The Future
ในทุกเมือง ในทุกที่ ไปที่โรงพยาบาลโรคจิตที่ไหนก็ได้ที่คุณไปได้ เมื่อถึงโต๊ะหน้าให้ถามหาผู้ที่เรียกตัวเองว่า“ผู้ถือครองแห่งอนาคต” อย่าตามไปถ้าพนักงานจะนำทางให้ เขาไม่ใช่ผู้นำทางที่แท้จริงและจะนำคุณไปสู่ความวิปลาสเท่านั้น ผู้นำทางที่แท้จริงจะเงียบเสียงและยื่นแผ่นกระดาษซึ่งเส้นทางไปต่อข้างหน้านั้นจะเขียนไว้ด้วยเส้นของเลือดและไฟ เดินหน้าไป จดจ่อกับสิ่งที่เขียนไว้นั้น ถ้าความสนใจของคุณไม่หวั่นไหว คุณก็จะเดินผ่านโต๊ะและชายคนนั้นไปและพบว่าตัวเองอยู่ในทางเดินไกลซึ่งไม่ได้มีการใช้มานานแล้ว ครั้งหนึ่งมันอาจจะเคยหรูหรา เต็มไปด้วยสีสันและประกาย แต่ตอนนี้ผนังนั้นเปรอะเปื้อนและพรมก็ทั้งดำและสกปรก
ในตอนที่คุณผ่านทางเดินไปนั้นก็จะมีภาพสั่นไหวอยู่ในหน้าต่างที่ก่อนหน้านี้มองไม่เห็น จากหางตาของคุณนั้นดูเหมือนว่าคุณจะมองเห็นสหายที่ตายไปนานแล้วเรียกหา หรือคนรักที่จากไปนานแล้วกลายเป็นหนุ่มสาวและเสนอตนให้คุณอีกครั้ง มันเหมือนจะมีเสียงกระซิบบอกว่าหน้าต่างเหล่านั้นมีโอกาสครั้งที่สองอยู่ โอกาสที่จะแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาด คุณมีโอกาสเลือกอีกครั้ง เหมือนมันจะบอกคุณอย่างนั้น แต่คุณต้องไม่เงยหน้าขึ้นจากกระดาษในมือโดยเด็ดขาด การทำเช่นนั้นจะทำให้คุณได้เห็นสิ่งที่มองคุณจากข้างนอกอย่างเต็มตา และนั่นจะนำคุณไปสู่จุดจบซึ่งไร้ทางช่วยอย่างแท้จริง
มีคำบอกเล่าที่แตกต่างกันถึงระยะทางอันไม่น่าเป็นไปได้ของทางเดินแห่งนี้ บ้างก็ว่าคุณต้องเดินไปจนกระทั่งคุณได้เหลือบเห็นอนาคตที่เป็นไปได้ทั้งหมดของคุณจากหน้าต่างเหล่านั้น อีกพวกบ่งชี้ว่ายิ่งเวลาแห่งการรวมตัวใกล้เข้ามาเท่าไหร่ ก็จะพบว่าการเดินทางสู่ปลายทางเดินนี้ยิ่งสั้นลงเท่านั้น ถ้าอันหลังนี้เป็นจริงแล้ว ก็ขอให้ทุกผู้ที่เข้ามาในนี้พบว่ามันยาวจนคำนวณไม่ได้ด้วยเถอะ
คุณจะละสายตาไปจากแผ่นกระดาษได้เต็มที่ที่สุดทางเดินนั่นเท่านั้น และถึงเป็นที่นั่นแล้วคุณก็ต้องไม่หันกลับไปมองข้างหลัง ประตูที่อยู่เบื้องหน้าคุณนั้นนำไปสู่ห้องเต้นรำซึ่งก็เป็นเหมือนทางเดิน ทรุดโทรมลงจากความสวยงามอันเจิดจรัสลงสู่ความสกปรกและสิ้นหวัง เดินหน้าสู่ความมืดมนนั้นจนกระทั่งประตูและโอกาสหนีทั้งหมดหายลับไปเบื้องหลังคุณ
จงเดินอย่างระมัดระวัง ผู้ถือครองมองดูคุณอยู่แม้แต่ตอนนี้
หนทางไปข้างหน้านั้นครั้งหนึ่งเคยผ่านกลางห้องนี้ไปตรงๆ แต่กลางห้องนั้นไม่อาจทนทานเวลาหลายปีได้ และหนทางก็...บิดเบี้ยวไปแล้ว คุณอาจจะไม่มีทางเจอหนทางของคุณก็ได้ถ้ามันบิดเบี้ยวออกไปไกลเกินไป แล้วคุณก็จะต้องใช้ชีวิตอันยาวนานผิดธรรมชาติที่เหลือของคุณด้วยความโหยหาว่าคุณน่าจะยอมปล่อยตัวเองไปกับสิ่งเย้ายวนที่ได้เหลือบเห็นจากหน้าต่างเหล่านั้น แต่ถ้าคุณโชคดี คุณก็จะเจอจุดหนึ่งที่มีแสงเล็กๆกำลังจางหายไปจนหมด และตรงนั้นคุณต้องหลับตาแล้วรอ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ถ้าคุณทำให้ผู้ถือครองพอใจ คุณก็จะได้ยินเสียงแมวครางเบาๆ และคุณก็จะรู้สึกถงความอุ่นของมันอยู่รอบๆเท้า
คุณต้องหลับตาอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งมีเสียงถามคุณ "คุณจะทำอย่างไรกับพวกมัน?" สามครั้ง การตอบในครั้งแรกหรือครั้งที่สองจะทำให้เสียงครางกลายเป็นเสียงคำรามพร้อมกับที่สัมผัสของกรงเล็บที่เหมือยใบมีดนับพันแทงใส่คอหอยของคุณ มีแต่ครั้งที่สามและครั้งสุดท้ายนั้นที่คุณลืมตาขึ้นได้
ตรงหน้าคุณนั้นจะมีผู้หญิงนอนอยู่บนเตียง เช่นเดียวกับห้องที่อยู่ก่อนห้องของเธอ ครั้งหนึ่งนั้นเธออาจเป็นคนสวยอย่างน่าตะลึง และแม้ว่าเธอจะนอนเปลือยอยู่หน้าคุณ เธอก็อ้วนจนน่าขยะแขยง ผิวหนังเต็มไปด้วยแผลกดทับ กับเนื้อเปื่อยและดอกซิฟิลิส แมวนับร้อยๆเกาะกลุ่มอยู่รอบเธอ ในที่สุดก็จะมีอยู่ตัวหนึ่งที่เข้ามายืนที่เท้าคุณอย่างรอคอย จงพูดกับตัวนี้เท่านั้น บอกเขาไปว่า "ฉันจะทำในสิ่งที่ต้องทำ"
จากนั้นเขาจะสอนภาษาแมวให้คุณ และเมื่อคุณได้เรียนรู้มันแล้วตัวอื่นๆก็จะเล่าความลับซึ่งไม่ควรมีมนุษย์ได้รับฟัง คุณจะต้องไม่เปิดเผยมันจนถึงเวลาที่คุณไม่มีอะไรจะมอบออกไปอีกแล้ว แมวนั้นช่างระแวงและสนุกสนานกับความเจ็บปวดของผู้ที่ทรยศความไว้ใจของพวกมัน
ความลับของพวกมันคือวัตถุหมายเลข 16 จาก 538 ฉันบอกอะไรมากกว่านี้ไม่ได้