Prehistory

The Holder of Prehistory

เขามองออกไปทางเส้นขอบฟ้าแห่งโลกส่วนตัวของเขา ราชวังของเขา มันเยียดยาวพ้นปากถ้ำนี้ออกไป ซึ่งนั่นก็เป็นของเขาด้วยเช่นกัน และนี่คืออาณาจักรของเขา ผมสีขาวที่ยืดยาวด้วยกาลเวลานิรันดร์ของเขาพลิ้วไปกับสายลม

เขานั่งลงที่บัลลังค์ มองทุกสิ่งที่เป็นของเขา ในตอนที่คุณออกนอกทางเท้าไปยังถ้ำเล็กๆ ถ้ำนี้เปลี่ยนไป เพราะมันอยู่ในทุกเมือง ในทุกที่ ทุกแห่งในเวลาเดียวกัน เขามองคุณอย่างครุ่นคิด เพราะพวกที่มาลองสิ่งนี้ก่อนหน้าได้พ่ายแพ้ต่อแบบทดสอบของเขา และเขาก็เวทนาพวกนั้น เขาไม่เหมือนผู้ถือครองทั่วๆไป และกังวลกับความตายและความทรมานหลังจากนั้นของคุณ

ไม่เลย สิ่งเดียวที่ผู้ถือครองคนนี้ปราถนาในชีวิตที่ไร้ความหวังของตนก็คือได้พบผู้แสวงหาสักคนหนึ่ง อย่างเช่นตัวคุณ ที่จะเอาชนะเหนือการทดสอบแล้วกลับไปด้วยความสำเร็จ เขาหวังว่าคุณจะไม่ทำให้เขาผิดหวัง เขาไม่พอใจเลยกับพวกที่ผ่านๆมา

เมื่อคุณเข้าไปในถ้ำ เขาก็โน้มตัวไปด้านหน้า กลั้นหายใจ เพราะเขารู้ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นและเชื่อว่าคุณคู่ควรกับวัตถุของเขา ถ้าเขาไม่เชื่อเช่นนั้น ถ้ำนี้ก็จะกลืนกินคุณด้วยความมืดและการทรมานไปแล้ว เมื่อคุณอยู่ข้างใน เขาก็มองคุณอย่างระมัดระวังถึงทุกการเคลื่อนไหว ทุกการตัดสินใจ ทุกความคิดที่ผ่านมาในใจของคุณ เมื่อคุณพูดว่า "ฉันอยากพบกับผู้ถือครองแห่งดึกดำบรรพ์" เขาก็ให้คุณเข้ามาในเส้นทางที่ปลอดภัยในถ้ำ

เขาอยากให้คุณกันพวกมันออกจากกัน ไม่ใช่รวมพวกมันเข้าด้วยกัน แต่คุณก็จะไม่ถูกลงโทษต่อความปราถนาทั้งสอง เมื่อคุณเดินไปตามอุโมงค์ที่เขาสร้างขึ้น เขาก็เงยหน้าและลุกขึ้นจากบัลลังค์

เขายืนอยู่ในความมืดอันว่างเปล่าอีกด้านของผนังถ้ำ ผู้ที่ไม่ได้มองหาเขาก็จะไม่เห็นเขา เขารู้สึกน่าสนใจที่คุณไม่ทำเช่นนั้น เพราะนั่นเป็นสิ่งที่ผู้แสวงหามากมายที่ล้มเหลวเพราะทำลงไป เขาตะโกน ตะโกนด้วยเสียงอันดังบอกให้คุณไม่สนใจรอยจารึกบนผนัง

การเดินทางของคุณพาคุณมาสู่ถ้ำที่ลึกที่สุดที่เคยมีอยู่ บอกเล่าให้คุณฟังถึงความโหดร้ายและน่าสะพรึงกลัวทั้งมวลในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ชาติและพ้นไปจากนั้น ก่อนอื่น เขายืนอยู่นอกภาพเขียนในถ้ำแล้วบอกให้คุณกลับไป เขาปราถนาให้คุณไปต่อ แต่พวกมันบังคับให้เขาพูดอีกอย่าง เขาเกลียดพวกมัน

ทีละเล็กทีละน้อย ข้อความและภาพวาดบนผนังก็ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งพวกมันถลาออกมาใส่คุณ ข่วนเนื้อหนังและพยายามกัดกินคุณ พวกมันฉีกคุณจนเหลือแต่กระดูก แต่คุณก็กล้าพอจะไม่มองพวกมัน ช่างเป็นผู้แสวงหาที่มีพรสวรรค์ เขาคิดกับตัวเอง ตัวเขายังตะโกนใส่คุณ เตือนคุณถึงหายนะที่รออยู่

เขาถือว่าคุณกล้าหาญพอและบอกคุณให้อย่ามองด้านทั้งสอง เพราะการส่งสายตาไปยังอสุรกายแห่งดึกดำบรรพ์ที่ฉีกกระชากคุณอยู่นั้นจะรวมคุณเข้ากับพวกมัน และเขาก็ไม่อยากให้คุณต้องตายหรือทรมาน คุณเชื่อฟังคำสั่งของเขาเพราะความกลัว เขาประทับใจยิ่งกว่าประทับใจ และก็มาอยู่ข้างกายคุณ

ตอนนี้เขาเดินไปเคียงข้างคุณ ราวกับว่าคุณเป็นสหายเก่า แล้วเล่าให้คุณฟัง ถึงทุกเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ที่พวกมันมีส่วนเกี่ยวข้อง สงครามทุกครั้ง การเลือกตั้งทุกครั้ง การเปิดตัวอันยิ่งใหญ่ทุกครั้งที่เกิดขึ้นเพราะพวกมัน เขาใจดี เขาอยากมอบความรู้ทั้งหมดของเขาให้คุณ แต่ไม่ได้อยากให้คุณวิปลาส เขาเพียงแต่อยากสอนคุณ

ทว่า พวกมันก็บงการเขาอีกครั้ง ให้เล่าถึงความน่าสะพรึงกลัวของพวกมัน ที่พวกมันโกงการเลือกตั้งทุกครั้ง เริ่มสงครามทุกครั้ง และทำให้ทุกบริษัทเปิดใหม่ต้องล้มละลาย คุณไม่ปล่อยให้เขาทำเช่นนั้น ตอนนี้คุณยืนอยู่ในราชวังของเขา สุดปลายถ้ำ เขาถอนใจอย่างโล่งอกเมื่อคุณพูดว่า"นกน้อยตัวหนึ่งบอกฉันว่าคุณรู้จักพวกมัน"

นี่ล่ะ นี่ล่ะคือสิ่งที่เขารอมานานแสนนาน ก็ครั้งหนึ่งเขาก็เป็นผู้แสวงหาเหมือนคุณ ตอนนี้ ในสภาพของชายชราผู้ทรุดโทรม เขายืนต่อหน้าคุณแล้วยื่นมือออกมา วางบางอย่างลงบนมือของคุณ เมื่อมองดู คุณก็เห็นว่ามันเป็นกะโหลกของนกตัวเล็กๆ รอยยิ้มอันอบอุ่นของเขาเอ่อท่่วมร่างของคุณ ตอนที่คุณกำลังจะหมดสติ เขาก็บอกชื่อของเขา และนั่นก็ทำให้คุณยิ้มออกมา

พวกคุณไม่ได้ยิ้มมานานแล้วจริงๆ

เมื่อคุณตื่นขึ้น เขาก็ทิ้งข้อความไว้ข้างตัวคุณถึงวิธีการใช้งานหัวกะโหลกนั่น มันคือวัตถุหมายเลข 221 จาก 538 คุณจะกล้าย้อนไปในกาลเวลาเพื่อหาความลับของพวกมันไหมล่ะ?