายเลข 12 จาก 538 เรื่องเหล่านั้นจะต้องไม่เกิดขึ้นอีก