- Ἐξομολόγησι

Μέσ᾿ στὰ πολλά μου κρίματα

καὶ ἡ φιλοδοξία,

Γιὰ ὅλη αὐτὴ τὴν προβολὴ

μὲ πιάνει μιὰ φοβία.

Γι᾿ αὐτὸ ζητῶ μιὰ προσευχὴ

ἀπὸ τὴν ἐκκλησία.

Μπορεῖ νὰ ἔχω πλανηθῆ

μὲ τόση φαντασία.

Ζοῦμε τὴν ἔσχατη ἐποχή,

σύγχυση ἔχω πάθει.

Θέλω συγγνώμη νὰ σᾶς πῶ

γιὰ ὅλα μου τὰ λάθη.

Φοβᾶμαι ἡ ἐξέλιξη

μὲ ἔχει ἀπορροφήσει.

Χαρὰ σ᾿ἐκεῖνον ποὺ μπορεῖ

πιὸ ταπεινὰ νὰ ζήσῃ.

Εἶμαι κ᾿ἐγὼ ἀδύνατη,

δημόσια τὸ δηλώνω.

Φοράω σάρκα ἀνθρώπινη,

αὐτὸ σᾶς λέω μόνο.

Φοβᾶμαι ἐπίσης μὴ κριθῶ,

στὰ τόσα κρίματά μου,

ποὺ ἔχασα τόσο καιρὸ

γράφοντας ποιήματά μου.

Μὰ ὁ Χριστὸς ἦρθε στὴ Γῆ,

σταυρώθηκε γιὰ μένα,

κι ὅλος ὁ κόσμος νὰ σωθῇ,

ἔχυσε τὸ ἅγιο του αἷμα.

Ἐλπίζω ἡ ἀγάπη του

μ᾿ἐπιείκεια νὰ μὲ κρίνῃ·

καθένας γιὰ τὰ λάθη του

ἔχει καὶ τὴν εὐθύνη.

Ὁ Κύριος:

«Ὅσο δὲν θὰ μετανοῇς,

θὰ μὲ ξανασταυρώνῃς.

Στάσου καὶ κοίτα τῆς πληγές·

σὺ πάλι τὶς ματώνεις».

Ἀδέλφια, φτάνει μιὰ στιγμὴ

νὰ μεταμεληθοῦμε·

τὸ «Μνήσθητι» σὰν τὸ ληστὴ

μὲ πόνο νὰ τοῦ ποῦμε.

Ἀγγελικὴ Βογδάνη

Epping - Μελβούρνης