SCP-030

SCP-030 (23 สิงหาคม 2556)

ระดับวัตถุ Safe

มาตรการกักกันพิเศษ

SCP-030ถูกคุมตัวไว้ที่ศูนย์17ในห้องกักกันมนุษย์ที่ดัดแปลงแล้ว โดยได้ปรับแต่งเล็กน้อยตามการใช้งาน เช่นการเพิ่มพื้นที่สำหรับทำงานและเก้าอี้อย่างเหมาะสม แสงภายในห้องขังนี้อาจปรับได้ด้วยสวิตช์หรี่ไฟตามที่SCP-030ร้องขอ โดยจำกัดความสว่างสูงสุดที่ 2000 ลูเมนส์ หากมีความจำเป็นต้องทำให้SCP-030เคลื่อนไหวไม่ได้ พนักงานก็สามารถปิดไฟจากสวิตช์นอกห้องแล้วปิดม่านได้ตามความจำเป็น ได้เตรียมอุปกรณ์กล้องสำหรับมองในความมืดแบบมาตรฐานไว้สำหรับการสังเกตการSCP-030ในสภาพที่เคลื่อนไหวไม่ได้ไว้ให้แล้ว

SCP-030อาจยื่นเรื่องขอวัสดุสำหรับทำการวิจัยส่วนตัวได้ทุก 90 วัน โดยวัสดุที่เคบขอไปก่อนหน้านั้นจะถูกเก็บและทำลายก่อนนำวัสดุใหม่ไปให้ วัสดุทั้งหมดนั้นต้องได้รับการตรวจสอบและกลั่นกรองจากหนักงานวิจัยและฝ่ายความปลอดภัยเสียก่อน SCP-030ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าถึงวารสารหรือตำราวิทยาศาสตร์สมับใหม่ใดๆ และเรื่องแต่งนั้นให้จำกัดไว้เพียงเรื่องที่ออกมาไม่เกิดปี 1623 CE เพื่อให้ความรู้ของมันเป็นหนึ่งเดียว

พนักงานที่ต้องการปรึกษากับSCP-030ผ่านทางข้อเขียนนั้นให้ยื่นคำร้องอย่างเป็นทางการ (เอกสาร#030-RS/B) ต่อนักวิจัยที่ทำหน้าที่ผู้ดูแลอยู่ จดหมายทั้งหมดจะถูกเก็บไว้ พนักงานที่ต้องการปรึกษากับSCP-030แบบพบตัวนั้นให้ยื่นคำร้องอย่างเป็นทางการต่อผู้บริหารศูนย์ (เอกสาร#030-RP/A, 17-030/A) เป็นเวลาอย่างน้อย 30 วันก่อนวันที่ต้องการปรึกษา การปรึกษาทั้งหมดนั้นจะต้องบันทึกและเก็บไว้ พนักงานวิจัยอาวุโสอาจขอให้นำSCP-030ออกจากห้องกักกันเป็นการชั่วคราวได้นานที่สุดหนึ่งชั่วโมง เพื่อให้มันแสดงความรู้เชิงลึกของวัสดุหรือเหตุการที่ไม่ถูกควบคุมในศูนย์17 ห้ามSCP-030ออกไปจากศูนย์17โดยเด็ดขาด การสังเกตการที่มันเปิดเผยนั้นจะต้องบันทึกและเก็บไว้ SCP-030ถูกติดเครื่องติดตามตัวไว้ (รหัสความคุมอุปกรณ์ #030-17-1) ทำให้สามารถระบุตำแหน่งของมันในศูนย์17ได้อย่างชัดเจนเสมอ

ลักษณะ

SCP-030มีลักษณะเป็นมนุษย์ ไม่มีเส้นขน ไม่มีเพศ ผิวสีเทา สูงประมาณ 71 เซนติเมตร หนัก 12.7 กิโลกรัม ดวงตาสีฟ้านั้นไม่มีนัยตาดำหรือม่านตาที่แลเห็นได้ และดูเหมือนแซฟไฟร์เล็กๆที่เจียระไนแล้ว เสียงของSCP-030นั้นก้ำกึ่งระหว่างสองเพศและออกสำเนียงอังกฤษที่ไม่อาจระบุถิ่นได้ มันสามารถสนทนา อ่าน และเขียนภาษากรีกโบราณ ละติน อิตาเลียน อังกฤษ สเปน และโปรตุเกสได้ รวมทั้งอีกสองภาษาที่ยังไม่อาจระบุได้แม้SCP-030จะยืนยันว่ามันน่าจะ"เป็นความรู้พื้นๆ" SCP-030ยังแสดงว่ามีความรู้ด้านฟิสิกส์ เคมี ดาราศาสตร์ คณิตศาสตร์ และ พืชกรรม ซึ่งเทียบได้กับคนที่จบการศึกษาแล้วในยุตศตวรรษCEที่17 นอกจากนั้น SCP-030ยังแสดงให้เห็นถึงความรู้เกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ด้วยสายการวิจัยที่ไม่ปรากฏอยู่ในประวัติศาสตร์ แนวการวิจัยวิทยาศาสตร์ธรรมชาติแบบทางเลือกหรือที่ไม่เป็นที่รู้จักเลยเหล่านี้เป็นหนึ่งในที่มาของการใช้SCP-030ในการให้คำปรึกษา

SCP-030จะตื่นตัวเสมอเมื่อมีแสงสว่าง 15 ลูเมนส์อยู่ในระยะ 1.5 เมตร ถ้าไม่มีแสง SCP-030ก็จะหยุดเคลื่อนไหว ดูเหมือนหมดสติและไม่มีสัญญาณของชีวิตที่แลเห็นได้ เมื่อสัมผัสกับแสงอีกครั้งเป็นเวลา5-10วินาที SCP-030ก็จะเคลื่อนไหวได้อีกครั้ง โดยดูเหมือนตื่นจากการงีบหลับไม่ว่ามันจะหยุดเคลื่อนไหวไปนานแค่ไหน ดูเหมือนว่าSCP-030จะไม่ต้องหยุดพักเหมือนที่มนุษย์ต้องนอนหลับ และได้แสดงความต้องการที่จะตื่นอยู่บ่อยที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

การวิเคราะห์ทางชีวภาพของSCP-030นั้นยังไม่อาจสรุปอะไรได้ แม้จะดูเหมือนว่าดินเหนียวของอังกฤษในแถบเคนท์ เซอเรย์ และเกรทเตอร์ลอนดอนจะเป็นองค์ประกอบหลักของมัน ก็พบร่องรอยของแมนแดร็ค (Mandragora officinarum) น้ำด่าง ปรอท และเลือดมนุษย์ อยู่ในตัวอย่างที่เก็บมาด้วย SCP-030แสดงความเห็นว่าการผ่าตัดเพื่อศึกษาการทำงานของมันอย่างเต็มรูปแบบนั้นอาจทำให้การคงอยู่ของมันสิ้นสุดลงได้ ตัวอย่างที่เก็บมาจากSCP-030นั้นจะไม่มีการฟื้นสภาพ และการเก็บตัวอย่างของมันก็ถูกยุติลงแล้วเพื่อคงการเป็นหนึ่งเดียวของมันไว้ แม้SCP-0300จะเสียหายได้ มันก็ดูเหมือนจะไม่รู้สึกเจ็บ และจะปั้นส่วนที่เสียสภาพไปใหม่ พึงสังเกตว่าSCP-030นั้นไม่สามารถใช้มือมนุษย์ปั้นใหม่ได้โดยตรง แต่เครื่องมือใดๆก็สามารถใช้แปลงสภาพพื้นผิวของมันได้ SCP-030นั้นจะไม่ต้องการสิ่งยังชีพและไม่สร้างของเสีย แม้ว่ามันจะขออาบน้ำบ้างนานๆครั้ง

ภาพถ่ายเอ็กซ์เรย์ของSCP-030

เส้นสีขาวที่โยงจากแกนกลางไปตามแขนซ้ายเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องติดตามตัว

SCP-030เรียกตัวมันเองว่า "อาริเอล" และขอให้พนักงานเรียกมันแบบนั้นบ่อยๆ เมื่อถูกถามเรื่องต้นกำเนิดของมัน มันก็จะตอบเหมือนเป็นรูปแบบไว้แล้วว่า "ผมถูกขอให้ลืมข้อมูลนั้นไปแล้ว ขอโทษจริงๆ" SCp-030จะตอบแบบนี้ด้วยน้ำเสียงและจังหวะเดียวกันเสมอเมื่อถูกถามเกี่ยวกับต้นกำเนิดของมันหรือผู้ที่สร้างมันขึ้นมา

SCP-030ถูกพบเมื่อวันที่ 6/12/████ ระหว่างการขุดค้นทางโบราณคดีตามธรรมเนียมในเขตมอร์ทเลค ลอนดอน ก่อนจะทำการก่อสร้างลานจอดรถ มันถูกฝังไว้ลึกลงไปประมาณ2.7 เมตรใต้ชั้นถนน ใส่ไว้ในโลงหินเล็กๆ โลงนั้นไม่มีเครื่องหมายใดๆและคาดว่าเป็นของเด็กทารกที่เสียชีวิตเพราะมีการพบหลุมศพเพิ่มเติมใกล้ๆนั้น ฝาโลงนั้นแตกออกระหว่างการขุดค้นทำให้SCP-030สัมผัสกับแสงอาทิตย์ เมื่อถูกแสงอาทิตย์ส่อง SCP-030ก็ตื่นจากสภาพหลับไหลและเริ่มเคลื่อนไหวภายในไม่กี่วินาที โดยมันพูดกับทีมก่อสร้างว่า "สวัสดียามบ่ายครับ" สมาชิกของหน่วยสอดแนมเกรทเตอร์ลอนดอนของสถาบันถูกเรียกไปในไม่กี่ชั่วโมงต่อมาและได้คุมตัวตัวอย่างไว้โดยไม่มีการขัดขืน พยานผู้พบเห็นเหตุการไม่กี่คนนั้นถูกลบความจำแล้วปล่อยตัวไป

ข้อมูลเพิ่มเติม 1

9/14/████: ติดตั้งเครื่องติดตามตัวให้SCP-030

12/21/████: SCP-030รายงานว่าเครื่องติดตามตัวของมันทำงานผิดปกติ ดำเนินการซ่อมแซมจนเสร็จในหกชั่วโมง SCP-030เสนอตัวช่วยงาน แต่ถูกปฏิเสธเนื่องจากเหตุผลด้านความปลอดภัย

3/13/████: SCP-030ดำเนินการสัมนา18สัปดาห์เกี่ยวกับภาษาที่ยังไม่รู้จักอัลฟา("เซฟีร์")เสร็จสิ้น นักวิจัยห้าคนใช้ได้ในระดับคล่องแคล่ว ส่งพจนานุกรรมศัพท์ไปให้O5-█แล้ว

7/2/████: ระหว่างการปรึกษา นักวิจัย██████████เผลอพูดถึงเทคโนโลยีเซลล์แสงอาทิตย์ออกไปหลายครั้ง การปรึกษายุติลงก่อนที่นักวิจัยจะขยายความให้เข้าใจได้มากพอ

8/12/████: SCP-030 ยื่นเรื่องขอแม็กนีเซียมและแสดงความจำนงค์ว่าจะจุดให้ประทุเพื่อศึกษาแสงที่จะเกิดขึ้น คณะนักวิจัยไม่อนุมัติ

11/14/████: เหตุการ 030-1: SCP-030สามารถประดิษฐ์วัตถุ/อุปกรณ์ที่สามารถฉายแสงอุลตราไวโอเล็ตโดยตรงได้ในระดับที่โดดเด่นได้อย่างไม่ทราบวิธีการ โดยใช้เพียงดินในกระถางต้นไม้ ขิง (Zingiber officinale) ตัวอย่างผลึกควอทซ์ผสมรูไทล์ 72 กรัม และขดลวดทองแดงยาว 23 เซนติเมตร อุปกรณ์นี้ถูกยึด ขณะนี้ยังไม่สามารถทำแบบเดียวกันได้เว้นแต่จะมีSCP-030ร่วมด้วย ขณะนี้ทีมนักวิจัยกำลังปรึกษากันว่าจะอนุญาตให้SCP-030ดำเนินการวิจัยด้านนี้ต่อหรือไม่ คาดว่าSCP-030นั้นอาจจะกำลังสร้างปรากฏการณ์ไฟฟ้าจากแสงแบบทางเลือกและอาจเป็นสิ่งผิดธรรมชาติด้วย หลังจากที่ได้ข้อมูลเกี่ยวกับการคงอยู่ของมันมาน้อยมาก ให้ระงับการวิจัยทั้งหมดของSCP-030และนำวัสดุทั้งหมดออกมาตรวจสอบ