- Βγάλε τὸ Σταυρό, ἀλλιῶς ἀπολύεσαι!

Δια-δικτυακὲς ἁλιεύσεις

(Μὲ ἀφορμὴ πρόσφατη ἀνάρτησί μας –ἀναφέρει στὴν ἐνημερωμένη ἱστοσελίδα της ἡ ἱ. Μ. Παντοκράτορος καὶ Ἁγ. Σκέπης Μελισσοχωρίου–, μία ἀναγνώστρια μᾶς ἀπέστειλε τὴ δική της προσωπικὴ ἐμπειρία στὴν Ἀγγλία, ποὺ περιγράφει τὴν ἐπιμονή τῆς ἑταιρείας ὅπου δούλευε νὰ ἀφαιρέσῃ τὸν Σταυρὸ ποὺ φοροῦσε. Ἐμεῖς τὴ συγχαίρουμε, γιατὶ προτίμησε νὰ ἀπολυθῇ, τὴν πρώτη μάλιστα ἡμέρα ἐργασίας, παρὰ νὰ ἀφαιρέσῃ τὸ ἱερὸ σύβολο τοῦ Σταυροῦ. Τέτοιοι νέοι μᾶς γεμίζουν ἐλπίδα!)

Ημουν φοιτήτρια σὲ ἐπαρχιακὴ πόλι τῆς Ἀγγλίας τὸ 2001, στὸ Λίνκολν συγκεκριμένα, πρὶν μετατεθῶ στὸ Λονδῖνο γιὰ σπουδὲς καὶ περισσότερες εὐκαιρίες ἐργασίας. Χρειάστηκε νὰ ἐνισχύσω λίγο τὸ εἰσόδημά μου κ᾽ ἔτσι ἔπιασα δουλειὰ σὲ ἐργοστάσιο συσκευασίας λαχανικῶν μόνο γιὰ τὸ Σαββατοκύριακο. Ἦταν τὸ πρῶτο Σαββατοκύριακο ποὺ ξεκινοῦσα τὴ δουλειά, θυμᾶμαι ὅτι θὰ ἐρχόταν τὸ πουλμανάκι τοῦ ἐργοστασίου νὰ μᾶς πάρει ἐμένα καὶ ἄλλους φοιτητὰς ἀπὸ τὴν ἑστία στὶς 5 τὸ πρωί. Φτάσαμε στὸ ἐργοστάσιο, μᾶς καλοδεχτήκανε, μᾶς ἔδωσαν εἰδικὲς φόρμες, μπότες καὶ γάντια καὶ μᾶς ἐξήγησαν τί θὰ κάναμε γιὰ 6 ὧρες. Ἐγὼ ἤμουν στὸν τομέα, ὅπου ἔπρεπε νὰ βγάζω τὰ πλυμένα μαρούλια ἀπὸ τὴν κορδέλλα καὶ νὰ τὰ τοποθετῶ σὲ ἄλλη γιὰ νὰ πᾶνε γιὰ συσκευασία.

Φοροῦσα τὸν Σταυρό μου, ὅπως πάντα τὸν φοράω, γιὰ φυλαχτὸ καὶ εὐλογία. Ἦταν ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ὅρος, ξύλινος μὲ τὸν Ἐσταυρωμένο πάνω του. Θεώρησα ὅτι ἔπρεπε νὰ τὸν βγάλω ἔξω ἀπὸ τὸ πουλόβερ ποῦ φόραγα ἀλλὰ μέσα ἀπὸ τὴ φόρμα. Ἡ κορδέλλα ἔτρεχε γρήγορα, τὰ γάντια ἐμπόδιζαν τὰ χέρια μου νὰ πιάσουν γρήγορα τὰ μαρούλια, τὰ χέρια μου πάγωναν ἀπὸ τὸ κρύο νερό, καὶ ἔκανα προσευχὴ νὰ μὲ βοηθήση ὁ Θεὸς νὰ πάω καλὰ στὴ δουλειά μου. Κάποια στιγμὴ ἦρθε ἡ ὑπεύθυνη, ἡ ὁποία μου ζήτησε πολὺ εὐγενικὰ νὰ βγάλω τὸν Σταυρό μου γιατί, ὅπως εἶπε, δὲν ἐπιτρέπεται νὰ φορᾶμε κοσμήματα σὲ ὥρα ἐργασίας. Τῆς ἀπάντησα τὸ ἴδιο εὐγενικά, ὅτι τὸν Σταυρὸ δὲν τὸ φοράω γιὰ κόσμημα ἀλλὰ γιὰ προστασία καὶ εὐλογία. Αὐτὴ συνέχισε νὰ ἐπιμένη ὅτι δὲν τὴν ἐνδιαφέρει γιὰ ποιό λόγο φοράω τὸν Σταυρὸ καὶ ὅτι ἔπρεπε νὰ τὸν βγάλω ἀμέσως. Τῆς εἶπα, ὅτι εἶναι σύμβολο τῆς πίστεώς μου, ἕνα ἱερὸ σύμβολο γιὰ μένα, καὶ ὅτι εἶναι ὁ Σταυρὸς ποὺ σταυρώθηκε ὁ Θεὸς ποὺ πιστεύω. Μοῦ ἀπάντησε ξανά, ὅτι μὲ καταλαβαίνει ἀλλὰ πρέπει νὰ τὸν βγάλω γιὰ νὰ μὴν πέση στὰ μαρούλια καὶ μπῆ σὲ συσκευασία. Μοῦ εἶπε ὅτι μόνο οἱ βέρες ἐπιτρέπονται. Ἐκείνη τὴν ὥρα μοῦ ἦρθε νὰ βάλω τὰ γέλια ἀλλὰ δὲν τὸ ἔκανα.

Τὴν ρώτησα γιὰ ποιό λόγο ἐπιτρέπουν τὶς βέρες, καὶ μοῦ ἀπάντησε ὅτι εἶναι ἱερὸ σύμβολο γάμου. Τῆς ἐπανέλαβα, ὅτι καὶ ὁ Σταυρὸς γιὰ ἐμένα εἶναι ἱερὸ σύμβολο πίστεως καὶ δὲν τὸν βγάζω, καὶ ὅτι ὁ Σταυρὸς δὲν θὰ πέση στὰ μαρούλια γιατὶ εἶναι μέσα ἀπὸ τὴ φόρμα ποὺ φοράω καὶ τὸν φοράω γιὰ προστασία. Μοῦ δήλωσε ὅτι, ἂν δὲν βγάλω τὸν Σταυρό, θὰ πρέπη νὰ φύγω ἀπὸ τὴ δουλειά. Τῆς ἀπάντησα ὅτι τὸν Σταυρὸ δὲν πρόκειται νὰ τὸν βγάλω καὶ προτιμῶ νὰ φύγω ἀπὸ τὴ δουλειά. Μὲ ὡδήγησε στὰ ἀποδυτήρια, τοὺς παρέδωσα τὴ φόρμα καὶ τὶς μπότες καὶ ἔφυγα.

Τὸ συμβὰν τὸ ἀνέφερα στὸ γραφεῖο εὑρέσεως ἐργασίας ὡς ἀπαράδεκτο καὶ καταχρηστικό. Δὲν γνώριζα ἂν καλύπτεται νομικὰ ἡ ἀπαγόρευσι νὰ φοράη κάποιος τὸν Σταυρό του. Καὶ βέβαια δὲν ξανασυνεργάστηκα μὲ τὸ συγκεκριμένο γραφεῖο.

Δύο ἡμέρες ἀργότερα, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, βρῆκα ἐργασία σὲ ἑλληνικὸ ἑστιατόριο, ὅπου εἴχαμε μία πολὺ καλὴ συνεργασία καὶ ἀκόμα καὶ τώρα μετὰ ἀπὸ τόσα χρόνια διατηροῦμε μία πολὺ καλὴ φιλία.

Ποτέ ξανὰ ὅσα χρόνια καὶ ἂν ἔμεινα στὴν Ἀγγλία καὶ ὡς ἀπόφοιτη ἀπὸ τὴ σχολή μου, ἐργαζόμενη σὲ ἑταιρεῖες καὶ γραφεῖα, δὲν ἀντιμετώπισα τέτοιο θέμα ξανὰ οὔτε ἄκουσα φίλους μου νὰ τὸ ἀντιμετωπίζουν.

Πάντως εἶναι ἰδιαίτερα θλιβερὸ τὸ γεγονὸς νὰ ζητῆται ἀπὸ τὴ μία νὰ ἀφαιροῦν οἱ πιστοὶ τὸν Σταυρὸ ἐν ὥρᾳ ἐργασίας καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη νὰ ἐπιτρέπουν τὶς βέρες ποὺ ἀσφαλῶς κρύβουν μεγάλο κίνδυνο εἰδικὰ σὲ μία χειρωνακτικὴ ἐργασία μὲ μηχανήματα.

Χρυσῆ