Peace
ในทุกเมือง ในทุกที่ ไปที่โรงพยาบาลโรคจิตที่ไหนก็ได้ที่คุณไปได้ บุกไปถึงโต๊ะหน้าด้วยสีหน้าโกรธเกรี้ยว ให้ถามหาคนที่เรียกตนเองว่า “ผู้ถือครองแห่งสันติ” ผู้ดูแลจะผงะและขอให้คุณพูดเบาลง อย่าทำตามคำขอนั้น ถ้ายังไงล่ะก็ให้พูดดังขึ้นอีก เพราะความโกรธในเสียงของคุณเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้โซ่ดึงปิดประตูหลังโต๊ะนั่นไว้
คงความโกรธในเสียงของคุณไว้ ผู้ดูแลจะมุดลงไปใต้โต๊ะและชี้นิ้วสั่นเทาไปทางประตูสุดทางเดินขวามือที่ไม่เคยมีอยู่มาก่อน จงหันไปและกระทืบเท้าไปตลอดทาง อย่ามองกลับไป เพราะหากผู้ดูแลรู้ตัว และเขาจะรู้แน่ เขาก็จะเอนตัวไปปลดล็อกประตูด้านหลังอย่างเยือกเย็น
เดินไปจนคุณไปถึงประตูลายหอยมุกอันสวยงาม เปิดมันออก แต่จงเลิกทำสีหน้าโกรธทันที ผู้ที่อยู่ข้างในไม่ชอบความโกรธเช่นนั้น
เข้าไปข้างในด้วยใบหน้าอันสงบ คุณจะอยู่ในวิหารอันสวยงามและเปิดโล่งซึ่งมีไม้เลื้อยพันไปตามเสาหินอ่อนและภาพโมเสคสวยงามตามผนัง ประตูที่อยู่ข้างหลังคุณจะล็อก อย่าพยายามเปิดมัน เพราะมันจะไม่มีวันเปิด และเหล่านักบวชชุดคลุมสีน้ำตาลที่เดินไปมานั้นจะทำทุกอย่างให้คุณอยู่ที่นั้น แม้ว่านั่นจะหมายถึงความตายของคุณ
เดินเที่ยวไป ไม่ว่าคุณจะพูดภาษาใด พวกนักบวชก็จะพูดภาษานั้น พวกเขาเป็นมิตรและอยากจะคุยด้วย แต่จงปฏิเสธอย่างสุภาพ บอกพวกเขาไปว่าคุณอยากคุยกับผู้นำของคณะ
ที่สุดแล้วคุณก็จะได้รับการชี้นำไปยังชายผู้นั่งที่กระดานหมากรุก เจ้าอารามของที่นี้ ผู้ที่นั่งตรงข้ามเขาคลุมหัวและสวมเกราะ อย่าพยายามพูดกับผู้คลุมหัว หาไม่ความตายของคุณจะเลวร้ายกว่าสิ่งที่วิสัยทัศน์ของมนุษย์จะคิดได้ จงหันไปทางชายเสื้อคลุมน้ำตาลที่คุณน่าจะคุ้นเคยแล้ว อีกเพียงตาเดียวเกมบนกระดานก็จะรุกจน
โค้งคำนับและถามอย่างสุภาพ “ทำไมพวกมันถึงอยู่รวมกันครับ หลวงพ่อ?”
เขาจะอ้าปากเหมือนตอบคำถาม แต่ร่างที่นั่งตรงข้ามจะส่งเสียงโหยหวนด้วยความโกรธแค้นของปิศาจแล้วชักดาบออกมา มันถูกตีอย่างสวยงาม แต่กลับดูเหมือนแปดเปื้อนด้วยความชั่วร้ายที่มิอาจคิดได้ พร้อมกับเสียงตะโกน ร่างนั้นจะถีบคุณล้มลงแล้วเข่นฆ่าเหล่านักบวชอย่างเป็นลำดับ พวกเขาจะสู้ตอบ แต่ก็มีเพียงพลอง และดาบของผู้บ้าคลั่งนั้นก็ฟันเสาหินได้เหมือนตัดหยวก
ตอนที่คุณมองอยู่นั้น เจ้าอารามก็จะเดินตาสุดท้าย ผู้สวมเกราะนั้นจะแกว่งดาบไปมา แล้ววิ่งมาหาคุณพร้อมยกดาบขึ้น
หากคุณทำการหยาบคายหรือทำสิ่งใดผิดไป คมดาบนั้นจะทำให้คุณแตกสลายถึงเสี้ยวอณู และความเจ็บปวดก็จะไม่มีวันสิ้นสุด ทว่า หากคุณสุภาพแล้ว เจ้าอารามก็จะไปยืนตรงหน้าคุณ แล้วใช้คิงสีดำทิ่มไปที่ตาขวาของนักรบนั้น
อย่าสนใจหรือสงสารตอนที่เขาล้มลงและกรีดร้อง หาไม่เจ้าอารามก็จะทำแบบเดียวกันกับคุณด้วยคิงสีขาว หากแต่จงจดจ่อกับเจ้าอาราม ผู้ที่ตอนนี้จะหันมาหาคุณแล้ว
เขาจะบอกคุณว่าทำไมพวกมันถึงมารวมกัน มันเป็นเรื่องราวที่ยาว เต็มไปด้วยการหลั่งเลือดและความสยดสยองที่อาจทำให้จิตใจของคุณแตกหัก แต่หากคุณยังทนอยู่ได้ เขาก็จะเอื้อมมือไปใต้โต๊ะที่วางกระดานหมากรุก และส่งปลอกดาบเลี่ยมทองที่ประดับด้วยอัญมณีสวยงาม แม้คุณจะไม่เคยเห็นมันมาก่อน คุณก็รู้ด้วยสัญชาตญาณว่ามันเข้ากับดาบที่นักรบผู้นั้นถือเมื่อครู่ อย่าลังเล รับมันมา เดินไปเก็บดาบของผู้บ้าคลั่ง เช็ดมัน แล้วเก็บมันเข้าฝัก สะพายมันไว้ด้วย คุณจะต้องการมัน
จงเดินออกไป แต่ก่อนนั้น บาทหลวงก็จะหยุดคุณไว้และชี้ไปทางใบหน้าที่ตอนนี้ไม่มีหมวกคลุมของนักรบ เขาเป็นชายรูปงาม แต่อย่าสนใจเรื่องนั้น สิ่งที่คุณควรสนใจคือคิงสีดำนั้นหายไปแล้ว มองไปยังเจ้าอาราม เขาจะพยักหน้าและพูดออกมา “การปลงพระชนม์”
จะเกิดแสงเจิดจ้าจนคุณมองอะไรไม่เห็น เมื่อตาคุณหายพร่า คุณจะยืนอยู่บนขอบทางเท้าถัดไปสองบล็อกจากโรงพยาบาลโรคจิต กลับไปที่ทางเท้าซะ คุณไม่อยากให้เกิดอุบัติเหตุหรอก
ดาบของคุณคือดาบของราชาขาว และมันคือวัตถุหมายเลข 45 จาก 538 ราชาดำนั้นหนีจากที่ที่เขาก่อการฆาตกรรมไปแล้ว และดาบของราชาขาวก็โหยหาการล้างแค้น