- «ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ» (cd 92ο - 94ο)

γέρων ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ –Ἀθήνα

92α΄. Η ΡΟΜΦΑΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ (τὸ κήρυγμα τοῦ π. Αὐγουστίνου) Μὲ τὸν ψηφιακὸ τοῦτο δίσκο ἡ σειρὰ «Φωνὴ βοῶντος» ἐγκαινιάζει τὰ πρωινὰ κηρύγματα τοῦ ἱεροκήρυκα τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ἀρχιμ. Αὐγουστίνου Καντιώτη τοῦ ἔτους 1964 σὲ ναοὺς τῆς Ἀθήνας καὶ τῶν περιχώρων. Στὸ σημεῖο αὐτὸ μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ἡ ὁμιλητική του παραγωγὴ βρίσκεται χρονικὰ μὲν στὸ μέσον περίπου τοῦ διαστήματος 1960 - 1967, ποιοτικὰ δὲ στὸ ἀποκορύφωμά της. Ὑπολείπονται ἀκόμη ὁλόκληρα τὰ ἔτη 1964, 1965, 1966, καθὼς καὶ τὸ μισὸ 1967. Ἀπὸ τὸ ὑπόλοιπο τοῦ 1967 καὶ πέρα θὰ γίνῃ ἐπίσκοπος (καὶ–ἂν θέλῃ ὁ Θεός– τὰ κηρύγματα ἐκεῖνα θ᾽ἀποτελέσουν μιὰ ἄλλη σειρὰ μὲ δικό της γενικὸ τίτλο). Στὸ κήρυγμα τοῦ π. Αὐγουστίνου ταιριάζει ἕνας γνωστὸς ψαλμικὸς ὕμνος, ποὺ κυριολεκτεῖται βέβαια στὸν Κύριο, ἀλλὰ ἰσχύει καὶ γιὰ κάθε γνήσιο ἐργάτη τοῦ εὐαγγελίου· «Περίζωσαι τὴν ῥομφαίαν σου ἐπὶ τὸν μηρόν σου, δυνατέ, τῇ ὡραιότητί σου καὶ τῷ κάλλει σου καὶ ἔντεινον καὶ κατευοδοῦ καὶ βασίλευε» (Ψαλμ. 44,4-5). Ζώσου τὸ σπαθί σου, παντοδύναμε Χριστέ –ἐξηγεῖ ὁ ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης–, γιὰ νὰ πολεμήσῃς τὸν διάβολο ποὺ μᾶς τυραννεῖ· καὶ φέρε εἰς πέρας ἐκεῖνα ποὺ θέλεις καὶ κυρίευε ἐπάνω σ᾽ἐκείνους ποὺ σοῦ ἀντιστέκονται.Ἀκολουθεῖ στὴ συνέχεια τμηματικὰ σὲ ἀργὸ μέλος καλύπτοντας ὅλο τὸν δίσκο, ψαλλόμενος ἀπὸ τὴν μεγάλη χορῳδία τῶν Θεσσαλονικέων ἱεροψαλτῶν μὲ χοράρχη τὸν ἀείμνηστο Χρύσανθο Θεοδοσόπουλο. διάρκεια ὁμιλίας 12΄:14΄΄ 92β΄. Η ΖΩΗ ΕΙΝΕ ΑΓΩΝΑΣ

Μὲ τὴν ἔναρξι τοῦ νέου ἔτους 1964, τὴν Κυριακὴ πρὸ τῶν Φώτων - 5 Ἰανουαρίου, ὁ ἱεροκήρυκας τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης ἔρχεται νὰ μιλήσῃ στὸ μεγάλο ναὸ τοῦ Ἁγ. Κωνσταντίνου Ὁμονοίας, ὅπου προϊστάμενος ἦταν ὁ ἀρχιμ. Θεόκλητος Στράγκας. Εἶνε ὁ ἱστορικὸς ναὸς ποὺ ὡς ἔμβλημα κοσμεῖ καὶ τὸ ἐξώφυλλο τῆς σειρᾶς αὐτῆς μὲ τὸν γενικὸ τίτλο «Φωνὴ βοῶντος». Στὸ ναὸ αὐτὸν ἔκανε πολλὰ καὶ σπουδαῖα κηρύγματα ὡς ἀρχιμανδρίτης καὶ ἐκεῖ τελικὰ (μετὰ ἀπὸ τρία χρόνια, τὸ 1967) θὰ γίνῃ καὶ ἡ χειροτονία του σὲ ἐπίσκοπο. Καλύπτοντας κάποιο κενό, ποὺ παρουσιάζουν συνήθως τὰ κηρύγματα, θὰ συνεχίσῃ καὶ καθ᾽ὅλο τὸ ἔτος αὐτὸ νὰ ἀσχολῆται μὲ τὶς ἀποστολικὲς περικοπές, ποὺ ὡς γνωστὸν ἔχουν περισσότερες δυσκολίες στὴν κατανόησι. διάρκεια ὁμιλίας 23΄:40΄΄

93α΄. ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ

Ὁ π. Αὐγουστῖνος κατὰ κανόνα προτιμοῦσε νὰ κηρύττῃ σὲ ναοὺς ὅπου δὲν ἀκουγόταν κήρυγμα. Στὶς 12 Ἰανουαρίου ὅμως 1964, Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα, κατὰ τὸ πρόγραμμα τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, βρίσκεται στὸ ναὸ τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Κυνοσάργους, ποὺ δὲν ἐστερεῖτο διδασκαλίας. Ὡστόσο, παρὰ τοὺς δισταγμούς του, ἀνεβαίνει στὸν ἄμβωνα ὄχι μόνο κατόπιν ἐπιμόνου παρακλήσεως τοῦ προϊσταμένου τοῦ ναοῦ π. Κωνσταντίνου Ἀνδρουλάκη (βλ. γι᾽ αὐτὸν καὶ στὸ cd 71α΄), ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν εὐλογία τοῦ παρισταμένου καὶ λειτουργοῦντος μητροπολίτου Χανίων Νικηφόρου, τὸν ὁποῖο χαρακτηρίζει ὡς καλὸν ἐπίσκοπο καὶ φίλο. Οἱ συχνὲς ἀναφορὲς σὲ πατριάρχες γίνονται, διότι τότε οἰκουμενικὸς πατριάρχης ἦταν ὁ Ἀθηναγόρας, τὸν ὁποῖον ἀκριβῶς τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες ἤλεγξε ὡς μασόνο στὴν «Σπίθα» μὲ τὸ ἄρθρο «Φύλακες, γρηγορεῖτε!» (βλ. φ. 268/Ἰαν. 1964). διάρκεια ὁμιλίας 26΄:21΄΄

93β΄. ΚΡΑΤΑ ΚΑΛΑ ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΑΥΤΟ!

Στὸ σημεῖο αὐτὸ οἱ σῳζόμενες ὁμιλίες τοῦ π. Αὐγουστίνου παρουσιάζουν ἕνα κενὸ πέντε ἑβδομάδων. Ἔτσι στὶς 23 Φεβρουαρίου 1964, μετὰ ἀπὸ ἕνα μῆνα καὶ πλέον δηλαδή, Κυριακὴ τοῦ Τελώνου & Φαρισαίου καὶ μνήμη τοῦ ἁγ. Πολυκάρπου Σμύρνης, τὸν ξανακοῦμε στὸν Ἅγ. Κωνσταντῖνο Ὁμονοίας. Στὸ μεγάλο αὐτὸ ναὸ τῶν Ἀθηνῶν ἀναγκάζεται νὰ ἐντείνῃ τὴ φωνή· γι᾽ αὐτὸ ἴσως, ποῦ καὶ ποῦ, ἀκούγεται νὰ βήχῃ. Θὰ θυμηθῇ τὴ Μικρὰ Ἀσία. Μὲ σεβασμὸ ἐκφράζεται γιὰ τὸν τότε γηραλέο ἀρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο (Χατζησταύρου), τὸν ἀπὸ Ἐφέσου. Στὰ κηρύγματά του τὴν περίοδο αὐτὴ συχνὰ ἀκοῦμε νὰ στηλιτεύῃ τὶς αἱρέσεις καὶ σκοτεινὲς ὀργανώσεις (παπισμό, προτεσταντισμό, χιλιασμό, μασονία). Καὶ ἐνῷ οἱ διαστημικὲς ἔρευνες ὠθοῦν σὲ ἐξωστρέφεια, πρὸς τὰ «ῥέοντα», ὁ κήρυκας φροντίζει τὸν ἔσω ἄνθρωπο, νὰ μὴ χάσουμε τὰ αἰώνια καὶ «ἀσάλευτα». διάρκεια ὁμιλίας 20΄:49΄΄

94α΄. ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΟΙ

Τὴν πρωτομηνιὰ τοῦ Μαρτίου 1964 ὁ ἱεροκήρυκας τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης κηρύττει στὸ ναὸ τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου Ν. Μαδύτου, ὅπου ἐφημέρευε ὁ ἀείμνηστος π. Φώτιος Οἰκονόμου (δυστυχῶς ἐφονεύθη σὲ τροχαῖο τὸ 1966). Ἡ ἐνορία τώρα ἀνήκει στὴ μητρόπολι Ν. Ἰωνίας & Φιλαδελφείας. Εἶνε Κυριακὴ τοῦ Ἀσώτου καὶ θὰ καλύψῃ καὶ τὰ δύο ἁγιογραφικὰ ἀναγνώσματα· ἔτσι ἡ μεγάλη αὐτὴ ὁμιλία ἀποβαίνει διπλῆ. Τὴν ἡμέρα ἐκείνη συνέπεσε καὶ σχολικὸς ἐκκλησιασμὸς μαθητῶν. Γιὰ νὰ καταλάβουμε ὅσα λέει –ἀμερόληπτα– γιὰ τὰ τότε πολιτικὰ κόμματα, πρέπει νὰ γνωρίζουμε, ὅτι προσφάτως (16 Φεβρουαρίου) στὴν κυβέρνησι εἶχε ἀνέλθει ἡ Ἕνωσις Κέντρου τοῦ Γεωργίου Παπανδρέου, ἐνῷ ἡ Ε.Ρ.Ε. τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ εἶχε περάσει στὴν ἀντιπολίτευσι. Στὰ ἐθνικὰ ζητήματα τὸ Κυπριακὸ βρισκόταν πάντα στὸ κέντρο τοῦ ἐνδιαφέροντος. διάρκεια ὁμιλίας 28΄:21΄΄

94β΄. Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ

Στὶς 8 Μαρτίου 1964, Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω, ὁ π. Αὐγουστῖνος «δραπετεύει» εὐχαρίστως ἀπὸ τὴν πρωτεύουσα καὶ φθάνει στὴν Κοζάνη. Τὸ ἴδιο ἔκανε καὶ τὸ περασμένο καλοκαίρι, τοῦ 1963, κηρύττοντας τότε στὸ χωριὸ Σιδερά. Ὁμιλεῖ στὸ ναὸ τοῦ Ἁγ. Κωνσταντίνου, ὅπου τὰ χρόνια τῆς Κατοχῆς κήρυξε καὶ συνεργάστηκε μὲ τὸν ἀείμνηστο παπα-Πασχάλη. Ἔχει ἄνεσι, παρατείνει τὸν λόγο καὶ ἐπὶ τοῦ εὐαγγελίου καὶ ἐπὶ τοῦ ἀποστόλου τῆς ἡμέρας. Ἡ ὁμιλία αὐτὴ ἔχει περιληφθῆ στὸ βιβλίο τῆς Ἀνδρονίκης Καπλάνογλου «Μία ζωντανὴ ἱστορία τόμ. Β΄» (Κοζάνη 2006, σσ. 244-253). Μεταξὺ τῶν ἄλλων λέει, ὅτι ἡ θ. λειτουργία δὲν πρέπει νὰ μεταδίδεται ἀπὸ ῥαδιοφώνου. «Μινοῦτο» λέει τὸ δευτερόλεπτο καὶ «μπουρζουαρία» τὴν ἀστικὴ τάξι, ἐνῷ μὲ τὴν «στέππα» ἐννοεῖ τὸν κομμουνισμό. Προσκαλεῖ ἐπίσης καὶ σὲ ἄλλη ὁμιλία του, μεσημεριανή, στὸν σύλλογο «40 Μάρτυρες». διάρκεια ὁμιλίας 25΄:43΄΄