Simplicity
ในทุกเมือง ในทุกที่ ไปที่โรงเรียนขนาดใหญ่หรือมหาวิทยาลัยที่คุณไปได้ เมื่อถึงโต๊ะหน้า ให้ถามหาคนที่เรียกตนเองว่า “ผู้ถือครองแห่งความเรียบง่าย” หากพนักงานหลุดปากออกมาคำหนึ่งแล้วหลับตาเอามือทั้งสองอุดหูของตน คุณก็มาถูกที่แล้วและให้ถามซ้ำอีกครั้ง ทว่า หากเธอไม่สนใจคุณแล้วเขียนอะไรบางอย่างลงในกระดาษ ชีวิตคุณก็หายนะแล้ว นับแต่นั้นคุณจะรู้ตัวถึงทุกอย่างที่คุณทำให้เกิดขึ้น ตั้งแต่ที่คุณเผลอเหยียบมดหรือแม้แต่การกะพริบตา เมื่อคุณถามซ้ำ พนักงานก็จะสงบลงทันทีแล้วบอกให้คุณตามเธอไป
เธอจะนำคุณไปตามเส้นทางที่วกวน ราวกับว่าทางเดินในโรงเรียนนั้นไม่มีสิ้นสุด นับจำนวนครั้งที่คุณเลี้ยวขวาไว้ เมื่อถึงครั้งที่เจ็ด ก็จงหลบเข้าไปในเงามืดอย่างเงียบๆแล้วปล่อยให้พนักงานเดินต่อไป ถ้าคุณทำไม่ได้ คุณก็จะไม่มีโอกาสหลบออกมาอีก ทางเดินอันไม่สิ้นสุดนั้นจะกลืนกินคุณไปตลอดกาล
เมื่อคุณสลัดพนักงานหลุดไปแล้ว ก็เอามือล้วงกระเป๋าแล้วมองดูกระดานข้อความ มันจะเต็มไปด้วยข้อความประกาศบนกระดาษสีสดใส พร้อมกับรูปที่เตะตากับคำบรรยายที่น่าตื่นเต้น อย่าหันเหไปกับมัน พวกมันพยายามซ่อนสิ่งที่คุณหาอยู่ จงหาแผ่นกระดาษสีขาวเรียบๆที่เกือบถูกประกาศอื่นๆปิดทับจนมิด จำเลขห้องนั้นไว้ แล้วดูเวลาของคาบกิจกรรมที่มันกล่าวถึง วันที่นั้นจะเป็นวันนี้เสมอ แต่ถ้าเลยเวลานั้นไปแล้ว คุณก็ช้าไปแล้ว พวกมันจับคุณได้แล้ว และคุณไม่มีทางกันพวกมันไปได้
แต่ถ้ายังไม่ถึงเวลา ก็จงหาห้องเรียนนั้นซะ แผนผังที่อยู่บนผนังนั้นไม่ตรงกันเลย และดูเหมือนว่าเลขห้องก็จะมั่วไปหมดด้วย เป็นไปได้มากทีเดียวว่าคุณจะหาห้องนั้นไม่พบ และจะมัวแต่หลงวนหามันในมางเดินอันไร้ที่สิ้นสุดนั้นขณะที่นักล่าค่อยๆล้อมกรอบเข้ามา
แต่หากมีปาฏิหาริย์ให้คุณหาห้องนั้นพบ จงหยิบอาวุธและเตรียมตัวให้พร้อม ถ้าคุณไปไม่ทันเวลา ประตูนั้นจะปิดลั่นดาล และไม่มีอะไรที่จะทำให้มันเปิดรับคุณได้ แต่ถ้าคุณไปทันแล้ว ก็วิ่งเข้าไปพร้อมอาวุธเลย
สิ่งที่รอคุณอยู่คือห้องเรียนชีววิทยาที่ประดับประดามากมาย สีที่ทาห้องนั้นช่างน่าขยะแขยง สีน่าเกลียดอันเหม็นหืนดูเหมือนจะเพิ่งถูกทาและเละหยดไปทั่ว ที่ผนังเต็มไปด้วยโปสเตอร์แสดงภาพของอสุรกายชั่วร้ายที่ไม่น่าเป็นไปได้ หนังสือที่เป็นภาษาอันมืดมนและสาบสูญไปแล้วกระจัดกระจายเต็มพื้นห้อง แต่ห้องนี้ก็แทบจะว่างเปล่า ที่ปลายสุดของห้องนั้น นักเรียนคนหนึ่งกำลังนั่งค้อมตัวเหนือสัตว์ร้ายตัวหนึ่งในโปสเตอร์ และผ่ามันอย่างเมามันด้วยมีดผ่าตัดใบยาว
คุณต้องถามคำถามที่ถูกต้องกับเขา หาไม่แล้วเขาก็จะผลักเจ้าสัตว์ร้ายไปแล้วหันมาทางสิ่งที่ต้องผ่าแยกชิ้นใหม่ - ตัวคุณ ตะโกนอย่างสุดเสียงไปเลย ว่า"ทำไมตอนนั้นมันถึงไม่เกิดขึ้น?"
นักเรียนคนนั้นจะกรีดร้องอย่างน่าสยดสยองแล้วหมุนตัวไปมา เวลาดูเหมือนจะเดินช้าลง และในวินาทีเดียว เขาก็จะเล่าเรื่องราวยาวหนึ่งชั่วโมง ว่าทำไมมันถึงไม่เกิดขึ้นในตอนนั้น และทุกอย่างที่ผิดพลาดเพราะเหตุนั้น เมื่อเขาพูดจบ เจ้าสัตว์ร้ายก็จะพลิกตัวแล้วโจมตีเขา ฉีกเขาเป็นชิ้นๆในไม่กี่วินาที เครื่องคิดเลขของเขาจะกระเด็นออกมา หยิบมันอย่างเร็ว แต่อย่าเปิดมันดูเด็ดขาด จากนั้นก็ใช้อาวุธของคุณเล็งไปที่หัวของสิ่งนั้นแล้วทำลายมันซะ หาไม่แล้วมันก็จะทำแบบเดียวกันกับคุณ หันไปทางประตู คนอื่นๆในชั้นเรียนมากันแล้ว พวกเขาเอาอุปกรณ์ผ่าแยกชิ้นส่วนมาด้วย แต่คุณเพิ่งจะทำวัตถุทดลองเสียหมด และพวกนั้นก็ต้องการใช้คุณแทน
ต่อสู้ฝ่าออกไปจากห้อง สภาพข้างนอกนั่นเปลี่ยนไปแล้ว ที่ซึ่งเคยเป็นทางเดินทาสีน่าเกลียดอันไม่สิ้นสุดนั้นกลายเป็นทางเดินคอนกรีตสายเดียวที่มุ่งไปสู่ประตูเหล็กกล้า สู้ไปให้ถึงที่นั่น ทำทุกอย่างเพื่อให้คุณได้ไปถึงประตูนั้น เมื่อคุณกุมมือจับประตู ทุกอย่างก็จะกลายเป็นสีขาวโพลน หลับตาลง
นับถึงห้าแล้วลืมตาขึ้น คุณกำลังกุมมือจับของห้องล็อคเกอร์ในสถานศึกษาสุดท้ายที่คุณเรียนมา เปิดมันแล้วเข้าไปในห้อง เอาเครื่องคิดเลขของนักเรียนออกมา เปิดมัน กดปุ่มที่เขียนไว้ว่า "Entry"
ตัวเลขจะปรากฏขึ้นมา โยนเครื่องคิดเลขทิ้งไปแล้วหาล็อคเกอร์ที่มีหมายเลขตรงกับเลขนั้น มันไม่ล็อกหรอก เปิดมันซะ
หินลับมีดที่อยู่ในนั้นคือวัตถุหมายเลข 81 จาก 538 เมื่อคุณใช้มันลับคมมีดใดมันก็จะไม่ทื่ออีก และไม่มีสิ่งใดทนทานต่อความคมของมันได้