- Ἡ Ἱ. Σύνοδος συγκαλύπτει παραπτώματα τοῦ σεβ. Μεσσηνίας;

Ἐρώτησις: «Ἡ ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου γιὰ τὸ κατέβασμα τῶν συμβόλων ἀπὸ τὰ δικαστήρια καὶ τὰ σχολεῖα ξεσήκωσε ἀρκετὲς ἀντιδράσεις, ἐσεῖς τί γνώμη ἔχετε;». Ἀπάντησις: «Ἐγὼ δὲν ἔχω καμία ἀντίρρηση. Ἡ Ἐκκλησία δὲ μένει στὸ ἐπίπεδο τῶν συμβόλων. Εἴτε μπεῖ εἴτε δὲν μπεῖ ἡ εἰκόνα στὸ δικαστήριο, ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴ συνείδηση τοῦ δικαστῆ, ἂν θὰ εἶναι δίκαιος ἢ ὄχι».

Οἱ Χριστιανοὶ βοηθοῦνται ἀπὸ τὰς ἱερὰς εἰκόνας. Ὁ ἱ. Δαμασκηνὸς ἀποφαίνεται, ὅτι πρέπει νὰ τιμῶμεν τὰς ἱερὰς εἰκόνας. Ὁ Μ. Βασίλειος· «Ἡ τιμὴ τῆς εἰκόνος ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει».

Ἐρώτησις: «Στὴν Καλαμάτα ὅμως οὔτε οἱ καθολικοὶ ἔχουν ἐκκλησία οὔτε οἱ μουσουλμᾶνοι τζαμί».

Ἀπάντησις: «Οἱ καθολικοὶ μόνο ζήτησαν καὶ τοὺς παρεχώρησα… Ἐγὼ δὲν μπορῶ νὰ χτίσω τζαμί, μοῦ δίνει ὅμως τὸ δικαίωμα τὸ κανονικὸ δίκαιο νὰ προσφέρω ἕνα ναό. Δὲν κατάλαβα γιατί ὑπῆρξε ἀντίδραση ποὺ προσεφέρθη ἕνας ναὸς γιὰ νὰ ἐξυπηρετεῖ τοὺς 60 καθολικοὺς τῆς πόλεώς μας».

Τὴν ἀπάντησιν εἰς τὸν κκ. Σαββάτον δίδει ὁ ΣΤ΄ ἱ. κανὼν τῆς Συνόδου τῆς Λαοδικείας· «ἀπαγορεύεται νὰ εἰσέρχωνται αἱρετικοὶ εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ».

Ἐρώτησις: «Ἔγινε εἴδηση ὅταν ἤπιατε καφὲ στὴν παραλία».

Ἀπάντησις: «Τώρα πάω συχνά, ἦταν ἀφορμὴ τότε γιὰ κάποιους νὰ ξεκινήσουν τὶς φασαρίες, μετὰ ὅτι πῆγα στὸ θέατρο καὶ εἶδα γυμνές. Καλά, δὲν ἔχουν δεῖ οἱ ἄνθρωποι τὸ σῶμα τους γυμνό; σκανδαλίζονται τόσο πολύ; Μὰ ἂν εἶναι τόσο ἐπιρρεπεῖς, πῶς κρίνουν τοὺς ἄλλους καὶ δὲν κρίνουν τὸν ἑαυτό τους;».

Ἡ Κ. Διαθήκη λέγει· «Πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ» (Ματθ. 5,28). Καὶ ἡ Παλαιὰ Διαθήκη διὰ τοῦ ψαλμῳδοῦ Δαυΐδ· «Ἀπόστρεψον τοὺς ὀφθαλμούς μου τοῦ μὴ ἰδεῖν ματαιότητα» (Ψαλμ. 118,37). ῾Ερμηνεύων δὲ αὐτὸ ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης λέγει· «Γύρισε τὰ μάτια μου, Κύριε, διὰ νὰ μὴ βλέπουν τὰς ψυχοβλαβεῖς θεωρίας καὶ τὰ μάταια (σωματικὰ) κάλλη».

Βλέπω τὴν ἀνοχὴν καὶ τὴν συγκάλυψιν τῶν παραπτωμάτων τοῦ μητροπολίτου ἀπὸ τὴν Σύνοδον. Τὴν ὁποίαν κατηγόρησεν, ἐπειδὴ ἔλαβεν ἀπόφασιν νὰ ἐπισκεφθῇ ὁ ἀρχιεπίσκοπος τὸν προφυλακισθέντα π. Ἐφραίμ. Ἔπειτα ἐξύβρισε τὴν Σύνοδον ὡς ἀνώριμον καὶ μετρίαν. Καὶ ἡ ἱ. Σύνοδος, ἀντὶ νὰ κάνῃ ἀνακρίσεις διὰ τὰ προρρηθέντα, τὸν «ἐβράβευσε» διὰ τῆς ἀνοχῆς καὶ ἀπραξίας της. Δὲν ἔπραξεν ὅμως τὸ ἴδιο καὶ διὰ τὰς μοναχὰς τῆς ἱ. γυναικείας Μονῆς Ἁγ. Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Καλαμάτας. Ἐκεῖ ἀνταπεκρίθη ἀμέσως· ἔστειλεν ἀνακριτὴν καὶ κατεδίκασε μὲ ψευδεῖς κατηγορίας 4 μοναζούσας μὲ ἐξορίας 2 καὶ 3 μηνῶν. Εἰς τὰς ἰδικάς μου ἐπανειλημμένας αἰτήσεις δι᾽ ἀποστολὴν ἀνακριτοῦ διὰ τὰ κραυγαλέα παραπτώματα τοῦ κκ. Σαββάτου ἐκώφευσεν.

Οὕτως ἐχόντων τῶν πραγμάτων ὁ κκ. Σαββάτος κατέστη θρασύτατος, ἀφοῦ ἀπὸ 22-9-2010 ἕως σήμερον (20-2-2012), διὰ νὰ ἐκδικηθῆ τὰς μοναζούσας –εἰς τὴν προκειμένην περίπτωσιν ἐκδικεῖται τὴν ὀρθόδοξον ἐκκλησίαν– τῆς εἰρημένης Μονῆς, ἀφήνει ἀλειτούργητον τὸν ἱ. Ναὸν της, εἰς τὸν ὁποῖον ἐκτὸς τῶν μοναζουσῶν ἐκκλησιάζοντο καὶ πολλοὶ χριστιανοί, ἀφοῦ οὗτος εὑρίσκεται εἰς τὸ κέντρον σχεδὸν τῆς Καλαμάτας. Καὶ πάλιν λαβοῦσα γνῶσιν ἡ Ἱ. Σύνοδος κωφεύει. Ἔτσι ἀνεχομένη τὰ παραπτώματα τοῦ κκ. Σαββάτου οἱονεὶ συνευδοκεῖ εἰς αὐτά.

Ζητοῦμεν ἐπίσκοπον (ποὺ δὲν ἔχομεν) εἰς τὰ ἴχνη τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, καὶ ὄχι «ἐπίσκοπον» τῶν ἀγυιῶν καὶ τριόδων, διδάσκοντα ἡμᾶς μαθήματα ῥυπαρολογίας, αἰσχρολογίας καὶ ἀδιαντροπιᾶς, ποὺ καθάπτονται τοῦ ῥάσου.