- «ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ» (cd 65ο - 66ο)

γέρων ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ – Ἀθήνα

65α΄. ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΣὲ ἕναν ἄλλο ναὸ τῆς Ν. Ἰωνίας - Ἀθηνῶν, τὸν Ἅγιο Εὐστάθιο, κηρύττει ὁ ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης τὴν Κυριακὴ 11 Νοεμβρίου 1962. Ἡ περιοχὴ εἶχε πολὺ προσφυγικὸ πληθυσμό• γι᾽ αὐτὸ χαρακτηρίζει τὸν ξερριζωμὸ τοῦ μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ ὡς σημεῖο τῶν καιρῶν. Στὸ εὐαγγέλιο τὴν ἡμέρα ἐκείνη εἶχε ἀναγνωσθῆ ἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρείτου, ποὺ διδάσκει τὴν ἀγάπη, ἐνῷ ὁ ἀπόστολος δίδασκε τὸν ἡρωισμό. Ὁ ὁμιλητὴς ἀκούγεται νὰ βήχῃ – πρέπει νὰ ἦταν ἀδιάθετος• συνεχίζει ὡστόσο χωρὶς νὰ λυπᾶται τὸ «ὀστράκινο σκεῦος» του. Γιώρταζαν οἱ ἅγιοι Μηνᾶς (ἀπὸ τὴν Κιουτάχεια), Βίκτωρ (ἀπὸ τὴν Ἱσπανία), Βικέντιος (διάκονος ποὺ τὸν κρέμασαν ἀνάποδα) καὶ ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης (ποὺ ἔχει συνθέσει πολλοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ὕμνους).διάρκεια ὁμιλίας 18΄:49΄΄65β΄. ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟΤὴν ἑπομένη Κυριακή, 18 Νοεμβρίου 1962, ὁ π. Αὐγουστῖνος κηρύττει στὸ Περιστέρι, στὸ ναὸ τῶν Ταξιαρχῶν (Μάσχα), στὸ Ι.Κ.Α.. Μέσα στὴν ἑβδομάδα εἶχε προηγηθῆ (τὴν Τρίτη 13 Νοεμβρίου) ἡ ἑορτὴ τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου, μὲ τὸν ὁποῖον ἀρχίζει. Συνθέτει τὴν ὁμιλία του περνώντας ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιο (παραβολὴ τοῦ ἄφρονος πλουσίου) στὸν ἀπόστολο, ποὺ μιλάει γιὰ τὴ νέκρωσι τοῦ Χριστιανοῦ ἀπέναντι στὰ θέλγητρα τοῦ κόσμου. Ἐκεῖνο τὸν καιρὸ εἶχε συμβῆ κάτι λυπηρό• ἕνας νέος ἀποφάσισε νὰ μονάσῃ, καὶ οἱ γονεῖς του τὸν ἔκλεισαν στὸ ψυχιατρεῖο μὲ τὴν ἀστυνομία. Τὸ νὰ κλείσουν τὰ μοναστήρια τὸ χαρακτηρίζει ὡς «σημεῖον τῶν καιρῶν». Ὅταν ὁ ἴδιος ἐπισκέφθηκε τὴ μονὴ Φιλοθέου στὸ Ἅγ. Ὄρος, εἶδε σὲ εἰκόνα ἕναν ἐσταυρωμένο ἀσκητὴ καὶ τὸν ἐντυπωσίασε ἰσχυρά.διάρκεια ὁμιλίας 22΄:36΄΄

66α΄. ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

Πολλὰ θὰ ἤθελε νὰ πῇ ὁ ἱεροκήρυκας τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Αὐγουστῖνος Καντιώτης. Τὰ νοήματα συνωστίζονται στὰ χείλη του. «Δὲν ἔχω καιρό…», λέει συχνὰ στὶς ὁμιλίες του. Τὸ ἴδιο ἀκοῦμε καὶ τὴν Κυριακὴ 25 Νοεμβρίου 1962 στὸ ναὸ τοῦ Ἁγ. Σπυρίδωνος Ν. Ἰωνίας - Ἀθηνῶν, ποὺ τώρα ὑπάγεται στὴν ἰδιαίτερη μητρόπολι. Πάντως στὰ λίγα λεπτὰ τοῦ κηρύγματός του καταφέρνει νὰ πῇ ἀρκετά• καὶ γιὰ τὸ εὐαγγέλιο (Λουκ. 18,18-27, τὶς ἐντολὲς ποὺ ὁ νεανίσκος τήρησε καὶ σήμερα δυστυχῶς δὲν τηροῦνται), καὶ γιὰ τὸν ἀπόστολο (Γαλ. 3,23 – 4,5, γιὰ τὸ σκοτάδι τοῦ κόσμου πρὸ Χριστοῦ), καὶ κυρίως γιὰ τὴν ἁγία Αἰκατερίνη ποὺ ἑώρταζε. Τὴν προβάλλει ὡς ὑπόδειγμα ἱεραποστολῆς. Σὲ ἡμέρες ποὺ οἱ αἱρετικοὶ ἀναπτύσσουν δρᾶσι, ἐμεῖς νὰ μιμηθοῦμε τὴν ἁγία.

διάρκεια ὁμιλίας 23΄:27΄΄

66β΄. ΠΟΘΟΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

Τὴν ἑπόμενη Κυριακή, 2 Δεκεμβρίου 1962, ἑώρταζε ὁ προφήτης Ἀββακοὺμ καὶ ὁ ἱεροκήρυκας ἔρχεται στὸ ναὸ τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων Πέτρου & Παύλου Ὑμηττοῦ. Θὰ μιλήσῃ ἐπὶ τοῦ ἀποστόλου (Ἐφ. 2,14-22). Ἡ ἐνορία ἀνήκει τώρα στὴν ἱ. μητρόπολι Καισαριανῆς. Ἐκεῖ ἐφημέρευε τότε ὁ σεβάσμιος π. Νικόλαος Κουλουριώτης, ἀείμνηστος πιά, ἡρωικὴ μορφὴ καὶ πολύτεκνος πατέρας (ἔμενε μὲ τὴν οἰκογένειά του κάτω ἀπ᾽ τὸ καμπαναριό). Ὁ λόγος τοῦ π. Αὐγουστίνου χειμαρρώδης. Ἡ περιοχή, χάρις στὴν ἐργασία χριστιανικῶν κινήσεων, παρουσίαζε ἄνθησι. Τοὺς ἐπαινεῖ, διότι ἔδωσαν πρὸ μηνῶν τὸ «παρὼν» καὶ συνετέλεσαν καὶ αὐτοὶ νὰ ξεπεραστῇ ἡ δυσάρεστη ἐκκλησιαστικὴ περιπέτεια ἀπὸ μία ἀτυχῆ ἀρχιεπισκοπικὴ ἐκλογή (βλ. cd 47).

διάρκεια ὁμιλίας 26΄:52΄΄

Οἱ ἐνδιαφερόμενοι μποροῦν ν᾽ ἀπευθύνωνται στὴν διεύθυνσι

Βιβλιοπωλεῖο «Ἔλαφος», Β. Γεωργίου 10, 531 00 ΦΛΩΡΙΝΑ, τηλ. 23850-28868, πρωὶ 10 - 2 μ.μ.