- Σταθῆτε ὄρθιος. Μή λυγίζετε!

τοῦ Ἀρχιμ. Γερβασίου Ἰωάν. Ραπτοπούλου

Διακόνου τῶν Φυλακῶν

ΟΛΗ ἡ Ἑλλάδα μας, ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ὅσα γράμματα κι ἂν γνωρίζει ὁ καθένας, στέκεται πλάι στὸν δοκιμαζόμενο σεπτὸ Καθηγούμενο μιᾶς τῶν μεγαλυτέρων Ἁγιορείτικων Ἱ. Μονῶν.

Ἐκείνης τῆς Ἱερᾶς καὶ Μεγίστης Μονῆς Βατοπεδίου.

Ὁ Γέροντας Ἐφραὶμ εἶναι ἀθῶος μέχρι τὴν καταδίκη του, ἂν καταδικασθεῖ ἀπὸ τὸ οἰκεῖο Δικαστήριο τῆς Ἑλληνικῆς Δικαιοσύνης, ὅπως τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ κάθε κατηγορούμενο προφυλακιστέο ἢ ὄχι.

Συνεπῶς ἡ πολεμικὴ ἐναντίον του κρίνεται ἄκαιρη, πρόχειρη καὶ ἐπιπόλαια, ἂν ὄχι ἐμπαθὴς καὶ σκόπιμη, μὲ στόχο νὰ πλήξουν τὴν Ἀθωνικὴ Πολιτεία, τὴν Ἁγία μας Ἐκκλησία καὶ τὴν ὅλη ἀνὰ τὸν κόσμο Ὀρθοδοξία.

Ὕστερα εἶναι καὶ τὸ ἄλλο.

Ὁ ἅγιος καθηγούμενος π. Ἐφραὶμ σταυρώνεται χρόνια τώρα. Λὲς καὶ ἄνοιξε αὐτὸς ὁ ἴδιος ὁ Ἅδης νὰ τὸν καταπιεῖ!Καὶ ἀντὶ νὰ γίνουμε Σίμωνες Κυρηναῖοι καὶ νὰ τὸν κάνουμε ν᾽ ἀναπνεύσει ἔστω καὶ λίγο, σὰν συνάνθρωποι ἔστω, τὸν πετροβολοῦμε!... Καὶ κάνουμε τὸ σταυρὸ ποὺ σηκώνει πιὸ βαρύ! Τί εἶναι ἐπὶ τέλους αὐτὸς ὁ Γέροντας Ἐφραίμ; Εἶναι κακοῦργος, ἕνας ἄλλος Βαραββᾶς; Καὶ δὲν εἶναι ἄλλοι περισσότερο ἔνοχοι; Κάθε ἔγκλημα ἔχει πολλοὺς συνεργούς. Ποῦ εἶναι οἱ συνεργοί του; Κι αὐτὸ τὸ Σύνταγμα, ποὺ ὁρίζει ὅτι ὅλοι οἱ πολῖτες εἴμαστε ἴσοι ἀπέναντι στὸ Νόμο, ποῦ εἶναι; Κανείς πιὰ δὲν τὸ σέβεται καὶ δὲν τὸ ὑπολογίζει; Κανείς; Ποῦ εἶναι αὐτοὶ ποὺ τὸν ψήφισαν; Γιατί αὐτοὶ ἐξαιροῦνται ἀπὸ τὸ Νόμο; Κι αὐτὸ τὸ φωνάζουν ὅλοι οἱ Ἕλληνες. Γιατί ὅλη ἡ κακία μας μόνο στὸ Γέροντα Ἐφραίμ;Ἀλλὰ ἂς εἶναι.

Ἡ σταυρωμένη πορεία τοῦ Γέροντα ἔχει κ᾽ ἕνα καλὸ σημεῖο. Τὸν συμπαραστέκεται ὅλος ὁ κόσμος.

Ὄχι μόνον ὅλες οἱ ἀνὰ τὸν κόσμο Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, ἀλλὰ καὶ οἱ ἡγεσίες τῶν κρατῶν. Σήμερα κανένας ἄλλος στὸν κόσμο δὲν εἶναι τόσο συμπαθής, ὅσο ὁ Ἑλληνοκύπριος σεπτὸς Γέροντας τῆς Ἱερᾶς καὶ Μεγίστης Μονῆς Βατοπεδίου τῆς Ἀθωνικῆς Πολιτείας.

Καὶ τὸ ἄλλο.

Παραμονὴ τῆς πιὸ μεγάλης ἑορτῆς τῆς χριστιανοσύνης, τῶν Χριστουγέννων, νὰ συλληφθεῖ καὶ νὰ κλεισθεῖ σὰν ἐγκληματίας στὸν Κορυδαλλό; Αὐτὸ στὴ λαϊκὴ συνείδηση εἶναι ἀπαράδεκτο.

Ποῦ θὰ μποροῦσε νὰ ἀποδράσει; Στὴ Ρωσία, ἀπὸ ὅπου γύρισε πρόσφατα καὶ γνώριζε τὴ σύλληψή του;

Καὶ μὲ τί καρδιὰ ν᾽ ἀφήσει τὴν πιὸ μεγάλη Μοναχικὴ Ἀδελφότητά του καὶ νὰ φύγει; Καὶ ποιά μεγάλα κακουργήματα θὰ διέπραττε;

Καλὸς ὁ Νόμος. Ἀλλὰ εἶναι καὶ ἡ συνείδηση. Γι᾽ αὐτὸ ὀρθὰ παρατηρεῖ ὁ ἐπίτιμος Πρόεδρος τοῦ Ἀρείου Πάγου κ. Βασίλειος Κόκκινος, ὁ ὁποῖος ἀρθρογραφεῖ στὴν «ΕΣΤΙΑ» καὶ στὴν «ΑΞΙΑ»: «Ἡ αὐστηρότης αὐτῆς τῆς κρίσεως, ἐρχομένη σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν ἄμετρη ἐπιείκεια πρὸς κατηγορουμένους πολιτικούς, ὁμολογήσαντας τὴν διάπραξη κακουργημάτων, ἀλλὰ καὶ πρὸς πολιτικὰ στελέχη ἑνὸς τῶν κυβερνώντων κομμάτων κατηγορούμενα γιὰ τὴν ὑπόθεση τῶν ὑποβρυχίων, ἐμφανίζει τὴ Δικαιοσύνη, ὡς ἐπηρεαζομένη ἀπὸ τὴν προπαγάνδα τῶν Μ.Μ.Ε. καὶ τὰ κομματικὰ συνθήματα ἐκείνων ποὺ ἀπεχθάνονται τὴν Ἐκκλησία καὶ τοὺς λειτουργούς της».

Σεβαστέ μου Γέροντα,

Ὁ ὑποφαινόμενος θὰ ἦταν ὁ πρῶτος σας ἐπισκέπτης στὸν Κορυδαλλό, ἂν δὲν εἶχα σὲ γύψο τὸ δεξί μου πόδι ἀπὸ πτώση. Τώρα θὰ βραδύνω τὴν ἐπίσκεψή μου.

Σταθεῖτε ὄρθιος. Μὴ λυγίζετε. Κι ἂς μαίνονται ὅλοι οἱ ἄπιστοι, οἱ ἐχθροὶ τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ μας Ἐκκλησίας, ἂς πανηγυρίζουν.

Ἕνα νὰ γνωρίζουν: «Ἡ Ἐκκλησία πολεμουμένη νικᾷ» πάντοτε. Καὶ μετὰ τὴ Σταύρωση, ἀκολουθεῖ ἡ Ἀνάσταση.