- Οἱ ἐχθροὶ τῆς ζωῆς θὰ στερηθοῦν τὴ ζωή

Διαβάσαμε μὲ φρίκη, ὅτι δύο βουλευταὶ στὸ νομὸ Καστοριᾶς (οἱ Βαγγ. Διαμαντόπουλος καὶ Μαρία Ἀντωνίου) διακωμῴδησαν τὸ μυστήριο τῆς θείας κοινωνίας.

Στὸ νοῦ μας ἦρθαν τὰ ἀκόλουθα ἁγιολογικὰ στιγμιότυπα.

• Στὸ βίο τοῦ ἁγ. Θεοδοσίου τοῦ μεγάλου ἀναγράφεται• Κάποτε μονοφυσῖτες μοναχοὶ χλεύαζαν τὸν ἅγιο ποὺ περνοῦσε κοντὰ ἀπὸ τὸ μοναστήρι τους. Ἐξαιρέτως διέπρεπε κάποια γυναίκα, ἡ ὁποία ἔβριζε τὸν ἅγιο. Δίκαια λοιπὸν συμπεριφερόμενος ὁ ἅγιος τοὺς καταράσθηκε, νὰ μὴ μείνῃ πέτρα στὸ μοναστήρι. Ἐκείνη λοιπὸν ἡ γυναίκα πέθανε μὲ κακὸ θάνατο. Ἀγαρηνοὶ δὲ ἐπέδραμαν στὸ μοναστήρι τους, ἅρπαξαν τοὺς μισορθοδόξους μοναχοὺς γιὰ σκλάβους καὶ κατέκαψαν τὸ μοναστήρι.

• Ἐπίσης στὸν βίο τοῦ ἁγ. Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ ἀναφέρεται• Μία φορὰ ποὺ ὁ ὅσιος ἐξωμολογοῦσε στὸ χωριὸ Τουρία τοῦ Κίτρους, κατόπιν παρακλήσεως τῶν ἐκεῖ χριστιανῶν, ἕνας δημογέροντας χλεύαζε τὸ μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως καὶ ὅσους ἐξωμολογοῦνταν. Ὁ ἅγιος τὸν κάλεσε σὲ διάλογο. Ἀλλ᾽ ἐκεῖνος ἐπέμενε στὴν ἀσέβεια καὶ ἔφτασε μάλιστα στὸ σημεῖο νὰ περιγελᾷ καὶ τὸν ὅσιο. Τότε ἐκεῖνος μιμούμενος τὸν ἀπ. Παῦλο τοῦ εἶπε• «Ἰδοὺ χεὶρ Κυρίου ἐπὶ σὲ καὶ ὀργὴ ἀνηλεὴς ἐπὶ τὸν οἶκόν σου, διὰ νὰ ἴδωσι καὶ ἄλλοι νὰ ἐπιστρέψουν πρὸς μετάνοιαν». Ὁ ἀνόσιος λοιπὸν ἐκεῖνος μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς οἰκιακούς του ἔπεσε σὲ ἀρρώστεια βαρειὰ καὶ ἄλλοι μὲν πέθαναν, αὐτὸς δὲ βασανιζόταν. Κάποιοι συγγενεῖς του ἔστειλαν μήνυμα στὸν ἅγιο, ἀλλὰ πρὶν προλάβῃ νὰ πάῃ, ξεψύχησε ἐλεεινὰ ἐκεῖνος ὁ ταλαίπωρος πρὸς λύπην τοῦ ἁγίου ποὺ δὲν τὸν πρόλαβε νὰ τὸν φέρῃ σὲ μετάνοια.

• Ὁ ἀπ. Παῦλος τὸν αἱμομίκτη τῆς Κορίνθου τὸν ἀφώρισε (βλ. Α´ Κορ. 5,5) καὶ ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ἐντέλλεται στοὺς πιστούς• «χαίρειν …μὴ λέγετε» στὸ διδάσκαλο τῆς αἱρέσεως (Β´ Ἰω. 10).

Σήμερα τὸ κακὸ μετασχηματίζεται πολὺ γρήγορα γιὰ νὰ ξεφύγῃ τὸν ἔλεγχο τῆς κακίας του. Βλασφημεῖ τὰ ἱερὰ μυστήρια, καὶ μετὰ δικαιολογεῖται ὅτι τὸ ἔκανε γιὰ ψυχαγωγία. Ἀρνεῖται τὸν Θεὸ καὶ ἐπιχειρεῖ νὰ ἀμβλύνῃ τὶς ἐντυπώσεις περιπτυσσόμενο τὴν —συνυπεύθυνη— ἐκκλησιαστικὴ ἡγεσία. Ἂς προσέξουμε ὅμως οἱ πιστοὶ νὰ μὴ συμφυρθοῦμε σὲ κοινωνία μὲ τοὺς βλασφήμους, γιὰ νὰ μὴ συνεισπράξουμε τὴν τιμωρία τους.

Κ᾽ ἐμεῖς λοιπόν, ἀκούγοντας τὴ φωνὴ τῶν ἀποστόλων, τὴ φωνὴ τοῦ Κυρίου, ἂς κόψουμε κάθε ἐπικοινωνία μὲ ἀνθρώπους ποὺ γελοιοποιοῦν τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, καθὼς καὶ μὲ ὅσους συγκοινωνοῦν μ᾽ αὐτούς, ὅσο ἐπίσημοι κι ἂν εἶνε.