SCP-1230

SCP-1230 (29 พฤศจิกายน 2555)

ระดับวัตถุ Safe

มาตรการกักกันพิเศษให้เก็บSCP-1230ไว้ในล็อคเกอร์นิรภัยที่ศูนย์12 ผู้ที่จะเข้าถึงมันได้ต้องมีระดับบุคลากรระดับ2 และได้รับอนุญาตจากนักวิจัยหรือฝ่ายความปลอดภัยระดับ3ซึ่งเป็นผู้สังเกตการณ์ด้วย ห้ามผู้สังเกตการณ์ดูเนื้อหาของSCP-1230 ผู้ใช้ SCP-1230นั้นต้องยื่นบันทึกความฝันที่เกิดขึ้นภายใน48ชั่วโมง (ดู ข้อมูลเพิ่มเติม 1230-A) SCP-1230ถูกย้ายไปเก็บไว้ในล็อคเกอร์นิรภัยหลังโต๊ะที่ห้องสมุดศูนย์12 ให้บุคลากรระดับ2ที่จิตแพทย์ประจำศูนย์รับรองว่ามีสภาพจิตน่าพึงพอใจเข้าถึงSCP-1230ได้ ผู้ใช้ SCP-1230นั้นต้องยื่นบันทึกความฝันที่เกิดขึ้นภายใน48ชั่วโมงและรับการตรวจสภาพจิตต่อไปลักษณะ SCP-1230เป็นหนังสือไม่มีชื่อหุ้มปกแข็งสีเขียว และไม่มีลักษณะเด่นใดๆเมื่อมองจากภายนอก บนหน้าแรกที่เห็นเมื่อเปิดSCP-1230 จะมีข้อความว่า “พระเอกมาแล้ว” ขณะที่หน้าอื่นจะว่างเปล่า (หน้าพวกนี้จะล้างตัวเองเมื่อปิดหนังสือ) ผลกระทบของมันจะยังไม่ปรากฏทันที แต่เมื่อผู้ที่อ่านมันหลับ พวกเขาก็จะฝันถึงโลกแห่งจินตนาการที่ตนเป็นพระเอกในดินแดนที่วุ่นวาย สัมผัสทั้งห้าของคนที่ฝันนั้นจะยังทำงานตามปกติตามที่เป็นในชีวิตจริง ความฝันนั้นจะต่างกันตามจินตนาการของผู้อ่านและมันจะเข้ากับการผจญภัยที่ผู้อ่านชอบเสมอ สำหรับผู้อ่านนั้น เวลาที่ดำเนินไปในฝันมีตั้งแต่45วินาที (ดู การทดลอง 1230-3) ถึง 200ปี (การทดลอง 1230-5) แต่ในความเป็นจริงนั้น ผู้อ่านจะไม่ได้หลับนานกว่าที่นอนตามปกติแต่อย่างใด เมื่อตื่นขึ้นมา ผู้อ่านก็จะจำความฝันได้ชัดเจนทุกรายละเอียด ในความฝันที่เกิดจากSCP-1230นั้นจะมีตัวละครที่ชื่อ “บุค คีปเปอร์” (SCP-1230-1) อยู่ด้วยเสมอ ซึ่งเป็นชายไว้เคราสวมผ้าคลุมสีเขียวผู้อ้างว่าตนเป็นตัวตนของSCP-1230 รายงานระบุว่าSCP-1230-1นั้นเป็นมิตรและคอยช่วยเหลือผู้ที่ฝันอยู่ตลอดเวลา มันบอกว่ามันชอบสร้าง ”ดินแดนแฟนตาซี” พวกนี้และพยายามปรับแต่งมันให้คนที่ฝันสนุกที่สุด มันมีท่าทีเศร้าเมื่อความฝันจะจบลง และจะขอให้ผู้ฝัน “แล้วมาเที่ยวอีกนะ”

การค้นพบ

พบในร้านหนังสือเล็กๆใกล้กับ[ข้อมูลปกปิด] เจ้าของร้านจำไม่ได้ว่าเป็นเจ้าของหนังสือไม่มีชื่อนี้ แต่ก็พยายามขายเรื่องของ “หนังสือความฝันวิเศษ”ให้หนังสือพิมพ์ท้องถิ่น สถาบันได้กลบเกลื่อนเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องแหกตาและยึดเอาSCP-1230มา

การทดลอง 1230-01

ดร.ฟ███████ ได้พยายามทดสอบระยะที่มันแสดงผลได้ โดยเปิดSCP-1230แล้วขึ้นเครื่องบินกลับบ้านที่[ข้อมูลปกปิด]และเข้าพักหนึ่งคืนในโรงแรม เมื่อกลับมานั้น ดร.ฟ███████รายงานว่า SCP-1230-1ปรากฏตัวในฝัน และอธิบายว่าเมื่อผู้อ่านอ่านข้อความ “พระเอกมาแล้ว” นั้น ความฝันก็จะเข้าไปในจิตใต้สำนึกทันที จากนั้น SCP-1230-1ก็ควบคุมมันจากระยะไกลได้ ดร.ฟ███████รู้สึกขอบคุณในความร่วมมือของSCP-1230-1มาก

การทดลอง 1230-02

ได้ติดตั้งกล้องไว้เหนือSCP-1230แล้วใช้มือกลเปิดหนังสือ ทุกหน้าว่างเปล่าหมด ดูเหมือนว่าSCP-1230จะแสดงผลกับสิ่งที่ฝันได้เท่านั้น SCP-1230-1อธิบายให้คนที่ฝันในเวลาต่อมาว่ามันมีผลกับสิ่งที่”มีจินตนาการ”เท่านั้น และสัตว์ส่วนใหญ่ก็จะไม่ได้รับผล

การทดลอง 1230-03

Dคลาสหนึ่งคนได้รับคำสั่งให้เปิดหนังสือและ(หลังจากเกลี้ยกล่อมอยู่นานว่ามันเป็นแค่ความฝัน)หาทางฆ่าตัวเองในความฝัน ผู้ทดลองหลับไปเพียง45วินาทีก่อนจะตื่นและเริ่มเหงื่อแตก เขารายงานว่าตัวเองยืนอยู่ที่ปล่องภูเขาไฟ “เปลวแห่งอาเชน”ในการผจญภัยตามหา “ดาบศักดิ์สิทธิ คาลาดิอุส” เมื่อถามว่าเขารู้ชื่อนั้นได้อย่างไร เขาก็บอกว่า “มันเหมือนกับว่าผมรู้อยู่แล้วอย่างนั้นล่ะ” ดูเหมือนว่าเขาจะโดดลงไปในภูเขาไฟและ”รู้สึกถึงความร้อนที่รุนแรง” ก่อนจะตื่นขึ้น Dคลาสได้ยื่นคำขอให้”ลองอีกที” คำร้องถูกปฏิเสธ

การทดลอง 1230-04

Dคลาสหนึ่งคนได้รับคำสั่งให้เปิดหนังสือและทำร้ายตัวเองอย่างไม่สาหัสในฝัน 6ชั่วโมงผ่านไป Dคลาสก็ตื่นและรายงานว่ารู้สึกปวด”หนึบๆ”โดยที่ถึงกับไม่รุนแรงจนทนไม่ได้ เขายังรายงานว่าได้พบกับชายชราสวมผ้าคลุมผู้ถามว่าทำไมเขาถึงทำร้ายตัวเอง แต่ก็ขอบใจที่ไม่ได้ฆ่าตัวตายแบบ”เจ้าคนหยาบคายนั่น”

การทดลอง 1230-05

ศจ.บ████ทำหนังสือขอใช้SCP-1230และได้รับอนุญาตอย่างรวดเร็วเพราะเป็นบุคลากรระดับ4 พนักงานรายงานว่าศจ.บ████นั้นดูราวกับ”ตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น”เลย และมีรายงานว่าศจ.บ████นั้นเป็นแฟนตัวยงของเกมกระดานและเกมRPG ระบบรักษาความปลอดภัยแสดงว่าศจ.บ████นั้นเปิดหนังสือ อ่านประโยค แล้วก็นั่งหลับที่ข้างโต๊ะ พวกพนักงานเริ่มหวาดหวั่นเมื่อศจ.บ████ไม่ตื่นหลังจากที่ผ่านไป15ชั่วโมงแล้วและได้เตือนภัย ฝ่ายพยาบาลยืนยันว่าศจ.บ████ยังมีชีวิตอยู่และสุขภาพดี 24ชั่วโมงหลังจากที่เขาหลับ ศจ.บ████ก็เริ่มขยับตัว เขาเงยหน้าขึ้นแล้วมองไปรอบๆห้องอย่างสับสน ฝ่ายความปลอดภัยเข้าไปถามว่าเขาเป็นอะไรหรือไม่ ศจ.บ████ตอบว่า “ผมอยู่ที่ไหน?” เขาถูกส่งไปหาแผนกพยาบาลหลังจากที่พนักงานอธิบายว่าเขาเป็นใครและอยู่ที่ไหน หลายนาทีหลังจากนั้น ศจ.บ████เริ่มจำเรื่องต่างๆได้และขอตัวเข้าห้องน้ำ หลังจากที่ศจ.บ████ไม่ออกจากห้องน้ำเป็นเวลา15นาที พยาบาลก็ได้เข้าไปและพบว่าศจ.บ████ใช้เข็มขัดผูกคอตายแล้ว มีข้อความเขียนไว้เป็นข้อความก่อนตายที่กำแพงว่า “ผมไม่ยอมกลับมาที่นี่” ดร.ฟ███████พยายามถามSCP-1230-1ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อเปิดSCP-1230 ทุกหน้าก็เปียกชุมและเต็มไปด้วยข้อความว่า “ข้าขอโทษ ข้าไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้ ข้าแค่อยากให้ทุกคนมีความสุข”ซ้ำไปซ้ำมา SCP-1230อยู่ในสภาพนี้เป็นเวลาสามสัปดาห์และโต๊ะของมันก็ต้องเช็ดให้แห้งเมื่อผ่านไปสองสัปดาห์ ดร.ฟ███████ได้สอดโน็ตที่มีข้อความว่า”ถ้าไม่เป็นไรล่ะก็ ผมอยากพูดกับคุณหน่อย”เข้าไปในSCP-1230เพื่อหาทางสื่อสารด้วย เช้าวันถัดมา ดร.ฟ███████ก็ได้เขียนรายงานถึงความฝันที่เกี่ยวกับSCP-1230-1

รายงาน 1230-14

เมื่อผมหลับเมื่อคืน ผมก็ฝันว่าตัวเองอยู่ในความว่างเปล่าสีดำ มีไฟถนนอยู่ดวงกับSCP-1230-1ที่นั่งในแอ่งน้ำใต้นั้น ผ้าคลุมของเขาเปียกโชกและเขาก็ร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างฟูมฟาย ผมจำที่พวกเราคุยกันได้ว่า

ดร.ฟ███████ บุค คีปเปอร์? นั่นคุณเหรอ? โอ้พระเจ้า พวกเราอยู่ไหนเนี่ย?

บุค คีปเปอร์ (ระหว่างสะอื้น) ข้า...คิดอะไรมาเป็นทิวทัศน์ไม่ได้เลยน่ะ

ดร.ฟ███████ บุค คีปเปอร์...วันก่อนเกิดอะไรขึ้น? ทำไมศจ.บ████ถึงฆ่าตัวตาย? เราต้องรู้เรื่องจากมุมของคุณด้วยนะ

บุค คีปเปอร์ (เช็ดน้ำตา) เขามีจินตนาการสูงส่งมาก! ข้าสร้างจักรวาลอันกว้างใหญ่และสวยงามให้เขาได้ และมันชัดเจนเลยว่าเขาอยากใช้ชีวิตแบบนั้นมานานแล้ว เขาพิชิตเหล่าสัตว์ร้ายและช่วยเจ้าหญิงมากมาย...เขาสร้างอาณาจักรและแม้กระทั่งมีครอบครัว...แต่เขาไม่อยากออกไปเลย เขาจมลึกลงไปในโลกแห่งจินตนาการของเขามากจนข้ารู้ตัวว่าเขาต้องการความฝันของเขาเองมากกว่าโลกแห่งความเป็นจริง ข้าเตือนเขาแล้วว่ามันเป็นแค่ภาพลวงตา แต่เขาไม่ยอมฟัง เขาบอกว่าถ้าเขาถูกบังคับให้ออกไป เขาจะปลิดชีพตนเองเสีย ข้าพยายามทำให้เขามีความสุขนานเท่าที่ข้าทำได้...

ดร.ฟ███████ บุค คีปเปอร์...สำหรับเขาแล้วความฝันนั่นนานแค่ไหน?

บุค คีปเปอร์ ...200ปี ด็อกเตอร์ ข้าพยายามที่สุดแล้วแต่ก็รั้งเขาไว้ได้แค่200ปี ไม่ว่าจะเป็นฝันดีแค่ไหน สุดท้ายแล้วเราก็ต้องตื่น

ผมตื่นขึ้นแทบจะทันทีหลังจากนั้น ผมไม่อยากจะเชื่อว่าเขาใช้ชีวิตในความฝันถึง200ปี ผมตะลึงในความโง่เง่าของเขา แต่มันก็ช่างน่าเสียดายที่เราต้องเสียมันสมองดีๆแบบนั้นให้กับความฝันเฟื่องตัวเอง

หลังจากที่เขียนรายงานแล้ว ระบบรักษาความปลอดภัยแสดงว่าดร.ฟ███████สอดกระดาษเล็กๆอีกแผ่นเข้าไปในSCP-1230 ไม่กี่วันหลังจากนั้น SCP-1230ก็แสดงข้อความทักทาย “พระเอกมาแล้ว” อีก เมื่อถามว่ากระดาษแผ่นนั้นเขียนว่าอะไร ดร.ฟ███████ก็ยิ้มแล้วบอกว่า “ผมก็แค่ให้คำแนะนำฉันเพื่อนน่ะ”

ข้อมูลเพิ่มเติม 1230-A

ในการทดลองช่วงแรก SCP-1230-1ขอร้องให้บุคลากรที่ฝันช่วยย้ายมันไปไว้ในที่ที่มีหนังสือเยอะๆ (โดยเฉพาะพวกนิยาย) เพื่อที่มันจะได้คิดหา”ดินแดนแฟนตาซี”ที่ดีขึ้นอีก หลังจากที่มีการทดลองหลายๆครั้งให้แน่ใจว่าSCP-1230ไม่มีอันตรายแล้ว จึงอนุมัติคำขอและย้ายSCP-1230ไปไว้ในห้องสมุด