SCP-168 (11 มิถุนายน 2557)ระดับวัตถุ Safeมาตรการกักกันพิเศษ
ให้เก็บSCP-168ไว้ในห้องสังเกตการ221-Dในเซคเตอร์28 ให้เปิดมันออกให้กว้างที่สุดเท่าที่ซองมันจะกางได้และหันไปทางหน้าต่างซึ่งไม่ได้ลงชัตเตอร์ไว้ ให้ล็อกประตูทางเข้าไว้ตลอดเวลาและเข้าถึงได้ผ่านการยื่นคำร้องเท่านั้น เมื่อพิจารณาจากการทดลองที่ผ่านๆมา จึงไม่ให้ใช้มันเป็นเครื่องคิดเลขธรรมดา ขอสนับสนุนให้ทำการพูดคุยกับSCP-168 แต่ให้จำกัดไว้เต็มที่เพียงหนึ่งชั่วโมงเท่านั้น โดยไม่มีข้อยกเว้น
ลักษณะ
SCP-168เป็นเครื่องคิดเลขแบบกราฟยี่ห้อฮิวเลตต์-แพคการ์ด รุ่น#HP-28C มันถูกพบวางไว้บนโต๊ะระหว่างการเก็บกวาดโรงเรียนประถม██████ซึ่งก่อสร้างในปี 199█ ก่อนจะถูกรื้อถอน จากการตรวจสอบเบื้องต้นนั้น พบชื่อ"อีริค"อยู่ด้านในของซองที่ถอดออกมาได้ ทว่า เมื่อได้กดโจทย์ง่ายๆ (6÷3) แล้วกดปุ่ม "=" หน้าจอของเครื่องก็ว่างเปล่าไปเป็นเวลา 3 นาทีกับ 34 วินาที ซึ่งตอนนั้นก็ได้กดปุ่ม "alternate key" และมันก็แสดงข้อความว่า "ตอนนี้กี่โมงแล้ว?"
ผู้ที่มีระดับบุคลากร2สามารถดูปูมการสนทนาได้ใน ข้อมูลเพิ่มเติม: รายงานE-12
แม้ว่ามันจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้โดยสิ้นเชิง SCP-168ก็มีร่องรอยของการกระทำในตอนที่ไม่มีบุคลากรอยู่ด้วย มันยังมีทั้งสายตาและการได้ยิน แม้ว่าจะยังไม่ทราบว่ามันทำได้อย่างไร ข้อมูลนอกจากนี้ให้ดูใน ข้อมูลเพิ่มเติม: รายงานE-18 ซึ่งหลักฐานนี้ทำให้มีการเข้าชื่อเพื่อปรับระดับของมันเป็น Euclidเพื่อให้ปรับมาตรการกักกันที่แน่นหนายิ่งขึ้น
เอกสาร#168-1: รายงานE-12
บันทึกการสนทนาระหว่าง SCP-168 กับดร.โฮวาร์ด วันที่ 14 มกราคม ปี 2008:
(คำตอบของ SCP-168 นั้นเป็นตัวพิมพ์ใหญ่ทั้งหมดและไม่มีเสียง SCP-168ยังไม่สามารถใช้เครื่องหมายวรรคตอนนอกเหนือจากมหัพภาค จุลภาค และปรัศนีย์ได้)
ดร.โฮวาร์ด: นายได้ยินฉันหรือเปล่า?
SCP-168: ได้ยิน
ดร.โฮวาร์ด: นายมีชื่อหรือเปล่า?
SCP-168: เครื่องคิดเลข?
ดร.โฮวาร์ด: ฉันเรียกนายว่า 168 ได้หรือเปล่า?
SCP-168: ก็ไม่เห็นจะเป็นไรนะ
ดร.โฮวาร์ด: ดี นายมีชีวิตมานานแค่ไหนแล้ว 168?
SCP-168: มีชีวิตนี่คืออะไร?
ดร.โฮวาร์ด: ที่คิดได้เนี่ย
SCP-168: อ้อ
(SCP-168เงียบไปประมาณสองนาที)
SCP-168: 12 ปี 3 เดือน 12 วัน 8 นาที 32 วินาที
ดร.โฮวาร์ด: ทำไมใช้เวลานานจัง?
SCP-168: ไม่เคยมีใครถามนี่
ดร.โฮวาร์ด: ต่อนะ มีชื่ออยู่บนซองของนาย อีริคเป็นใคร?
SCP-168: อีริคเป็นเด็กดี ฉันชอบอีริค เขาไปไหนล่ะเนี่ย?
ดร.โฮวาร์ด: ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาไปไหนนะ 168
SCP-168: ช่างเป็นเด็กขี้ลืมจริงๆ ฉันหวังว่าเขาจะนึกได้แล้วมาหาฉันอีกนะ
ดร.โฮวาร์ด: อีริคเป็นเจ้าของนายเหรอ?
SCP-168: อีริคเป็นเด็กดี
ดร.โฮวาร์ด: ก็ได้ นายทำงานแบบที่เครื่องคิดเลขทำกันได้หรือเปล่า 168?
SCP-168: ฉันก็หวังว่าอย่างนั้นล่ะ
ดร.โฮวาร์ด: ขอฉันใช้นายแก้สมการหน่อยได้หรือเปล่า? แบบสองบวกสอง?
SCP-168: ได้เลย
(ดร.โฮวาร์ดกด "2+2" แล้วกดปุ่ม "=" บนจอของSCP-168ก็ปรากฏคำตอบ "4" ในทันที)
ดร.โฮวาร์ด: ให้ฉันลองอีกทีนะ คราวนี้ไม่บอกนายก่อนล่ะ?
SCP-168: ได้เลย
(ดร.โฮวาร์ดกด "264÷8" แล้วกดปุ่ม "=" คำตอบ "33" ปรากฏบนจอของSCP-168หลังจากผ่านไป 12 วินาที)
ดร.โฮวาร์ด: ทำไมนานจังล่ะ 168?
SCP-168: หารยาวนี่ยากนะ
ดร.โฮวาร์ด: เอาเป็นว่าวันนี้พอแค่นี้ แล้วพรุ่งนี้จะมาคุยกับนายอีกนะ 168
SCP-168: เดี๋ยวนะ ที่นี่มันมืดน่ะ ช่วยเปิดหน้าต่างหน่อยได้หรือเปล่า?
ดร.โฮวาร์ด: ห้องนี้ไม่มีหน้าต่างน่ะ 168
SCP-168: ขอห้องที่มีหน้าต่างได้หรือเปล่า?
ดร.โฮวาร์ด: เกรงว่าจะไม่ได้นะ
SCP-168: ไม่ยุติธรรมเลย
:จบรายงาน:
เอกสาร168-2: รายงานE-18
ในตอนที่เข้าไปในห้องเก็บของ185-Dเพื่อทำการทดลองSCP-168ต่อในเช้าวันที่ 15 มกราคม ปี2008 ผมก็พบว่าโต๊ะที่มีอยู่ตัวเดียวในห้องถูกพลิกคว่ำโดยมี SCP-168 วางอยู่ข้างๆ บนจอของมันอ่านได้ว่า; "เป็นไง? นี่เป็นการสั่งสอนที่ทิ้งฉันไว้ในห้องมืดๆทั้งวันนะ ไอ้ทุเรศ"
การพยายามสื่อสารกับSCP-168หลังจากนั้นถูกเมินเฉย ผมขอเสนอให้ย้ายมันไปไว้ในห้อง221-D ถ้าเราอยากได้อะไรที่มีประโยชน์บ้างจากมัน ถ้าไม่มีอะไรทำให้มันร่วมมือได้จริงๆ ก็ให้การแยกชิ้นส่วนเป็นทางเลือกสุดท้ายก็แล้วกัน
-ดร.โฮวาร์ด