- ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Τὴν ἱστορία αὐτὴ ἀφηγήθηκε ἡ μητέρα μίας μοναχῆς καὶ ἀφοροῦσε τὴν δική της οἰκογένεια.

«Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς γερμανικῆς κατοχῆς ὑποφέραμε πολύ. Ἔφθασε ἡμέρα ποὺ στὸ σπίτι μας δὲν ὑπῆρχε τίποτε ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ νερό! Τότε ὁ πατέρας μου μᾶς πῆρε ἀπὸ τὸ χέρι καὶ ἀνεβήκαμε ψηλὰ στὸ βουνό, ποὺ δέσποζε πάνω ἀπὸ τὸ χωριὸ ποὺ μέναμε, καὶ μαζέψαμε λούπινα. Τὰ χιλιοέβρασε ἡ καημένη ἡ μητέρα μου, ἀλλὰ δὲ λέγανε νὰ ξεπικρίσουν. Μὲ αὐτὰ ξεγελούσαμε τὴν πεῖνα μας, ἀλλὰ τὰ μάτια μας ἔκαιγαν ἀπὸ τὴν πίκρα. Καὶ νὰ φανταστῆ κανεὶς ὅτι εἴχαμε καὶ σοβαρὰ ἄρρωστη τὴν μεγαλύτερη ἀδελφούλα μου. Ἀλλὰ καὶ τὰ δύο ἀδέλφια μου ἀγόρια, ποὺ ἐργάζονταν κ᾽ἦταν πάνω στὴν ἀνάπτυξί τους, τί νὰ φᾶνε;

Κάποτε ἡ μητέρα ἐξοικονόμησε ἕνα κομματάκι σοκολάτα! Κανένας Ἄγγλος στρατιώτης τῆς τὴν ἔδωσε; ἀπὸ καμμιὰ φιλανθρωπικὴὀργάνωσι τὴν πῆρε; Δὲν γνωρίζω. Ἡ καλή μας μητέρα οὔτε ποὺ τὴν ἄγγιξε. Τὴν ἔφερε καὶ κρυφὰ τὴν ἔδωσε στὴν ἄρρωστη ἀδελφούλα μου, μὲ τὴν ἐλπίδα πὼς θὰ δυνάμωνε. (Μάταια ὅμως. Σὲ λίγο καιρὸ πέθανε, τὴν πῆρε ὁ Θεὸς κοντά Του).

Οὔτε ὅμως καὶ ἡ ἄρρωστη τὴν ἔφαγε. Ἐπειδὴ ἄκουσε πὼς τὴν ἄλλη μέρα ἡ μητέρα κ᾽ἐγὼ θὰ κατεβαίναμε στὴν πόλι μὲ τὸ γαϊδουράκι γιὰ κάποια ἀναγκαία ἐργασία καὶ θὰ περπατούσαμε τουλάχιστον ὀκτὼ μὲ δέκα ὧρες, μὲ φώναξε κρυφὰ κοντά της καὶ δίνοντάς μου τὸ κομματάκι τῆς σοκολάτας, μοῦ εἶπε:

–Πάρε το, νὰ τὸ φᾶς ἐσύ, ἀδελφούλα μου, γιατὶ ἔχεις νὰ περπατήσης πολὺ αὔριο καὶ πρέπει νὰ δυναμώσης.

Τὴν πῆρα καὶ τὴν φύλαξα γιὰ τὴν αὐριανὴ ὁδοιπορία. Ὅμως ἡ καλή μου μητέρα ἔβαλε ἐμένα στὸ γαϊδουράκι κ᾽ἐκείνη περπατοῦσε δίπλα μὲ τὰ πόδια. Τὴν παρακαλοῦσα ν’ ἀνέβη κ᾽ἐκείνη, ἀλλὰ δὲν θέλησε. Μὲ λυπόταν γιατὶ ἤμουν μικρό. Τότε ἔβγαλα ἀπὸ τὴν τσεπούλα μου τὴ σοκολάτα καὶ τῆς τὴν ἔδωσα λέγοντας:

–Πάρε, μαμά, φάε ἐσὺ σοκολάτα νὰ δυναμώσης ποὺ περπατᾶς τόσες ὧρες, ἀφοῦ ἐμένα μὲ πάει τὸ γαϊδουράκι.

Πρὶν προλάβη νὰ ἀρνηθῆ, τὴν ἔβαλα στὰ χέρια της. Τότε κοντοστάθηκε καὶ τὴν κοίταξε δακρυσμένη. Εἶχε ξαναγυρίσει στὰ χέρια της!».

Μία ἑλληνικὴ οἰκογένεια βασανισμένη ἀπὸ τὴν φτώχεια καὶ τὴν ἀρρώστια εἶχε τέτοιο ἦθος, τέτοια ἀγάπη, τέτοια αὐταπάρνησι! Ἂς τὴν θαυμάσουμε ἀλλὰ καὶ ἂς τὴν μιμηθοῦμε.