- Ὁ πιὸ σίγουρος δρόμος γιὰ τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν

Στὸ βιβλίο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου Μαξίμοβιτς ὑπάρχει ἕνας διάλογος ἑνὸς ζητιάνου μὲ ἕνα διάσημο θεολόγο. Ὁ θεολόγος ἐπὶ ὀκτὼ ἔτη ἀκατάπαυστα παρακαλοῦσε τὸ Θεὸ νὰ τοῦ φανερώση κάποιον ἄνθρωπο, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ τοῦ δείξη τὸν πιὸ σίγουρο δρόμο γιὰ τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Κάποια μέρα ποὺ ἔφθασε στὸ ἀποκορύφωμα τῆς προσευχῆς ἄκουσε μιὰ φωνή· «Πήγαινε καὶ στὴν ἔξοδο τῆς ἐκκλησίας θὰ βρῆς τὸν ἄνθρωπο ποῦ ζητᾶς». Πηγαίνει βιαστικὰ στὴν ἐκκλησία, ὅπου βρίσκει ἕνα γέρο ζητιάνο μὲ κουρελιασμένα ροῦχα καὶ πληγωμένα γόνατα καὶ τὸν χαιρετᾶ· –«Καλὸ καὶ εὐτυχισμένο πρωινό, γέροντα». –«Ποτέ δὲν εἶχα κακὸ καὶ δυστυχισμένο πρωινό». (Ὁ ἄλλος ἐν ἀμηχανίᾳ διορθώνει·) –«Εἴθε νὰ σοὺ στείλη ὁ Θεὸς κάθε ἀγαθό!».

–«Οὐδέποτε μοῦ ἐστάλη κάτι μὴ ἀγαθό!»

(Ὁ θεολόγος παραξενεύεται καὶ τοῦ λέει·)

–«Τί συμβαίνει μὲ σένα, γέροντα; Ἐγὼ σοῦ εὔχομαι κάθε εὐτυχία».

–«Μὰ ποτέ δὲν εἶμαι δυστυχής. Ζῶ σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Γιὰ τὸ ζυγὸ ποὺ μοῦ ἔδωσε ὁ Θεὸς ποτέ δὲν δυσανασχέτησα καὶ εἶμαι πάντοτε εὐχαριστημένος».

–«Ἀπὸ ποῦ ἦλθες ἐσύ, γέροντα, ἐδῶ;».

–«Ἀπὸ τὸ Θεό».

–«Καὶ ποῦ Τὸν βρῆκες;».

–«Ἐκεῖ ποὺ Τὸν ἄφησα, στὴν ἀγαθὴ θέλησι».

–«Ποιός εἶσαι, γέροντα, καὶ σὲ ποιά τάξι ἀνήκεις;».

–«Ὅποιος κι ἂν εἶμαι, εἶμαι ἱκανοποιημένος μὲ τὴν κατάστασί μου, γιατὶ βασιλεὺς εἶναι αὐτὸς ποὺ κυβερνᾶ καὶ διευθύνει τὸν ἑαυτό του».

Ὁ θεολόγος ἀποδέχθηκε τελικὰ πὼς ὁ δρόμος τοῦ ζητιάνου ἦταν ὁ μόνος σίγουρος γιὰ τὸν Οὐρανό, δηλ. ἡ τελεία παράδοση στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.