- «ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ» (cd 86ο - 88ο)

γέρων ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ –Ἀθήνα

86α΄. ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΜΑΣ Τέλη τοῦ καλοκαιριοῦ καὶ τὴν ἐπαύριο τῆς μνήμης τοῦ ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, Κυριακὴ 25 Αὐγούστου 1963. Ὁ ἱεροκήρυκας τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης κηρύττει στὰ Βριλήσσια, στὸ ναὸ τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου. Ἦταν πρόσφατος ὁ σεισμὸς στὰ Σκόπια καὶ τὸν μνημονεύει πάλι, ὅπως καὶ σὲ προηγούμενα κηρύγματα. Εἶχε ἐπίσης προηγηθῆ πρὸ τριμήνου θλιβερὸ δυστύχημα, τὸ ὁποῖο ὑπαινίσσεται ἁπλῶς· καρχαρίας κατεσπάραξε μία Γερμανίδα τουρίστρια ὀνόματι Ἕλκα, ποὺ κολυμποῦσε μὲ ἀδαμιαία περιβολὴ στὸν Παγασητικό, στὸ νησάκι Πῖθος - Τρικκέρων, ὅπου μία ἱ. μονὴ τῆς Παναγίας εἶχε μεταβληθῆ ἀπὸ Αὐστριακὸ ἐπιχειρηματία σὲ κέντρο γυμνιστῶν (βλ. περ. «Σπίθα» φ. 261/Ἰούν. 1963, σ. 4). Μιλώντας γιὰ τέτοια συγκλονιστικὰ γεγονότα, φυσικὸ εἶνε νὰ τὸν ἐνοχλῇ ὅτι κάποιο «δεσποινάριο» ἀπὸ τὸ ἐκκλησίασμα γελᾷ… διάρκεια ὁμιλίας 28΄:21΄΄ 86β΄. ΟΥΤΕ ΚΑΛΗΜΕΡΑ! Ξανακοῦμε τὸν π. Αὐγουστῖνο μετὰ ἀπὸ ἑνάμισυ μῆνα, φθινόπωρο πιά, στὶς 13 Ὀκτωβρίου 1963. Στὸ διάστημα αὐτὸ ἴσως ἔλειψε στὴν ἐπαρχία, ἀλλὰ ὁμιλίες του ἀπὸ ἐκεῖ δὲν ἔφθασαν δυστυχῶς σ᾽ἐμᾶς. Κηρύττει τώρα μὲ ὄρεξι στὴν Ἁγία Εὐφημία Ν. Χαλκηδόνος. Στὴν ἐνορία αὐτή, ποὺ σήμερα ἀνήκει ὄχι στὴν ἀρχιεπισκοπὴ ἀλλὰ στὴ μητρόπολι Ν. Ἰωνίας & Φιλαδελφείας, πλεόναζε τὸ προσφυγικὸ στοιχεῖο, ἐξ οὗ καὶ οἱ σχετικὲς ἀναφορές. Εἶνε Κυριακὴ τοῦ Σπορέως, ἑώρταζαν οἱ Πατέρες τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, καὶ μὲ τὴν ὁμιλία αὐτὴ ὁ κήρυκας ἀρχίζει τὴ νέα ἐκκλησιαστικὴ χρονιά. Τὴν περίοδο αὐτὴ ἀπασχολεῖὅλους ὁ κίνδυνος τῶν αἱρέσεων (βλ. καὶ κήρυγμα τοῦ περασμένου Ἰουλίου στὸcd 83α΄), ἐπαινεῖ δὲ τὸν τότε ἀρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο γιὰ τὴν σθεναρὴ στάσι του. διάρκεια ὁμιλίας 23΄:03΄΄

87α΄. ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ

Τὴν Κυριακὴ 20 Ὀκτωβρίου 1963 ὁ ἱεροκήρυκας τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης μίλησε στὸ ναὸ τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων Τζιτζιφιῶν, ἑώρταζε δὲ καὶ ὁἅγ. Γεράσιμος. Λυπᾶται ποὺ εἶδε κάποιον κύριο νὰ μπαίνῃ, ν᾽ἀνάβῃ κερί, καὶ μετὰ νὰ γυρίζῃ τὰ νῶτα καὶ νὰ φεύγῃ. Ὁραματίζεται μιὰ ἐκκλησία ζωντανή, ὅπου μπαίνοντας θὰ νιώθουν ὅλοι τὸ ῥῖγος τοῦ Ἐσταυρωμένου. Ἐκφράζει πόνο καὶ ἀναμετρᾷ εὐθῦνες, γιατὶ τὰ ἀστικὰ κέντρα μιαίνονται ἀπὸ τὸ αἰσχρὸ ἐμπόριο τῆς σαρκός. Προτιμότερο, κορίτσι μου, –φωνάζει– νὰ ζῇς τιμημένα σὰν Χριστιανὴ Ἑλληνίδα κι ἂς περπατᾷς ξυπόλητη φορώντας ἕναν ἀλατζᾶ (=φτηνὸ βαμβακερὸ ὕφασμα), παρὰ νὰ πουλήσῃς τὸ κορμί σου γιὰ ἐφήμερα πλούτη. Λαχταρᾷ πότε ν᾽ἀποκτήσουμε ἕνα χριστιανικὸ κινηματογράφο, καὶ συνιστᾷ στοὺς πιστοὺς νὰ διαβάζουν ὄχι ρομάντζα ἀλλὰ Γραφὴ καὶ βίους τῶν ἁγίων. διάρκεια ὁμιλίας 23΄:23΄΄

87β΄. ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ «ΕΓΩ»

Τὴν ἑπομένη Κυριακή, 27 Ὀκτωβρίου 1963, ἑώρταζε ἡ ἁγ. Πρόκλα ἡ σύζυγος τοῦ Πιλάτου. Τὴν ἡμέρα αὐτὴ–μεταξὺ τῆς μνήμης τοῦ ἁγ. Δημητρίου καὶ τῆς ἐθνικῆς ἐπετείου τῆς 28ης Ὀκτωβρίου–ὁ π. Αὐγουστῖνος κηρύττει ἐπὶ τοῦ ἀποστόλου στὸ μεγάλο καὶ οἰκεῖο γι᾽ αὐτὸν ναὸ τοῦ Ἁγ. Γεωργίου Ἀκαδημίας Πλάτωνος. Ἡ ἀναφορά του στὸν ἀγράμματο Κολοκοτρώνη, ποὺ προέτρεπε τοὺς Ἕλληνες νὰ θάψουν τὰ πάθη ἂν θέλουν νὰ ζήσῃ ἡ πατρίδα, καὶ στοὺς πολιτικοὺς τῶν ἡμερῶν, ποὺ καθένας τους ἰσχυρίζεται πάνω ἀπ᾽ τὰ μπαλκόνια «Ἐγὼ θὰ σώσω τὴν Ἑλλάδα», γίνεται διότι πλησιάζουν κρίσιμες βουλευτικὲς ἐκλογὲς καὶ τὰ πολιτικὰ πάθη βρίσκονται σὲ ἔξαψι. Ψηφίστε ὅποιον θέλετε, λέει, ἀλλὰ μὴν εἶστε δημοκράτες στὴν πολιτικὴ καὶ δικτάτορες στὸ σπίτι… διάρκεια ὁμιλίας 23΄:10΄΄

88α΄. «ΚΑΙΝΗ ΚΤΙΣΙΣ»

Ἡ Κυριακὴ 3 Νοεμβρίου 1963 ἦταν ἡμέρα πολιτικῶν ἐκλογῶν. Ὁ ἱεροκήρυκας ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης, κατὰ τὸ πρόγραμμα τῆς ἀρχιεπισκοπῆς, βρέθηκε στὸ ναὸ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Βύρωνος - Ἀθηνῶν, ποὺ σήμερα ἀνήκει στὴ μητρόπολι Καισαριανῆς. Θὰ μιλήσῃ ἐπὶ τοῦ ἀποστόλου, χωρὶς ὅμως νὰ ἀγνοῇ τὴν ἐπικρατοῦσα τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἀτμόσφαιρα. Δὲν ἀναμειγνύεται φυσικὰ στὴν πολιτική. Μὲ ἀφορμὴ τὸ λιγοστὸ–λόγῳ τῆς ψηφοφορίας–ἐκκλησίασμα παρατηρεῖ, ὅτι τὸ κράτος, ὁρίζοντας ἐκλογὲς ἡμέρα Κυριακή, πρᾶγμα ποὺ ἀντιβαίνει στὴν ἐπικεφαλίδα τοῦ συντάγματος, ἀσεβεῖ. Ἀκριβῶς διότι ἔχουμε ἐκλογές, λέει, ἔπρεπε νὰ εἴμαστε ὅλοι στοὺς ναούς, γιὰ νὰ ζητήσουμε τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Τώρα, δίχως προσευχὴ καὶ θεῖο φωτισμό, τί περιμένουμε νὰ βγῇ ἀπὸ τὶς κάλπες; «Μὴ πεποίθατε ἐπ᾽ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων…». διάρκεια ὁμιλίας 18΄:30΄΄

88β΄. «ΘΕΟΥ ΠΟΙΗΜΑ»

Τὴν ἑπομένη Κυριακή, 10 Νοεμβρίου 1963, ὁ π. Αὐγουστῖνος κηρύττει στὴν παλιὰ Ἀθήνα, στὸ ναὸ τοῦ Ἁγ. Φιλίππου τῆς ὁδοῦ Ἀδριανοῦ, στὸ Μοναστηράκι. Ἡ περιοχὴ ὡς γνωστὸν εἶνε κατάσπαρτη ἀπὸ ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα καὶ μνημεῖα. Ἀπὸ ἐκεῖ λοιπὸν θὰ βρῇ τὴν ἀφορμὴ νὰ εἰσαγάγῃ τὸ θέμα του. Κυκλοφοροῦσαν καὶ τότε στὸν κόσμο, ὅπως καὶ σήμερα, ὑλιστικὲς ἰδέες, ποὺ ἔθεταν σὲ δοκιμασία τὴν πίστι τῶν ἀδυνάτων. Ἡ παρουσία τοῦ ἀνθρώπου στὴ γῆ, ἔλεγαν, δὲν ἔχει καμμιά σχέσι μὲ τὸ Θεό· εἶνε ἀποτέλεσμα τύχης. Στὸν ἰσχυρισμὸ αὐτὸ ἔρχεται τώρα ν᾽ἀπαντήσῃ. Ἔχει πολλὰ νὰ πῇ, κ᾽ἐπειδὴ ὁ χρόνος δὲν φτάνει, δίνει στὸ λόγο του ῥυθμὸ γοργό. Συγχρονισμένο κήρυγμα, μὲ ἐπιχειρήματα. Εἶνε ζητήματα, στὰ ὁποῖα τὰ ἑπόμενα χρόνια θὰ δώσῃ μάχες. διάρκεια ὁμιλίας 15΄:13΄΄