ความเสียหายที่เกิดจากสภาพที่เลวร้ายลงอย่างต่อเนื่องระหว่างการสำรวจจุดCใน SCP-610-L2 นั้นได้ทำให้เกิดกลุ่มเหตุการที่ไม่คาดคิดมาก่อนที่จุดA ในตอนที่รูปทรงกลมประหลาดในจุดCถูกเผาทำลายนั้น ภาพที่อากาศยานไร้คนบังคับบันทึกได้นั้นทำให้เห็นผู้ติดเชื้อSCP-610ที่ที่อาศัยอยู่ที่จุดAมีอาการชักและกระตุก ผู้ติดเชื้อSCP-610ที่ไม่เคลื่อนไหวมีอาการฝ่อลงอย่างรวดเร็วและตายไปพร้อมกับเนื้อที่แผ่ออกไปปกคลุมสิ่งที่ไม่เคลื่อนไหวในหมู่บ้านทั้งหมด ผู้ติดเชื้อSCP-610ซึ่งเคลื่อนไหวและทรงตัวอยู่ได้ทั้งหมดนั้นได้เคลื่อนไปยังอาคารที่ดูเหมือนเดิมทีจะเป็นที่พกอาศัยของชนชั้นสูงแล้วเข้าไปข้างใน ในตอนที่ผู้ติดเชื้อเข้าไปข้างในอาคารนั้น ส่วนโครงสร้างที่พังลงมาอยู่แล้วได้เผยให้เห็นหลุมที่อยู่ใต้มัน ขนาดของหลุมนั้นเมื่อเปรียบเทียบกับโครงสร้างที่อยู่เหนือมันแล้วไม่อาจจะทำให้อาคารทั้งหมดพังลงมาได้ ซึ่งบ่งชี้ว่ามีบางสิ่งในหลุมนั้นส่งแรงออกมาภายนอกยังตัวอาคารเพื่อดึงมันเข้าไปและเปิดหลุม
หลุมที่พบนี้ประมาณว่ามีขนาดใหญ่พอที่ผู้ใหญ่สามคนจะยืนเรียงแถวหน้ากระดานเข้าไปได้ แสงจากอากาศยานบังคับระยะไกลนั้นไม่สามารถฉายลงไปในหลุมได้เกิน 4 เมตร สิ่งที่ตกลงไปในหลุมนั้นไม่เกิดเสียงกระทบกับพื้นซึ่งบ่งบอกว่าก้นหลุมนั้นอาจจะอยู่ลึกลงไปกว่า 1000 เมตร
การศึกษาภายนอกของหลุมที่จุดAนี้กระทำได้เพียงสองชั่วโมงเท่านั้น
ตัวอย่างของบรรยากาศในจุดAบ่งชี้ว่าวัสดุที่เกี่ยวข้องกับSCP-610นั้นตายหมดแล้ว สิ่งมีชีวิตที่ติดเชื้อซึ่งไม่ได้อพยพลงไปในหลุมนั้นจะตายอยู่บนผิวดินและกลายเป็นซากแห้งฝ่ออย่างรวดเร็ว มีการอนุมัติการสำรวจด้วยกำลังคนที่จุดAและให้ดำเนินการในทันที ภายในระยะเวลา 30 นาที ทีมวิจัยจำนวนสามทีมซึ่งประกอบด้วยพนักงานวิจัยสองหรือสามคนและคนคุ้มกันติดอาวุธสี่หรือห้าคนต่อหน่วยก็ได้ลงพื้นที่และตั้งจุดพักในซากที่เหลือของหมู่บ้าน ตัวอย่างของผู้ติดเชื้อSCP-610และสิ่งที่ถูกแปลงสภาพที่ตายแล้วนั้นถูกส่งไปยังศูนย์บัญชาการอาณาเขตเพื่อทำการประมวลผลและขนย้าย มีทีมหนึ่งสามารถเก็บตัวอย่างขนาดเล็กของเนื้อเยื่อSCP-610ที่ยังมีชีวิตอยู่จากอาคารหลังหนึ่งได้และได้เก็บบรรจุมันเพื่อศึกษา ภายในชั่วโมงที่สองของการสำรวจจุดA ก็ได้ทำการติดตั้งชุดยูนิตเสียงสะท้อนไว้โดยรอบหลุมโดยตั้งใจจะใช้ทำแผนที่ของหลุมและส่วนที่อาจมีแยกออกไปอย่างถูกต้อง
ในตอนท้ายของชั่วโมงที่สองก่อนที่ยูนิตเสียงสะท้อนจะทำงานก็เกิดแผ่นดินไหวขึ้นในจุดA ทีมวิจัยสองทีมจากสามทีมเดิมยังคงอยู่ในพื้นที่ ส่วนทีมที่สามกลับมายังศูนย์บัญชาการอาณาเขตพร้อมกับตัวอย่าง ในตอนที่เกิดแผ่นดินไหวนั้นทีมที่สามก็ได้รับคำสั่งให้กลับมายังศูนย์บัญชาการอาณาเขตแล้ว และยังได้รับการบอกกล่าวไม่ให้กลับไปที่จุดAเพื่อขอความช่วยเหลือ
แผ่นดินไหวที่จุดAมีความรุนแรงสูงสุดที่ a 2.3 ริคเตอร์ก่อนจะหยุดลง ทันทีที่แผ่นดินไหวผ่านไป กลุ่มสปอร์ของSCP-610ก็ประทุออกมาจากหลุมนั้นและปกคลุมพื้นที่โดยรอบในรัศมี 50 เมตร เนื่องจากว่าพนักงานในพื้นที่ทุกคนสวมชุดป้องกันภัยระดับAอยู่แล้ว การกระจายของสปอร์นี้แม้จะน่าตกใจก็ไม่มีการติดเชื้อ ในตอนที่มีรายงานเรื่องการประทุนี้ทั้งสองทีมที่จุดAก็ถูกสิ่งมีชีวิตบินได้ซึ่งติดเชื้อSCP-610โจมตี หุ่นยนต์กล้องไร้คนบังคับบันทึกภาพวีดีโอของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไว้ได้และแสดงให้เห็นว่าพวกมันมีอาการติดเชื้อที่รุนแรงมาก สภาพของมันนั้นไม่สามารถบอกได้ว่ากลายสภาพมาจากอะไร พวกสัตว์ปีกหลายตัวได้โจมตีโดยแยกส่วนหัวออกเป็นครึ่งแล้วหุบลงงับสมาชิกของทีมวิจัย พาตัวขึ้นไปกลางอากาศแล้วทิ้งลงไปในหลุมเมื่อทำได้ สัตว์ปีกติดเชื้อเหล่านี้อ่อนแอต่ออาวุธปืนขนาดเล็ก เมื่อจัดการพวกมันได้นั้น ก็มีพนักงานวิจัยสองคนหายลงไปในหลุม และอีกคนที่บาดเจ็บกระสุนปืน พนักงานที่บาดเจ็บนั้นถูกกำจัดทันทีเมื่อแสดงอาการติดเชื้อเพราะชุดฉีกขาด
ก่อนที่ภาพวีดีโอและการสื่อสารทางวิทยุกับทีมที่ยังคงอยู่ในจุดAจะถูกตัดขาดนั้นก็เกิดแผ่นดินไหวครั้งที่สองซึ่งเริ่มจากความรุนแรงในระดับ 1 ถึง 1.5 ความสนใจนั้นมุ่งไปที่หลุมเพื่อเตรียมรับมือการโจมตีครั้งที่สอง ในตอนที่แผ่นดินไหวครั้งที่สองรุนแรงขึ้นนี้ก็มีสปอร์ประทุมาจากหลุมอีก เมื่อความรุนแรงขึ้นไปถึงจุดที่วัดได้ 3 ถึง 3.5 ก็มีตัวตนของ SCP-610 ซึ่งไม่เคยเห็นมาก่อนออกมาจากหลุม ภาพเดียวที่จับสิ่งมีชีวิตนี้ได้นั้นเห็นเป็นศีรษะมนุษย์ที่บวมและประมาณได้ว่าใหญ่กว่าปกติประมาณยี่สิบเท่าซึ่งเบียดออกมานอกหลุมโดยที่ร่างกายนั้นไม่สามารถแยกรายละเอียดได้ ภาพวีดีโอและการสื่อสารทางวิทยุนั้นขาดไปเมื่อความรุนแรงของแผ่นดินไหวเพิ่มขึ้นไปจนถึงระดับเจ็ดเป็นเวลาสองวินาทีก่อนจะหยุดลงอย่างฉับพลัน การสำรวจหลุมและพื้นที่ที่จุดAจากทางอากาศเพิ่มเติมนั้นไม่พบกิจกรรมใดๆ และไม่พบทีมวิจัยหรือร่องรอยใดๆว่าพวกเขาเคยอยู่ที่นั่น บุคลากรและอุปกรณ์ทั้งหมดนั้นถูกถือว่าสูญเสียไปแล้ว
ดำเนินการต่อไปยังเอกสารถัดไป SCP-610-L4