SCP-1025

SCP-1025 (9 กุมภาพันธ์ 2556)ระดับวัตถุ Keter Safeมาตรการกักกันพิเศษเนื่องจากมันมีโอกาสที่จะเป็นอาวุธชีวภาพที่ทำลายทุกชีวิตบนโลกนี้ได้ จึงให้เก็บSCP-1025ไว้ในตู้นิรภัยใต้ดินห่างไกลชุมชน โดยมียามติดอาวุธเฝ้าอยู่ไม่ต่ำกว่า 10 คน โดยให้ย้ายวนไปที่อื่นสองครั้งต่อสัปดาห์ และทำการตรวจสุขภาพเพื่อป้องกันโรคระบาด ตู้นิรภัยนี้ให้ติดตั้งระเบิดเพลิงไว้เพื่อใช้งานทันทีเมื่อเกิดการกักกันรั่วไหลฉบับแก้ไข ให้เก็บSCP-1025ไว้ในลิ้นชักล็อกด้วยรหัสผ่าน การวิจัยเพิ่มเติมจากนี้ต้องได้รับอนุญาตจาก O5ลักษณะ SCP-1025เป็นหนังสือปกแข็ง หนาประมาณ 1.500 หน้า ที่ปกและสันหนังสือนั้นเขียนชื่อหนังสือไว้ว่า “The Encyclopedia of Common Diseases (สารานุกรมโรคทั่วไป)” หน้าผู้จัดจำหน่ายระบุว่ามันถูกตีพิมพ์ในปี 19██ โดยสำนักพิมพ์ █████ ไม่เคยพบหนังสือชื่อนี้ที่จัดจำหน่ายโดยสำนักพิมพ์นี้อีก และไม่มีข้อมูลในทะเบียนของสำนักพิมพ์นี้ด้วย คนที่อ่านหนังสือเล่มนี้จะมีอาการของโรคตามที่ได้อ่าน ซึ่งใช้เวลาตั้งแต่ █ ถึง ██ ก่อนจะแสดงอาการ (ดูบันทึกการทดลอง)ข้อมูลเพิ่มเติม 1025-01: บันทึกการทดลอง

ผู้ทดลอง: D-1025-01

การทดลอง: ให้ผู้ทดลองอ่านหัวข้อชื่อ “ไข้หวัดธรรมดา” และสังเกตอาการเป็นเวลาหลายชั่วโมงต่อมา

ผลลัพธ์: ผู้ทดลองเริ่มไอหลังจากผ่านไปสองชั่วโมง และเมื่อถามแล้วก็บอกว่า “เมื่อยตัวนิดหน่อย” แต่เขาบอกว่าน่าจะเป็นเพราะตารางการพักผ่อนไม่ดีมากกว่า

ผู้ทดลอง: D-1025-02

การทดลอง: ให้ผู้ทดลองอ่านหัวข้อชื่อ “โรคอีสุกอีใส” และสังเกตอาการเป็นเวลาหลายชั่วโมงต่อมา

ผลลัพธ์: ในช่วงเวลาหนึ่งชั่วโมง ผู้ทดลองก็เกาตามตัวตามตัวอย่างหนักไม่น้อยกว่าห้าแห่ง ประวัติการแพทย์ของผู้ทดลองระบุว่าเคยเป็นอีสุกอีใสมาแล้วตอนอายุ 8 ปี เป็นหลักฐานว่ามันสามารถหักล้างภูมิคุ้มกันตามธรรมชาติได้

ผู้ทดลอง: D-1025-03

การทดลอง: ให้ผู้ทดลองอ่านหัวข้อชื่อ “มะเร็งปอด” และสังเกตอาการเป็นเวลาหลายชั่วโมงต่อมา การทดลองครั้งนี้เป็นไปเพื่อดูความสามารถของวัตถุในการเร่งอาการของโรค

ผลลัพธ์: ผู้ทดลองไอทั้งหมด 4 10 6ครั้ง ในช่วงเวลา█ชั่วโมง ในช่วงเวลาสั้นๆ ผู้ทดลองบอกว่าเขารู้สึกสบายดี แต่สังเกตได้ว่าการหายใจของเขาผิดปกติ ผู้ทดลองถูกกำจัดและส่งไปชันสูตร ไม่พบเนื้องอก

หมายเหตุ: เห็นได้ชัดเลยว่าเรารอไม่นานพอ แต่เราทุกคนก็ได้ยินเสียงไอกับที่เขาหอบ

ผู้ทดลอง: D-1025-04

การทดลอง: การทดลองเหมือนกับครั้งที่แล้ว แต่เพิ่มเวลาสังเกตการณ์เป็น 7 วัน

ผลลัพธ์: มีการไอและหอบมากเกินกว่าจะเป็นเหตุปกติได้ ผู้ทดลองถูกกำจัดและส่งไปชันสูตร ไม่พบเนื้องอก

หมายเหตุ: ถ้าอาการป่วยมันหายไปเมื่อเจ้าตัวตายล่ะ? แบบนี้การระบาดก็ยิ่งพบยากขึ้นอีก

ผู้ทดลอง: D-1025-05

การทดลอง: การทดลองเหมือนกับครั้งที่แล้ว

ผลลัพธ์: เหมือนกับครั้งที่แล้ว แต่ผู้ทดลองถูกส่งไปชำแหละเป็นๆ ใช้เวลา[ข้อมูลปกปิด]ชั่วโมงจึงเสียชีวิตจากอาการช็อก ไม่พบเนื้องอก

หมายเหตุ: เราต้องดำเนินการต่อ ลองคิดว่ามันเป็นพาหะสิ ลองคิดว่าถ้ามีหนังสือแบบนี้อยู่อีกสิ

[ข้อมูลการทดลองส่วนนี้ถูกตัดออกไปเพื่อความกะทัดรัด กล่าวโดยสรุป การทดลองแต่ละครั้งใช้Dคลาสหนึ่งคน อ่านหัวข้อหนึ่งจากวัตถุ แล้วนำไปทดสอบหรือชำแหละเป็นๆเพื่อหาร่องรอยการติดเชื้อตามอาการ หลังการทดลองครั้งที่ 15 การวิจัยได้ย้ายไปที่ศูนย์วิจัยโดดเดี่ยวที่ ████, ██ โดยมีนักวิจัย 3 คน กับยาม 2 คน และส่งDคลาสไปครั้งละครเพื่อลดการใช้งานพื้นที่และอาหาร]

ผู้ทดลอง: D-1025-27

การทดลอง: ให้ผู้ทดลองอ่านหัวข้อชื่อ “ไส้ติ่งอักเสบ” ผู้ทดลองเคยได้รับการผ่าตัดไส้ติ่งอักเสบมาแล้วเมื่ออายุ 16 ปี ใช้เวลาสังเกตการณ์ 3 วัน

ผลลัพธ์: เมื่อผ่านไป 52 ชั่วโมง ผู้มดลองก็บอกว่าปวดท้อง รู้สึกไม่ดีในช่องท้อง ดำเนินการชำแหละเป็นๆ ไม่พบไส้ติ่ง แต่ตรงที่ควรเป็นไส้ติ่งนั้นออกจะแดงกว่าปกติเล็กน้อย ตามความเห็นเป็นเอกฉันท์ของทีมวิจัย

ผู้ทดลอง: D-1025-28 (อดีตนักวิจัย ████ ██████)

การทดลอง: ผู้ทดลองไออย่างหนักแม้จะไม่ได้อ่านSCP-1025 จึงถูกขังไว้ดูอาการเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์

ผลลัพธ์: 6ผ่านไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น เวลา 0930 ของวันที่ 7 ผู้ทดลองดูเหมือนจะสูงขึ้นจากวันก่อนเล็กน้อย ซึ่งได้รับการระบุว่าเป็นความสามารถของวัตถุที่สามารถสร้างอาการเจ็บป่วยนอกเหนือจากที่เหยื่อศึกษาอยู่ได้ แม้จะไม่เคยอ่านวัตถุตรงๆเลย ได้พิจารณาดำเนินการชำแหละทั้งเป็น แต่ขณะนี้ให้ระงับไว้ก่อน

หมายเหตุ: ████หนีไปแล้ว! ไอ้บ้านั่นออกไปได้ยังไงก็ไม่รู้! พวกเรามันโง่! ส่วนสูงที่เพิ่มขึ้นเป็นอาการพื้นๆของSCP-016 ที่ปรับตัวให้เข้ากับการถูกขังในห้องนั้น ใครจะไปรู้หรือสนว่าเขาเป็นอันไหนก่อน? มีตะแกรงบนเพดาน พอสูงขึ้นไม่กี่ฟิต ผอมลงไม่กี่นิ้ว เขาก็เข้าไปได้สบาย ตอนนี้เขาคงอยู่ข้างนอกแล้ว เล็บงอกยาว แล้วก็อ้วกออกมาเป็นเลือดติดเชื้อไปทั่ว พร้อมกับพาโรคที่ยังไม่แสดงอาการอีกไม่รู้กี่ชนิดไปด้วย SCP-008? SCP-742? โอพระเจ้า ถ้าเขาเป็น SCP-217ขึ้นมาล่ะ?

ข้อมูลเพิ่มเติม 1025-02

วันที่█/█/██ ได้ส่งทีมเก็บกู้ไปที่ศูนย์วิจัยหลังจากที่ไม่มีการติดต่อจากศูนย์เป็นเวลา 72ชั่วโมง เจ้าหน้าที่พบนักวิจัย █████ ████ กับ ███ ████ ขังตัวเองอยู่ในห้องสังเกตการณ์ ทั้งคู่สวมชุดป้องกันชีวภาพอยู่ ถังอากาศถูกใช้เกือบหมดแล้ว เจ้าหน้าที่█████ ███คลานอยู่ในช่องลมโดยชักอาวุธปืนไว้ นักวิจัย████ ██████ขังตัวเองไว้ในเรือนพัก โดยมีเครื่องพ่นไฟทำเองจากสเปรย์ปรับอากาศกับไม้ขีดไฟ จากการสัมภาษณ์ในภายหลังจึงทราบว่า██████ไม่ได้ปีนออกไปทางช่องลม แต่ใช้รหัสประจำตัวออกจากห้องตอนที่นักวิจัยคนอื่นๆหันเหความสนใจ เจ้าหน้าที่███████ █████เสียชีวิตอยู่ในตู้เก็บของที่ล็อกไว้จากด้านใน โดยมีขวดน้ำกับกล่องอาหารสำเร็จรูปเปล่าๆอยู่เป็นจำนวนมาก ประตูถูกปิดไม่ให้อากาศเข้าโดยใช้ถุงขยะกับเทปกาว

หมายเหตุ

หลังจากที่ตรวจดูบันทึกการทดลองแล้ว ผมขอให้ทำการประเมินใครก็ตามที่อนุมัติให้ใช้ Dคลาส 27 คน ศูนย์วิจัยโดดเดี่ยว กับบังเกอร์ใต้ดินพิเศษ ไปกับบ่อละลายเงินนี่ โดยทันที เราไม่เจอพาหะของโรค-ที่ผิดปกติ-ในบริเวณที่ใช้วิจัยวัตถุชิ้นนี้แม้แต่ตัวเดียว และพนักงานทุกคนก็ผ่านการตรวจสภาพจิตเมื่อปีก่อนมาแล้วด้วย ผมไม่รู้นะว่ามีคนในสายการบังคับบัญชาที่โดนอาการ”อุปาทานว่าคนอื่นเป็นโรค”นี่ไปเท่าไหร่ และพูดตรงๆนะ ผมไม่คิดว่ารู้แล้วจะได้อะไรขึ้นมา เก็บมันไว้ในกล่อง ล็อกกุญแจ และเพื่อเห็นแก่พระเจ้า เลิกกลุ้มเพราะมันซะ – O5-█