- «ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ»(cd 40ό - 42ο)

γέρων ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ – Ἀθήνα

40α΄. ΠΩΣ ΘΑ ΕΡΘῌ Η ΕΥΛΟΓΙΑ;

Ὁ –ἀείμνηστος τώρα– π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στὶς 24

Στὶς 8 Ὀκτωβρίου 1961 διαβαζόταν ἐπ᾽ ἐκκλησίας τὸ εὐαγγέλιο τῆς Γ΄ Κυριακῆς τοῦ Λουκᾶ· λέει γιὰ τὸ νεκρὸ γυιὸ μιᾶς χήρας, τὸν ὁποῖον μ᾽ ἕνα του λόγο ἀνέστησε ὁ Χριστός μας. Τὸ πρωὶ ὁ π. Αὐγουστῖνος κήρυξε στὸ ναὸ τοῦ Προφ. Δανιὴλ Βοτανικοῦ, ἐπὶ τῆς λεωφόρου Ἀθηνῶν. Ἡ περικοπὴ μιλάει γιὰ μιὰ σκληρὴ πραγματικότητα τῆς ζωῆς, γιὰ φέρετρο, κηδεία, πένθος, δάκρυα. Σ᾽ αὐτὰ ἀναφέρθηκε καὶ ὁ ὁμιλητής. Στόχο του ἔχει νὰ βγάλῃ ἐκ τοῦ πικροῦ γλυκύ, νὰ ὁδηγήσῃ σὲ λύτρωσι. Θὰ ἐπιστρατεύσῃ ἀνέκδοτα ἀπὸ τὴν ἱστορία καὶ τὴν πνευματικὴ φιλολογία, καθὼς καὶ τὸ συναξάρι τῶν ἁγίων Πελαγίας καὶ Ταϊσίας ποὺ ἑώρταζαν τὴν ἡμέρα αὐτή.

διάρκεια ὁμιλίας 17΄.04΄΄

41α΄. ΥΠΟΜΟΝΗ

Ὁ π. Αὐγουστῖνος ἀνήκει στοὺς μαχητὰς τῆς Ὀρθοδοξίας. Οἱ σημερινοὶ οἰκουμενισταὶ τὸν κατατάσσουν στοὺς ἀδιάλλακτους. Στὴν ὁμιλία ὅμως ποὺ ἀκολουθεῖ, ἡ ὁποία ἔγινε σὲ χρόνια πρώιμα, παίρνει –καλοπροαίρετα, ὅπως καὶ ἄλλοι τότε ὀρθόδοξοι θεολόγοι– στάσι θετικὴ στὸ ἐνδεχόμενο μιᾶς νέας Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Στὰ ἑπόμενα βέβαια χρόνια ἡ στάσι του ἐσκλήρυνε, ὅταν πλέον ὁ οἰκουμενισμὸς ἔδειξε τὸ ἀληθινό του πρόσωπο. Τὸν ἀκοῦμε λοιπὸν ἐδῶ νὰ κηρύττῃ στὴν Ἀθήνα τὴν Κυριακὴ 15 Ὀκτωβρίου 1961, μνήμη τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἑβδόμης (Ζ΄) Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Βρίσκεται στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Αἰμιλιανοῦ λόφου Σκουζέ. Τὸ θέμα τῆς ὁμιλίας του παίρνει ἀπὸ τὸ τέλος τῆς παραβολῆς τοῦ σπορέως.

διάρκεια ὁμιλίας 21΄.22΄΄

41β΄. ΤΙ ΕΙΝΕ ΠΙΣΤΙΣ;

Τὴν Κυριακὴ 29 Ὀκτωβρίου 1961 ὁ ἱεροκήρυκας τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος ἔρχεται νὰ κηρύξῃ στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Ἀναργύρων Νέας Σμύρνης. Τὸ εὐαγγέλιο τῆς ἡμέρας μιλοῦσε γιὰ τὴν ἀνάστασι τῆς κόρης τοῦ Ἰαείρου καὶ τὴν θεραπεία τῆς αἱμορροούσης. Θὰ μιλήσῃ γιὰ τὴν πίστι, τὴν ὁποία πρέπει νὰ συνοδεύουν τὰ ἔργα. Προτοῦ ὅμως νὰ ἔλθῃ στὸ θέμα του, αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκη νὰ πῇ κάτι ἄλλο. Ἐκφράζει τὴ λύπη του ποὺ βλέπει τὴν ἐκκλησία κενή. Τὴν ἡμέρα αὐτὴ γίνονταν …ἐκλογές. Ὅλοι τρέχουν στὰ ἐκλογικὰ κέντρα, ἐνῷ θὰ ἔπρεπε κι αὐτοὶ ποὺ ἐκλέγουν καὶ αὐτοὶ ποὺ ἐκλέγονται νὰ ἔλθουν πρῶτα στὴν ἐκκλησία. Τώρα τί περιμένουμε ἀπὸ ἐκλογὲς ποὺ ἀρχίζουν ὄχι μὲ εὐλογία ἀλλὰ μὲ ἁμαρτία, νὰ βγῇ κάτι καλό;

διάρκεια ὁμιλίας 21΄.22΄΄

42α΄. Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Αὐτὴ ἡ παραβολὴ τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου τῆς πέμπτης (Ε΄) Κυριακῆς τοῦ Λουκᾶ ἔχει πολλὲς πλευρὲς καὶ προσφέρει ποικίλα διδάγματα. Ἕνα ὄχι πολὺ γνωστὸ σημεῖο της ἀποφασίζει ν᾽ ἀναπτύξῃ ὁ ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος, ἱεροκήρυκας τότε (ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ᾽60) τῆς μεγάλης ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν. Ἡ ἄγνοια τῆς ἁγίας Γραφῆς – τοῦ Εὐαγγελίου, αὐτὸς εἶνε ὁ καημὸς καὶ ὁ πόνος ποὺ τὸν συνέχει.

Εἶνε Κυριακὴ 5 Νοεμβρίου 1961 καὶ κηρύττει στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Γεωργίου Νικαίας - Πειραιῶς. Ἀντικρούει τὴν ἄρνησι τοῦ ὀρθολογισμοῦ καὶ μάχεται κραταιὰ κατὰ τῆς ἀπιστίας καὶ τῆς ἀθεΐας. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ σπεύδει ν᾽ ἀποτρέψῃ τὸν κίνδυνο τῆς εὐπιστίας καὶ τῆς δεισιδαιμονίας· γι᾽ αὐτὸ τονίζει ῥητῶς, ὅτι ὁ πνευματισμὸς δὲν εἶνε τίποτε ἄλλα παρὰ δαιμονισμός.

διάρκεια ὁμιλίας 26΄.38΄΄

42β΄. Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Τὴν ἑπομένη Κυριακή, 12 Νοεμβρίου 1961, ὁ π. Αὐγουστῖνος κηρύττει στὸ ναὸ τοῦ Ἁγ. Γεωργίου Ἀκαδημίας Πλάτωνος ἐπὶ τῆς περικοπῆς τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου (Η΄ Κυριακὴ τοῦ Λουκᾶ). Ὑπενθυμίζει στὸ ἐκκλησίασμα ὅτι στὸν ἴδιο ναὸ καὶ στὴν ἴδια περικοπὴ εἶχε μιλήσει πρὸ διετίας (τὸ 1959) ὁ κεκοιμημένος πλέον μητροπολίτης Ἀκαρνανίας Ἱερόθεος (ἂς σημειωθῇ ὅτι εἶνε ἐκεῖνος ποὺ ἔκανε κληρικὸ τὸν π. Αὐγουστῖνο). Θεομηνία χαρακτηρίζει μία πρωτοφανῆ νεροποντὴ ποὺ συνέβη πρὸ μιᾶς ἑβδομάδος στὴν Ἀθήνα, ἡ ὁποία ἔφτανε τότε σὲ πληθυσμὸ τὰ 2.000.000. Τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἑώρταζε καὶ ὁ ἅγ. Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμων, καὶ ἀναφέρεται σ᾽ αὐτόν.

διάρκεια ὁμιλίας 25΄.00΄΄

Βιβλιοπωλεῖο «Ἔλαφος», Β. Γεωργίου 10, 531 00 ΦΛΩΡΙΝΑ, τηλ. 23850-28868, πρωὶ 10 - 2 μ.μ.

40β΄. ΔΑΚΡΥΑ

Σεπτεμβρίου 1961, ὡς ἱεροκήρυκας Ἀθηνῶν, μιλάει στὸν μεγάλο ναὸ τῆς Ἁγ. Τριάδος Ἀμπελοκήπων ἐπὶ τῆς λεωφόρου Κηφισίας – ἀκούγονται καὶ διερχόμενα ὀχήματα. Εἶνε ἡ Πρώτη (Α΄) Κυριακὴ τοῦ Λουκᾶ, καὶ τὸ εὐαγγέλιο ἱστορεῖ τὴν θαυμαστὴ ἁλιεία τῶν ψαράδων στὴ λίμνη Γεννησαρέτ. Εἶνε μιὰ ὁμιλία μὲ ἀπολογητικὰ στοιχεῖα, ποὺ ἐνισχύουν τὴν πίστι. Ὁ γέροντας κατὰ τὸ ὑπόδειγμα τοῦ Κυρίου, ἀφοῦ δείξῃ κοινωνικὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τοὺς ἀδυνάτους, ὁδηγεῖ ἐν συνεχείᾳ τὸ ἀκροατήριό του σὲ πνευματικώτερα θέματα. Στὴ φτωχὴ πατρίδα μας, ποὺ ἀριθμοῦσε τότε 8.000.000 πληθυσμό, θέλει νὰ ἑνώσῃ ὅλους ἐν Χριστῷ. Φωνάζει σὲ δεξιοὺς καὶ ἀριστερούς· Ἂν ἔχουμε τὴν εὐλογία τοῦ Χριστοῦ, «χῶμα θὰ πιάνουμε μάλαμα θὰ γίνεται»! διάρκεια ὁμιλίας 17΄.55΄΄