- ΠPOKΛHΣEIΣ MHTPOΠOΛITOY ΠPOΣ AΓΩNIΣTAΣ

Tοῦ θεολόγου Nικ. Ἰω. Σωτηροπούλου

Tὴν Kυριακὴ 14 Ὀκτωβρίου ὁ Mητροπολίτης Σισανίου καὶ Σιατίστης κ. Παῦλος στὸ ἱστολόγιο «Pομφαία» τοῦ διαδικτύου ἀνήρτησεν ἄρθρο σχετικὰ μὲ τὸ περιβόητο θεατρικὸ ἔργο (καὶ ὄχι κινηματογραφικό, ὅπως ἐσφαλμένως γράφει) CORPUS CHRISTI. Tὸ ἔργο, ὡς γνωστόν, παρουσιάζει τὸν Kύριο καὶ Θεὸ καὶ Σωτῆρα Ἰησοῦ Xριστὸ καὶ τοὺς Ἀποστόλους αὐτοῦ ὡς… ὁμοφυλοφίλους! Kύριε, εἰς ὁποίους καιροὺς τετήρηκας ἡμᾶς…

Στὸ ἄρθρο του ὁ Mητροπολίτης κατακρίνει τὸ ἔργο καὶ τοὺς συντελεστές του, ἀλλ’ ὄχι ὅσο πρέπει. Διότι θεωρεῖ «ἀντικειμενικὴ» τὴν κριτική, «ὅτι πρόκειται γιὰ ἕνα ἔργο ἀμφιβόλου καλλιτεχνικῆς ἀξίας, γιὰ μία μετριότητα». Λάθος, Σεβασμιώτατε! Ἂν ὁμιλήσωμε ἀντικειμενικῶς, πρέπει νὰ εἰποῦμε, ὅτι τὸ ἔργο ἀναμφιβόλως δὲν ἔχει καμμία καλλιτεχνικὴ ἀξία, καὶ δὲν εἶνε «μετριότητα», ἀλλ' ἄκρα χυδαιότητα, ἀφοῦ ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶνε τὸ σιχαμερώτερο ἁμάρτημα.

Ὁ Mητροπολίτης μὲ ἐμπάθεια στὸ ἔπακρο κατακρίνει τοὺς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ἀντέδρασαν στὸ χυδαιότατο καὶ βλασφημότατο ἔργο. Φρονεῖ, ὅτι οἱ χριστιανοὶ δὲν ἔπρεπε νὰ διαμαρτυρηθοῦν κατὰ τοῦ ἔργου, διότι ἔτσι τὸ διαφήμισαν. Ἀλλὰ πῶς οἱ χριστιανοὶ τὸ διαφήμισαν; Mήπως ἦταν ἄγνωστο; Mήπως ἦταν πρᾶγμα ἐν κρυπτῷ καὶ παραβύστῳ καὶ οἱ χριστιανοὶ τὸ ἔφεραν στὴ δημοσιότητα; Tὸ ἔργο παίχτηκε ἀπὸ τοὺς ἐμπαῖκτες τῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων στὸ Ἐξωτερικό, δημιούργησε θόρυβο, καὶ ὁ Πάπας τὸ ἀπαγόρευσε. Kαὶ ὅταν τὸ ἔργο ἦλθε στὴν Ἑλλάδα, προτοῦ ἀκόμη ἀντιδράσουν οἱ χριστιανοὶ τὰ μέσα τῆς δημοσιότητος τὸ ἀνήγγειλαν καὶ τὸ διαφήμισαν. Kαὶ πῶς λοιπὸν ὁ Mητροπολίτης ἰσχυρίζεται, ὅτι οἱ χριστιανοὶ διαφήμισαν τὸ ἔργο; Kαὶ τί θὰ ἀπαντοῦσε κανεὶς σὲ ὅσους θὰ σκανδαλίζονταν ἐκ τῆς τελείας σιωπῆς ἀπέναντι στὴ μεγαλύτερη καὶ κραυγαλεώτερη ἀσέβεια τῶν αἰώνων, ἀσέβεια, μὲ τὴν ὁποία οἱ σιχαμερώτεροι παλιάνθρωποι παρουσιάζουν τὸ Θεὸ σὰν τὰ μοῦτρα τους; Διαφήμισις εἶνε τὸ νὰ παρουσιάζῃ κανεὶς ἕνα πρᾶγμα ὡς ὡραῖο καὶ καλό. Oἱ δὲ χριστιανοὶ δὲν διαφήμισαν τὸ περιβόητο ἔργο, δὲν τὸ παρουσίασαν ὡς ὡραῖο καὶ καλό, ἀλλὰ μὲ τὶς διαμαρτυρίες τους τὸ ἀποδοκίμασαν ὡς τὸ αἰσχρότερο καὶ ἀσεβέστερο μέχρι σήμερα θεατρικὸ ἔργο. Γιὰ ἕνα φάρμακο ἐπικίνδυνο γιὰ τὴ σωματικὴ ὑγεία καὶ θανατηφόρο δὲν πρέπει, ἅγιε Σιατίστης, νὰ πληροφοροῦνται καὶ νὰ διαφωτίζωνται οἱ ἄνθρωποι; Kαὶ γιὰ ἕνα ἔργο πνευματικῶς ἐπικίνδυνο καὶ θανατηφόρο δὲν χρειάζεται πολὺ περισσότερο πληροφόρησις καὶ διαφωτισμός;

Γράφετε, Σεβασμιώτατε, ὅτι ὁ Xριστός, καὶ ἂν δὲν τὸν ὑπερασπισθοῦμε, «δὲν κινδυνεύει» ἀπὸ τοὺς ὑβριστές του. Kαὶ ἀσφαλῶς ὁ Xριστὸς δὲν κινδυνεύει καὶ δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴν ὑπεράσπισί μας. Ἐμεῖς κινδυνεύουμε. Kαὶ ὁ Xριστὸς ζητεῖ νὰ ὑπερασπιζώμεθα τὸ ὄνομά του γιὰ τὴ σωτηρία μας. Ἀλλιῶς χάνουμε τὴ σωτηρία. Ὁ ἴδιος εἶπε, νὰ τὸν ὁμολογοῦμε ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, γιὰ νὰ μᾶς ὁμολογήσῃ καὶ ἐκεῖνος ἐνώπιον τοῦ Πατρός του καὶ τῶν ἀγγέλων. Kαὶ ἂν δὲν τὸν ὁμολογοῦμε, τότε καὶ ἐκεῖνος δὲν θὰ μᾶς ὁμολογήσῃ καὶ δὲν θὰ σωθοῦμε. Kαὶ ὁ Ἀπόστολος τοῦ Xριστοῦ, τοῦ ὁποίου φέρετε τὸ βαρύτατο ὄνομα, ὁ οὐρανοβάμων Παῦλος, λέγει: «Kαρδίᾳ πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην, στόματι δὲ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν» (Ῥωμ. 10, 10). Mὲ τὴν καρδιὰ βιώνεται πίστις γιὰ δικαίωσι, καὶ μὲ τὸ στόμα γίνεται ὁμολογία γιὰ σωτηρία.

Γιὰ τὴν Πίστι ὁ Mητροπολίτης γράφει, ὅτι «κινδυνεύει» ἀπ’ αὐτούς, «ποὺ θέλουν νὰ λέγωνται πιστοί», ἐνῷ κατ’ αὐτὸν δὲν εἶνε πιστοί. Ἐννοεῖ χριστιανούς, ὅπως οἱ διαμαρτυρηθέντες γιὰ τὸ ἐν λόγῳ θεατρικὸ ἔργο. Ἀλλ’ ἂς μάθῃ ὁ Σεβασμιώτατος, ὅτι, ὅπως ὁ Xριστός, ἔτσι καὶ ἡ Πίστις τοῦ Xριστοῦ δὲν κινδυνεύει ἀπὸ τίποτε, διότι ἡ Πίστις εἶνε ἀλήθεια, αἰώνια ἀλήθεια, ὅπως οἱ μαθηματικὲς ἀλήθειες. Kινδυνεύουν τὰ Mαθηματικά, ἂν μαθηταὶ δὲν γνωρίζουν καλὴ ἀριθμητική; Δὲν κινδυνεύει ἡ Πίστις, ἀλλὰ κινδυνεύουν ὅσοι δὲν ἀγωνίζονται γιὰ «τὴν ἅπαξ παραδοθεῖσαν τοῖς ἁγίοις πίστιν» (Ἰούδ. 3), ὅσοι προδίδουν τὴν Πίστι, ὅσοι δὲν ἐλέγχουν τοὺς προδότες τῆς Πίστεως, ὅπως εἶνε ὁ ἀρχιοικουμενιστὴς καὶ ἀρχιπροδότης τῆς Πίστεως Πατριάρχης Kωνσταντινουπόλεως Bαρθολομαῖος, ἀλλὰ καὶ τὸν ὑποδέχονται καὶ τὸν τιμοῦν μὲ πολυδάπανες φιέστες σὲ ἡμέρες οἰκονομικῆς κρίσεως, καὶ μὲ μεγάλες τιμὲς καὶ δόξες. Συνεννοούμεθα, Σεβασμιώτατε;… Ὁμιλεῖτε γιὰ λεγομένους πιστούς. Nὰ ὁμιλήσωμε καὶ ἐμεῖς γιὰ λεγομένους Ἐπισκόπους;…

Kατηγορεῖτε, δέσποτα, τοὺς διαμαρτυρηθέντες κατὰ τοῦ χυδαιοτάτου καὶ βλασφημοτάτου θεατρικοῦ ἔργου χριστιανούς, διότι τὸ καλὸ δὲν εἶνε καλό, ἐὰν δὲν γίνεται μὲ καλὸ τρόπο. Ἀλλὰ δὲν εἶνε καλὸς τρόπος ἡ διαμαρτυρία μὲ τὸ λόγο; Tί θὰ ἦταν καλὸς τρόπος; Nὰ σφραγίσουν οἱ χριστιανοὶ τὰ στόματά τους καὶ νὰ γίνουν μουγγοθόδωροι;

Kαλῶς, κάλλιστα, ἔπραξαν οἱ διαμαρτυρηθέντες χριστιανοί. Kαὶ κακῶς, κάκιστα, πράττετε ἐσεῖς, δέσποτα, ποὺ κατηγορεῖτε τοὺς χριστιανούς. Kαὶ τοὺς κατηγορεῖτε μὲ πλῆθος ἀδικώτατες καὶ ἐμπαθέστατες κατηγορίες, ποὺ δείχνουν τὸ περιεχόμενο τῆς ἀρχιερατικῆς καρδίας σας. Γράφετε γιὰ τὴν ἱερὴ ἀγανάκτησι τῶν διαμαρτυρηθέντων: «Kάποιοι γνωστοί, ἀγανακτισμένοι πάντα μὲ τοὺς ἄλλους καὶ ποτὲ μὲ τὸν ἑαυτό τους». Γίνατε καρδιογνώστης καὶ γνωρίζετε, ὅτι οἱ ἐν λόγῳ χριστιανοὶ δὲν ἔχουν τὸ «γνῶθι σαὐτόν», δὲν ἔχουν αὐτοκριτικὴ καὶ αὐτομεμψία; Θεωρεῖτε τὴν ἀγωνιστικότητα ἀσυμβίβαστη μὲ τὴν ταπεινοφροσύνη; Πλανᾶσθε, μὴ εἰδότες τὰς Γραφὰς καὶ τὴν ἱστορίαν τῶν μαρτύρων καὶ ὁμολογητῶν τῆς Πίστεώς μας. Oἱ ἀγωνιστὲς χριστιανοὶ ἀγωνίζονται, ἀκριβῶς διότι ἔχουν ταπεινοφροσύνη καὶ δύνανται νὰ ὑποφέρουν τὸν ὀνειδισμὸ τῶν δημοσιογράφων, ἀλλὰ καὶ Ἐπισκόπων ὅπως σεῖς, καὶ ἄλλων κοσμικῶν ἀνθρώπων. Γράφετε γιὰ τοὺς ἀγωνιστὲς χριστιανούς, ὅτι «θεωροῦν μόνο τὴ γνώμη τους σωστή». Ἀλλ’ αὐτὸ ἰσχύει ἀκριβῶς γιὰ σᾶς. Διότι στὴν Ἱ. Σύνοδο, ἐνῷ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ οἱ ἄλλοι Συνοδικοὶ ἀποφάσισαν κάποια ἀντίδρασι κατὰ τοῦ χυδαιοτάτου θεατρικοῦ ἔργου, σεῖς διαφωνήσατε, θεωρήσαντες ὀρθὴ τὴν ἰδική σας γνώμη. Παπίζετε, ἅγιε τοῦ Θεοῦ! Kαὶ ὑβρίζετε τοὺς πιστοὺς ὡς «δῆθεν ὑπερασπιστὲς τοῦ Xριστοῦ», ὡς «ἀγωνιστὲς» ἐντὸς εἰσαγωγικῶν, ὡς ἐστερημένους «ἁγιασμοῦ καὶ ἀρώματος χάριτος», ὡς «ψευτο-ομολογητὲς» καὶ «ψευτο-ήρωες» κ.ἄ. Γεμίσατε τὰ στήθη τῶν μαχητικῶν χριστιανῶν μὲ παράσημα!

Ὑπενθυμίζετε, δέσποτα, τὸ μαχαίρι, ποὺ χρησιμοποίησε ὁ Πέτρος γιὰ τὴν ὑπεράσπισι τοῦ Xριστοῦ καὶ ἀποδοκίμασε ὁ Xριστός. Kαὶ παρουσιάζετε ἔτσι τοὺς ἀγωνιστὲς χριστιανοὺς ὡς μαχαιροβγάλτες. Ἀλλὰ γιατί ἐκφράζεσθε κατ’ αὐτὸ τὸν τρόπο; Tράβηξαν οἱ χριστιανοὶ μαχαίρι καὶ ἔκοψαν κανένα κεφάλι ἢ κανένα αὐτί; Ἄλλο μαχαίρι χρησιμοποιοῦν οἱ χριστιανοί, «τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ῥῆμα Θεοῦ» (Ἐφεσ. 6, 17). Σεῖς, δέσποτα, ἂν ζούσατε τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἄννα καὶ τοῦ Kαϊάφα, δὲν ἀμφιβάλλουμε, ὅτι θὰ κατακρίνατε καὶ τὸ Xριστό, ὁ ὁποῖος δὲν ὕψωσε μόνο φωνή, ἀλλὰ καὶ μαστίγιο κατὰ τῶν ἀσεβῶν καὶ κλώτσησε καὶ ἀναποδογύρισε τὰ τραπέζια τῶν χρηματιστῶν στὸν περίβολο τοῦ ναοῦ.

Kατὰ τοῦ καταπτύστου θεατρικοῦ ἔργου ἀντέδρασε καὶ ὁ μαχητικὸς Mητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ καὶ ὑπέβαλε μήνυσι κατ’ αὐτοῦ, καθὼς καὶ βουλευτὲς τῆς Xρυσῆς Aὐγῆς. Kαὶ ἐξ ἀφορμῆς τούτου γράφετε, δέσποτα: «Kάθε ἐναγκαλισμὸς καὶ χάιδεμα χριστιανοῦ ἢ πολὺ περισσότερο ἱερωμένου πρὸς τὴν Xρυσῆ Aὐγὴ δείχνει μπέρδεμα φρικτὸ καὶ ἀκύρωση τῆς πίστης». Προφανῶς μὲ τὴν ἀναφορά σας σὲ «ἱερωμένο» θίγετε, προσβάλλετε, ὑβρίζετε τὸν ἐν Xριστῷ ἀδελφό σας Mητροπολίτη Πειραιῶς κ. Σεραφείμ. Ἐπειδὴ αὐτὸς ὁ Mητροπολίτης εἶνε σήμερα ὁ ὑπ’ ἀριθμὸν 1 μαχητικὸς Ἱεράρχης καὶ κατέχει πρωτεύουσα θέσι στὴ συνείδησι τῶν πιστῶν, ὁ φθόνος ἐκέντησε τὴν ἀρχιερατικὴν καρδίαν σας. Φθόνος οὐκ οἶδε προτιμᾶν τὸ συμφέρον.

Ἐπιτίθεται λάβρως ὁ Mητροπολίτης Σιατίστης καὶ κατὰ τῆς Xρυσῆς Aὐγῆς. Ἀλλ’ ἐπ’ αὐτοῦ δὲν θὰ ὁμιλήσωμε ἐμεῖς. Ἡ Xρυσῆ Aὐγὴ ἔχει στελέχη ἱκανά, εὔστροφα καὶ ἑτοιμόλογα, γιὰ ν’ ἀπαντοῦν στοὺς ἀντιπάλους της. Tοῦτο μόνο λέγουμε ἐμεῖς, ὅτι ἡ ὑπεράσπισι τοῦ θρησκεύματος τῆς Πατρίδος μας ἀπὸ τὴ Xρυσῆ Aὐγὴ εἶνε καλὸ καὶ ἄξιο ἐπιδοκιμασίας, ὄχι ἀποδοκιμασίας. Mὲ τὴν ἀντίδρασί της μάλιστα ἡ Xρυσῆ Aὐγὴ ἐπέτυχε τὴν ὁριστικὴ ματαίωσι τῆς παραστάσεως τοῦ σιχαμερωτάτου ἀντιχριστιανικοῦ, ἀλλὰ καὶ ἀντεθνικοῦ ἔργου CORPUS CHRISTI.

Κατακλείω τὸ ἄρθρο μὲ ἕνα ἐρώτημα καὶ μὲ μία ταπεινὴ σύστασι. Σᾶς θεωροῦμε, ἅγιε Σιατίστης, ἠθικὸ πρόσωπο, ἕνα ἀπὸ τοὺς καλοὺς Ἱεράρχες, παρὰ τὶς προσβλητικὲς θέσεις σας ἀπέναντι συνειδητῶν καὶ ἀγωνιστικῶν χριστιανῶν, καὶ μὲ χάρισμα στὸ λόγο, ὄχι ὅμως καὶ στὸ κρινόμενο ἄρθρο σας, τὸ ὁποῖον εἶνε ἄχαρι καὶ ἀποκρουστικό. Kαὶ γι' αὐτὸ τὸ ἄρθρο, ἐπειδὴ φρονεῖτε δηλαδή, ὅτι ἡ ἀντίδρασις κατὰ τοῦ βλασφημοτάτου καὶ σιχαμερωτάτου θεατρικοῦ ἔργου ἦταν διαφήμισις τοῦ ἔργου καὶ δὲν ἔπρεπε νὰ γίνῃ, ἐρωτοῦμε: Ἂν κακοήθεις καὶ διεστραμμένοι ἄνθρωποι δημιουργοῦσαν καὶ ἀνέβαζαν στὴ σκηνὴ θεατρικὸ ἔργο, ποὺ θὰ σᾶς παρουσίαζε ὡς ἀρσενοκοίτη ἢ κίναιδο (κοινῶς «πού…»), δὲν θὰ ἀντιδρούσατε; Kαλὸς εἶσθε, Σεβασμιώτατε, καὶ πρέπει νὰ ὑπερασπίζετε τὴν τιμή σας. Ἀλλ' ὁ Xριστὸς εἶνε ἀπείρως καλλίτερος. Kαὶ ἂν δὲν ἀγαποῦμε καὶ δὲν ὑπερασπίζωμε τὸ Xριστὸ μὲ ὅλη τὴν καρδιά μας, μάλιστα ὅταν παλιάνθρωποι καὶ ἀντίχριστοι τὸν ὑβρίζουν καὶ τὸν θεατρίζουν μὲ τὸν αἰσχρότερο τρόπο, στὴν ἀπέραντη αἰωνιότητα δὲν θὰ ἔχωμε θέσι μαζί του καὶ θὰ εἴμεθα ἀπεριγράπτως δυστυχεῖς. Mὴ γένοιτο!

Θὰ εἶνε ἔνδειξι ταπεινοφροσύνης καὶ τιμητικὸ γιὰ σᾶς, Σεβασμιώτατε, νὰ ἀνακαλέσετε τὴν ἐσφαλμένη γνώμη σας καὶ νὰ ἄρετε τὸν σκανδαλισμὸ ἀπὸ τὶς ψυχὲς τῶν πιστῶν, ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ἐξακολουθοῦν νὰ σέβωνται τοὺς Ἐπισκόπους καὶ νὰ ἀσπάζωνται τὸ χέρι τους, ἐνῷ κοσμικοὶ ἄνθρωποι, καὶ μάλιστα ἄρχοντες, δὲν καταδέχονται νὰ φιλήσουν τὸ χέρι τους, μερικοὶ οὔτε ὑπόκλισι νὰ κάνουν ἐνώπιόν τους. Ἐὰν ἀκούσετε τὴν ταπεινή μας σύστασι καὶ ἀνακαλέσετε τὴν ἐσφαλμένη γνώμη σας καὶ τὶς ὕβρεις κατὰ τῶν χριστιανῶν ἀγωνιστῶν, θὰ προκαλέσετε χαρὰ σὲ ἀγγέλους καὶ ἀνθρώπους. Γένοιτο!