Eternity
ในทุกเมือง ในทุกที่ ไปที่โรงพยาบาลโรคจิตที่ไหนก็ได้ที่คุณไปได้ เมื่อถึงโต๊ะหน้า จงถามถึงผู้ที่เรียกตนเองว่า "ผู้ถือครองแห่งนิรันดร" พนักงานอาจเผลอถอนใจออกมาเมื่อเขามองคุณด้วยสายตาที่สมเพชที่สุด เขาจะพาคุณไปยังทางบันไดที่คุณอาจจะคิดว่าเป็นทางไปชั้นใต้ดิน มันไม่ใช่
เมื่อคุณเดินลึกลงไป ลึกลงไป สู่ก้นบึ้งแห่งสถาบันนั้น คุณก็จะได้ยินเสียงกรีดร้องที่ประสานกัน ตอนแรกนั้นมันเป็นเพียงเสียงแว่วๆ เหมือนดังมาจากที่ที่ไกลแสนไกล แต่เมื่อคุณเข้าไปใกล้ปลายทางเดินนั้น เสียงนั้นก็จะยิ่งชัดเจนและกัมปนาทขึ้น จนกระทั่งมันกลบเสียงอื่นๆจนหมดสิ้น เสียงดังยาวนานนั้นจะช่างทรมานจนคุณอยากใช้อุ้งมือฉีกกระชากหูของตนเพื่อหนีมันให้พ้น จงขัดขืนความรู้สึกนี้ พนักงานผู้ทนต่อเสียงระงมนั้นได้อย่างไร้อารมณ์จะนำคุณไปถึงประตู แล้วเขาจะปลดล็อกมันอย่างรวดเร็วที่สุดแล้ววิ่งหนีไป ทิ้งให้คุณอยู่คนเดียวในทางเดินอันมืดและคับแคบ
นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่คุณจะหนี ถ้าคุณอยากไปต่อก็เปิดประตูนั่น เสียงครวญเสียดแก้วหูนั้นจะหยุดลง ทิ้งให้คุณหูอื้ออยู่ ห้องที่คุณจะเข้าไปนั้นปกคลุมไปด้วยความมืดที่ดูราวกับจะสัมผัสได้เว้นแต่เพียงผนังด้านที่อยู่ห่างออกไป ผู้ที่ถูกพันธนาการไว้กับผนังนั้นเป็นร่างอันผ่ายผอมและเต็มไปด้วยแผลถูกโบย เขาจะมองคุณด้วยรอยยิ้มอันวิปลาสที่ตรึงอยู่บนใบหน้า ราวกับไม่รู้สึกรู้สาถึงบาดแผลบนร่างและมีดผ่าตัดที่ทิ่มอยู่บนหน้าอกของตน สิ่งเดียวที่จะช่วยคุณจากแผนการอันมืดมนของชายผู้นั้นได้ก็คือคการถามว่า "ใครเป็นคนสร้างพวกมัน"
เขาจะแค่นหัวเราะด้วยเสียงเหมือนสัตว์ครางก่อนตาย ก่อนจะตอบคำถามของคุณ เรื่องของเขาจะเป็นเรื่องราวอันน่าสยองที่สุดที่คุณเคยได้ยิน อยู่เหนือแนวคิดพื้นๆอย่างความเจ็บปวดและความตาย มันจะดำดิ่งสู่ตัวตนแท้ๆของสิ่งชั่วร้าย ผู้ที่จิตใจอ่อนแอจะวิปลาสไปเมื่อได้ฟังมัน
เมื่อเขาเล่าจบ มันก็ขึ้นอยู่กับคุณที่จะปลดปล่อยชายผู้นี้จากภาระอันโหดร้าย ดึงมีดผ่าตัดออกมา แล้วเขาจะกระตุกด้วยความเจ็บปวดครั้งหนึ่งก่อนล้มลงนิ่ง...ตลอดกาล
มีดผ่าตัดนั้นคือวัตถุหมายเลข 3 จาก 538 มันขึ้นอยู่กับคุณว่าส่วนที่เหลือนั้นควรจะปกป้องหรือทำลาย